​ေဒၚ​ေစာျမပြင္​့

Unicode Fonts
.....
ဒေါ်စောမြပွင့်(အပြာစာအုပ်)
*********************
   ထုူးသာ ဆယ်တန်းအောင် ကို အောင်တော့ ဘာမှ ဂုဏ်ထူးတွေ ဘာတွေ မပါ ၊ တကယ်တော့ အောင်ရုံလေး သာ အောင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်၊ သို့သော် သူ့ မွေးစား မိဘ များက သူ့ကို တက္ကသိုလ် တော့ ဆက်တက်ပြီး ဘွဲ့လေး တခု ရစေချင်သည်၊ သူတို့ မြို့လေး မှာ က ကောလိပ် မရှိ တော့ ကောလိပ်ကျောင်းရှိရာ ပြည်နယ်မြို့ သို့ သူ့ကို သွားစေခဲ့သည်၊ ထိုပြည်နယ်မြို့မှာ သူ့ မွေးစား အမေ၏ ညီမ အပျိုကြီး ဒေါ်စောမြပွင့် ရှိသည်၊
အပျိုကြီး ဒေါ်စောမြပွင့် မှာ အသက် ၃၂ နှစ်သာရှိသေးပြီး အိမ် တလုံးလုံးမှာ သူနှင့် ခိုင်းတဲ့ကောင်မလေး သန်းအိနွယ် ဆိုတဲ့ ၁၄-၅ နှစ် အရွယ် ကောင်မလေး တယောက်ပဲ နေသည်၊ ဆိုတော့ နေစရာက အဆင်ပြေ သည်။ အိမ် တလုံးလုံး ဆိုပေမဲ့ ခြံဝန်း ကြီး တခုထဲ မှာ အိမ်သုံးလုံး ဆောက်ထားခြင်းသာ၊ သူတို့ အိမ်က တထပ် ဘေး အစွန်ဆုံးမှာ၊ အလယ်မှာ ကနှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင်အိမ် နှင့် မိသားစု တွေ ခလေး အငယ်တွေလည်း ရှိသည်။ နောက်တဘက်က တထပ်အိမ်၊ လင်မယား တစုံတွဲ သာနေသည်။ အပျိုကြီး စောမြပွင့်က အဲဒီမြို့ မှာ အလယ်တန်းကျောင်း တကျောင်းရဲ့ ကျောင်းအုပ်၊ အသားညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဆံပင်အုပ်ကောင်းကောင်း၊ ဆံထုံး အကြီးကြီး နဲ့၊ မျက်နှာခေတ်တည်တည် နေတတ်သည်၊ သူ့ ကို တူ တယောက် အနေဖြင့် ခေါ်ထားသော်လည်း မျက်နှာက ခတ်တည်တည်မို့ ထူးသာက နည်းနည်း တော့ လန့်သည်၊ ထို့ကြောင့်လည်း မျက်နှာရအောင် အိမ်မှာ လုပ်စရာရှိတာ တွေ သိမ်းကျုံးလုပ်သည်၊ ရေခတ် ထင်းခွဲ၊ တခါတရံ ထမင်းဟင်း ချက်ပြုတ်၊ ဈေးသွား အစရှိသည် တို့ပေါ့၊ ထူးသာ မရောက်ခင်က ဝယ်သုံးခဲ့ရသည့် ထင်းတို့ ရေ တို့ အခုတော့ ပိုက်ဆံနည်းနည်း သက်သာ သွားသည်၊ အရင် က တခါတလေ ထမင်းချိုင့် ဆွဲစား သော်လည်း အခု ထူးသာက ဈေးဝယ်၊ ချက်ပြုတ် ကူညီသဖြင့် ၊ သူတို့ သုံးယောက် တလှည့်စီ လုပ်ကြရာ ထမင်းဟင်း လည်း ကုန်ကျ သက်သာ လာရ၏။ စောမြပွင့် လည်း ထူးသာ ရှိနေတာ သူ့ အတွက် ပိုအဆင်ပြေတာ တွေ့ရတော့ သဘောကျ နေမိသည်။
ထူးသာ အတွက်က တော့ နောက်ပြဿနာတခု ကို မရှုတ်ရအောင် ရှောင်နေရသည်၊ အဲဒါက သန်းအိနွယ်၊ ဒီကောင်မလေး က အပျိုဖျန်း ဆပ်စလူး၊ ကိုယ်လုံးကလေး ကလည်း တစ်တစ် ရစ်ရစ် နဲ့ မျက်နှာဝိုင်းစက်စက် မို့ ထူးသာ က ရောက်တာနဲ့ သတိထားမိသည်၊ မိန်းမ အတွေ့ အကြုံကလည်း နှစ်ယောက်ကြီးများတောင် ရှိပြီ ဆိုတော့ ရ မည် ဆိုတာ သိနေပေမဲ့ ၊သူ့ အဒေါ်ကို ကြောက်ရတော့ မစဖြစ် အောင် ရှောင်နေရသည်၊ ဒါပေမဲ့ တအိမ်ထဲ နေတဲ့သူတွေ လေ ဘယ်ရှောင်လို့ လွတ်မလဲ၊ သူ့ မျက်စေ့ရှေ့မှာ တွေ့နေရတာကလား၊ အိမ်နောက်ဖေး ထူးသာ ရေထမ်းထည့်နေချိန် ကောင်မလေး ထမိန်ရင်လျှားနဲ့ ရေချိုး၊ အဝတ်လျှော် လုပ်နေရင် မြင်နေရသည့် အသားစိုင်တွေ၊ ထမိန်ရေစိုအောက်က ပေါင်တန်လေး တွေ၊ မီးဖိုချောင်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် ထမင်းဟင်းချက်၊ မီးမွှေး၊ အောက်စလွတ်၊ ပြောမယ် ဆိုရင် စာအုပ်တအုပ်စာ လောက် ရမည်၊ ထားလိုက်ပါတော့၊ အပျိုမလေး နံ့တဲ့ အရွယ်၊ နဲ့ တအိမ်ထည်း နေရတဲ့ လူပျို ပေါက်ရဲ့ ဘဝကို တွေးကြည့် တော့ ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ ၊ အမြဲတန်း အိပ်ယာထဲ မှာ ပုဆိုးကို ဟိုလှည့်ဒီလှည့် အိပ်ရတာ ညတိုင်း ပေါ့၊ နောက်နေ့ ဆို အဲဒီ ပုဆိုး ကို ရေလဲ လုပ်ချိုးပစ်လိုက်ရရော၊ အဟီး၊ အဲဒီ အပျိုမလေး တင်မက ထူးသာ ရဲ့ စိတ်ကူးထဲ ဝင်ဝင်လာတာက ဒေါ်စောမြပွင့်၊ သူက လည်း မွေးစား အမေရဲ့ ညီမ ဆိုတော့ သွေးတော်တာ မဟုတ်၊ တကယ်ဆိုရင် တစိမ်းပဲ၊ အပျိုကြီး ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း က ဖင်ကြီးက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ကားစွင့်နေတာ၊ ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေ ပြောလေ့ရှိတဲ့ အပျိုကြီးဖင် ဆိုတာ၊ အဲဒါမျိုးတွေ လားမသိ၊ တချို့တွေက ဖင်သာ ကားတာ ပြားချပ်ချပ်လိုပဲ၊ စောမြပွင့်ကတော့ လုံးပြီး မောက်ထနေတယ်၊ ကောက်တယ်လို့တောင် ပြောလို့ရမယ်၊ မတ်တပ်တည့်တည့်ရပ်ရင် နငယ် လို ဖြစ်နေသည်၊ ရင် အစုံကလည်း ထူးသာ ဆုံခဲ့ဘူးသည့် မမြခိုင်ထက် မသာရင်သာ ရှိရမည်၊ သိပ်တော့ အကွာကြီး မဟုတ်လှ၊ အိမ်နေရင်း တခါတလေ ရေချိုးခေါင်းလျှော်ပြီး သူ့ရဲ့ အုပ်ကောင်းလှတဲ့ ဆံပင်ကြီးကို ဖြန့်ချ အခြောက်ခံထားရင် သူ့ တင်ပါးဆုံကြီးတွေ ပေါ်ထိကျနေတာ၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ကို ဘေးစောင်းတို့ နောက်ဘက်တို့ ကနေ တခါတလေ ထူးသာ တယောက် စာဖတ်ရင်း ကကြည့်မိလို့ ညီတော်မောင်ထကြွလာ ပြီး ကုလားထိုင်ပေါ်က တော်တော်နဲ့ တောင် မထ နိူင်၊ အဲ လို အခြေအနေ တွေ ကြားထဲ သန်းအိနွယ်က ပိုဆိုးလာသည်၊ ထူးသာ ကို ပွတ်သီးပွတ်သတ် လုပ်လာသည်၊ ထူးသာက ရှောင်လေ၊ ပိုသာဆိုးလေ လုပ်လာသည်၊ ထူးသာ ကလည်း အသက်၁၇-၁၈ လူပျိုဖားဖား၊ ဖြစ်နေပြီ၊ နောက် ရေခပ်၊ ထင်းပေါက် လုပ်နေရသည့် အပြင်၊ တခါတလေ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ဘော်လုံးကျောက် လေ့ရှိသည်၊ ဆိုတော့ လူက ဘော်ဒီလေး ဘာလေး ထွက်နေပြီ၊ တခါတလေ နောက်ဘေး မှာ သူ ပုဆိုးတိုတို နှင့် အပေါ်ပိုင်း အင်္ကျ ီ ကျွတ်နဲ့ ရေဖြည့် နေ တုန်း ဒေါ်စောမြပွင့် က တွေ့ရင် တခါတလေ ငေးကြည့်မိလေ့ရှိသည်။ အပျိုကြီး စိတ်ထဲ မှာလည်း ဘာလိုလိုလေး ဖြစ်မိသလိုပဲ။
တနေ့ သူတို့ ရွာနီး ချူပ်စပ်က ဘုရားပွဲ ကို သွားကြသည်၊ အပြန်ကျတော့ သူတို့ စီးလာသည့်ဘတ်စကား မှာ လူတွေ ကျပ်သိပ်ပြီး ပြန်ပါလာကြသည်၊ သိပ်မဝေးသည့်နေရာမို့ နေ့ချင်းပြန်သွားခြင်း ဖြစ်ရာ၊ ပြန်လာတော့ ညနေစောင်းနေပြီ၊ ကားကလည်း ဘေးခုံတန်းနှစ်တန်းသာ ရှိပြီး အလယ်မှာ လူတွေ မတ်တတ်ရပ်လိုက်ကြ ရသော ကားဖြစ်သည်၊လမ်းကလည်း ကြမ်းတော့ လူတွေ ဟိုယိမ်းဒီထိုးနှင့်ဖြစ်နေသည်၊ သန်းအိနွယ်က ထူးသာနှင့် ဒေါ်စောမြပွင့်ကြား မှာ ထိုင်သည်၊ ကား အဆောင့်မှာ လူတွေ မြှောက်မြှောက်သွားရာ မှ သန်းအိနွယ်၏ ပေါင်တလုံးက ထူးသာ ပေါင်တဘက်ပေါ် လာတင်နေသည်၊ မှောင်ကလည်း မှောင်နေပြီ ဖြစ်ရာ၊ ထူးသာလည်း ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူးလေ ဆိုပြီး လွတ်ထားလိုက်၏၊ နောက် ကားက ကုန်းဆင်းတော့ လူတွေ အကုန်လုံး ရှေ့ကို တွန်းထည့်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး သန်းအိနွယ် နေရာပျောက်သွားတော့၏၊ လူတွေက တဟေးဟေး တဟားဟား ဆူညံနေရာ ပြန်ရွေ့ခိုင်းလို့လည်း မရတော့ခြေ၊ သန်းအိနွယ်ကို နင်ငါ့နေရာထိုင် ငါမတ်တပ်ရပ်လိုက်မယ် ဆိုတော့လည်း ခြေချစရာနေရာ မရှိ၊ မထူးတော့ ဟု ဆိုကာ သန်းအိနွယ်က ဒေါ်စောမြပွင့် ပေါင်တဘက်နှင့် ထူးသာ ပေါင်တဘက်ပေါ် မျှထိုင်သည်၊ ထူးသာ နှင့် ဒေါ်စောမြပွင့်လည်း ပေါင်ခြင်းကပ်နေပြီး ထူးသာ၏ မာနေပြီဖြစ်သော ညီတော်မောင်က သန်းအိနွယ် ၏ ပေါင်ကို ပွတ်မိနေ၏၊
ထူးသာ လက်မောင်းတွေကလည်း တချက်တချက် ဒေါ်စောမြပွင့် နိူ့ကြီးတွေ သွားသွားထိမိသည်။ ထူးသာ မနေနိူင်တော့၊ ဒေါ်စောမြပွင့် မမြင်နိူင်တဲ့ ဘက်က သူ့လက်ဖဝါးက သန်းအိနွယ် ၏ ပေါင်တွေပေါ်ရောက်နေပြီ၊ လူတွေ ကြပ်၊ မှောင်မဲ လို့ ဘယ်သူမှ မမြင်နိူင်သော်လည်း သန်းအိနွယ်နှင့် ထူးသာကတော့ သိနေသည်၊ ထူးသာ ရဲ့ လက်က တဖြေးဖြေး သန်းအိနွယ် ပေါင် ပေါ်က မှ တဆင့်၊ ထမိန်အခေါက်အောက်ကို ဝင်ပြီး ထမိန်အသား တလွှာ နှင့် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ လေး ပဲခြားသော သန်းအိနွယ်၏ အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိပြီ၊
သန်းအိနွယ် လည်း ကောင်းကောင်းသိသည်၊ သူ့ အဖုတ်ကလေးက အရည်တွေ ရွဲနေပြီ၊ ကဲလိုက်တာဟု ပြောချင်တာလား၊ ထူးသာလုပ်နေတာ သူသိတယ် လို့ပြောချင်တာလား မသိ၊ ထူးသာ လက်ဖျံကို သူ့ လက်သည်းနဲ့ လာဆိပ်သည်၊ ထူးသာ သူ့ ပုဆိုးထဲ မှာ ပြီးလုကာနီး မှာမှ သူတို့ အိမ်ရှေ့ လို့ ကား ဆိုက် လိုက်ရာ ကမန်းကတန်း တိုးဆင်း လိုက်ကြရသည်။
ထိုညနောက် ပိုင်းမှာတော့ ထူးသာ မရှောင်တော့၊ ဒေါ်စောမြပွင့် လစ်ရင် လစ်သလို သန်းအိနွယ်ကို လက်သရမ်း သည်၊ အဆုံးစွန်တော့ သူမလုပ်ရဲ၊ ကောင်မလေးက ငယ်လည်း ငယ်သည်၊ သူက လူမိသွားလို့ ယူရမည်ဆိုရင်လည်း မယူနိူင်၊ သူ့ဦးနှောက်ကို ဖျစ်ညှစ်ပြီး စဉ်းစားသည်၊ နောက်တခု က ဒေါ်စောမြပွင့် က ထူးသာ မလာခင် က သန်းအိနွယ် တယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်ကျန် နေခဲ့တော့ အိမ်ကို သိပ် စိတ်မချ၊ ဘေးအိမ် မှ လူတွေကို အိမ်ကို စောင့်ကြည့်ပေးဖို့ မှာထား ခဲ့သည်၊ ထိုအိမ်မှ လူက များတော့ တယောက်မဟုတ် တယောက်တော့ ရှိနေသည်၊ အခု လည်း ပြောလို့ မရ စောင့်ကြည့်ထားခိုင်းနိူင်သည် လို့ ထူးသာ တွေးမိသေးသည်၊ သို့သော်လည်း တဏှာကြော ထလာတော့ အရဲစွန့်သည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် မရှိတဲ့ အချိန်၊ အိမ် ကို စောပြန်လာသည်၊ မိုးကလည်း မိုးတွင်း ဆိုတော့ ဘေးက အိမ်က လည်း တော်ရုံဆို လှမ်း မမြင်နိူင်၊ သူတို့ ဒေသ ကလည်း မိုးရွာပြီ ဆိုရင် သည်းကြီးမည်းကြီးကို ရွာသည်၊ ကမ်းရိုးတန်းဒေသ ဆိုတော့ မိုးကောင်းသည်၊ တခါတလေ လေပြင်းတောင် ကျ တတ်သေးသည်၊ တရက် ထူးသာ နေ့ခင်းဘက် အိမ်ပြန်လာ တော့ သန်းအိနွယ် စာအုပ်ဖတ်နေသည်၊
...ဟော ကိုကြီး အစောကြီး ပါလား..
..အေး ဒီနေ့ နေသိပ် မကောင်းလို့..အိနွယ် ဘာစာအုပ်တွေဖတ်နေတာလည်း...
...လွန်းထားထားလေ အကိုကြီးရဲ့ အရမ်းကောင်းတယ်၊...
..ငါ အဲဒီစာအုပ်မျိုးတွေ မကြိုက်ပါဘူးဟယ်..ငါ ဆေးသောက်ဖို့ ရေနွေး တခွက်လောက် ယူလာ ပေးစမ်း..
ထူးသာ က လုပ်ရိုးလုပ်စဉ် လိုလို လေသံ ပုံမှန်ဖြင့် လှမ်းပြောရင်း သူ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားလိုက်၏၊ သန်းအိနွယ်က နောက်ဖေးခန်းသွားပြီး ခနကြာတော့ ရေနွေး ကြမ်းတခွက်ဖြင့် ထူးသာ အခန်းထဲ ဝင်လာ၏၊
...ဇက်ကြောတွေ တက်လိုက်တာဟာ ငါ့ ကို ဇက်ကြောနည်းနည်း ဆွဲပေးစမ်းပါ..
ကောင်မလေး ကုတင်ပေါ် ရောက်လာပြီး ထူးသာ ပုခုံးပေါ် သူ့လက်ကလေးတွေနဲ့ နှိပ်ပေး လို့ သိပ်မကြာခင် ထူးသာ လုပ်ငန်းစတော့သည်၊
..အို ..ကိုကြီးကလည်း ဘယ်တွေ ရှောက်ကိုင်နေတာ လဲ.
...နင့် အသားလေးတွေက ချောမွတ်နေတာပဲနော်..
..လွတ်ပါကိုကြီးရယ် မကောင်းပါဘူး၊...
သန်းအိနွယ် ထူးသာ ကုတင်ပေါ်မှာ၊ ထူးသာ အတင်း မွေ့ဖက် နမ်းရှုံ့ ရင်း သူ့ တကိုယ်လုံးကို လျှောက်ကိုင်နေလေပြီ၊ အပျိုမလေး မှာ စိတ်က လည်း လှုပ်ရှားသည်၊ ယောက်ကျားတယောက်၏ အပွေ့ အဖက် ကိုလည်း မခံဖူးတော့ အသွေး အသားက ဆူပွက်လာသည်၊ သို့သော်လည်း အရမ်းကြောက်သည့် စိတ်က ပိုများတော့ အတင်း ရုန်းကန်သည်၊ ထူးသာ တယောက်၊ နိူ့ကလေး ဖင်လုံးကလေး နည်းနည်း ဖျစ်ညစ် ရုံနှင့် ပါးလေး မျက်နှာကလေး ကို တရံှု့ရံှု့ နမ်း လိုက်ရတာနှင့် ကျေနပ်လိုက်ရသည်၊ ရောမ မြို့ကို တနေ့ထဲနဲ့ တည်လို့ မရ နိူင်ဘူး မဟုတ်လား၊ ကောင်မလေး ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ အခန်းထဲက ပြေးထွက်သွားတာ ပြုံးပြုံးလေး နဲ့ ကြည့်ရင်း ကျန်ခဲ့လိုက်သည်၊ ဒါက အစဦး အဝင်လေ၊ နောက်တော့ ဖြစ်လာမှာပေါ့၊ ဟုတွေးနေလိုက်မိ သည်။
ဒါပေမဲ့ မထင်မှတ်တာတွေက ဖြစ်ပျက်ခဲ့ရသည်။

အဲဒါကတော့ သန်းအိနွယ် တယောက် သူ့ အမေ နေမကောင်းလို့ ဆိုပြီး သူတို့ ရွာသို့ ပြန်သွား ရခြင်းပင်၊ ခုတော့ ထူးသာ တယောက် ကိုယ့်ကို ကိုယ် ဒေါပွ နေမိသည်၊ လုပ်စရာ ရှိ လုပ်လိုက်တာ မဟုတ်ဘူး တခါထဲ ဇိမ်ဆွဲ နေတယ် လို့ အပြစ်တင်နေမိသည်၊
သန်းအိနွယ် ပြန်သွားပြီး သုံးလေးရက် အကြာ၊
ထူးသာ အတွက် မမေ့နိူင်စရာ ညတည၊ ၊ မိုးတွေ အရမ်းချလာသည်၊ မုန်တိုင်း ပဲ ဝင်မှာလား အဖျားခတ်မလား မသိ၊ လေ တွေက လည်း တဝုန်းဝုန်း၊ လျှပ်စီးတွေ လက် လို့၊ သူတို့ အိမ်လည်း ယိမ်းခါနေသည်၊ တချက်တချက် သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ၊
ဒေါ်စောမြပွင့် ထူးသာကို သူ့ အခန်းထဲ လာနေဖို့ခေါ်သည်၊ သူက မိုးကြီးလေကြီး အဲ လို လျှပ်စီး တွေ လက်လျှင် ကြောက်တယ် ဟု ဆိုသည်၊ ခါတိုင်း ဆိုရင် သန်းအိနွယ် ရှိနေသည်၊ အခုတော့ သန်းအိနွယ် မရှိတော့ ထူးသာကို ခေါ်ထားသည်၊ ပထမတော့ ထူးသာက ကုတင်ဘေး က ပက်လက်ကုလားထိုင်မှာ ထိုင် ပြီး ဒေါ်စောမြပွင့်က ကုတင်ပေါ် လှဲလျောင်းရင်း စာအုပ်ကိုယ်စီနှင့်၊ ခေါင်းရင်းဘက်မှာ ဘက်ထရီအိုး နှင့်ချိတ်ထွန်း ထားသော ၂ပေ မီးချောင်းလေး ဖြင့် စာဖတ်နေကြသည်၊ လျှပ်စစ်မီးက တော့ ထုံးစံ အတိုင်း နေ့မှာလာပြီး ညမှာ ပျက်နေကြပင်၊ တခုတော့ ခတ်ကောင်းကောင်းပင်၊ အခု လို လေကြီးမိုးကြီးကျလို့ ဓါတ်ကြိုးတွေ ပြတ်ကျလည်း ဓါတ်အား မရှိတော့ ဓါတ်လိုက်သေမှာ ကြောက်စရာလို၊ ဟု ထူးသာ ကြံကြံဖန်ဖန် တွေးမိသေးသည်။
နောက်တော့ ဒေါ်စောမြပွင့် က ကုတင်ပေါ် မှာ လှဲလျှောင်း ရင်း ထူးသာကို သူနဲ့ ပဲ အိပ်လိုက်ဖို့ ပြောရင်း တဖက်သို့ လှည့်ပြီး အိပ်နေလေသည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ကုတင်မှာ သူနှင့် သန်းအိနွယ်တို့ အိပ်နေသော ကုတင်ဖြစ်သဖြင့် နှစ်ယောက်အိပ် ဖြစ်ပြီး တော်တော် လေး ကျယ်ဝန်းပါသည်၊ ယိုးဒယား ဇာခြင်ထောင် အကြီးပန်းရောင် ကို ထောင်ထားသဖြင့် အတွင်း ကို ထိုးယိုပေါက် မြင်နေရသည်၊ ထူးသာက စာဖတ်ရင်း မှ ဒေါ်စောမြပွင့် အိပ်နေရာကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ သွေးနည်းနည်း ပူသွား၏၊ ဒေါ်စောမြပွင့် မှာ သူ့ အဒေါ် ဆိုသော်လည်း သွေးရင်းသားရင်း အဒေါ် လည်း မဟုတ်၊ နောက်ပြီး အလယ်တန်းကျောင်းအုပ် ဆရာမကြီး၊ မို့ ဒေါ်စောမြပွင့် ဟုသာ ခေါ်နေရသော်လည်း အသက်က ၃၂ နှစ်သာ ရှိသေးသည်၊ သူ့ ပထမဆုံး ကာမကိစ္စ အဝဝ ကို ဆရာ စား မချန် သွန်သင်ပြသ ပေးခဲ့သူ ဒေါ်မြခိုင်ထက် ဆိုရင် သုံးလေးနှစ်လောက် ငယ်သေးသည်၊ ထို့ အပြင် ဒေါ်မြခိုင်လို့ ခလေး အမေ မဟုတ်၊ အလုပ်ကြမ်း မလုပ်ဘူးသူ၊ အပျိုကြီး မို့ အတော်နုသည်၊ အခု ထူးသာကို ကျောပေးပြီး တစောင်းလေး အိပ်နေတာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အညာစောင် ပါးပါးလေး ကို အခေါက်မဖြေပဲ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းမှာသာ ခြုံထား သဖြင့် ၊သေးကျင်သော ခါးကလေးက နေ စွံကား လုံးတင်း ထွက်နေသော ဒေါ်စောမြပွင့် ၏ တင်ပါးစိုင်ကြီး များက ထူးသာ ကို လီးတောင်လာစေခဲ့သည်၊ ထူးသာက ဒေါ်စောမြပွင့် ၏ ဖင်လုံးကြီး များကို ကြည့်ရင်း၊ သူ့ပုဆိုးခါးပုံစ ကို အသာဖြေကာ မာတောင်နေပြီ ဖြစ်သော သူ့ ငပဲကြီး ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် လိုက်မိသည်၊ သန်းအိနွယ် ကို ဟိုတလောက ကိုင်တုန်းက မာတောင်နေသော လီးကြီး မှာ တော်တော်နှင့် ပြန်မကျ ပဲ ဘောအောင့်လာ သဖြင့် ကွင်းတိုက် ပြီး ထုတ်လိုက်မှ သက်သာ သွားသည်ကို ပြန်သတိရ မိသဖြင့်၊ သူ အခုတော့ အိပ်ယာ မဝင်ခင် အပြတ်ရှင်းလိုက်ဖို့ စဉ်းစားရင်း၊ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ငရုပ်သီး ထောင်းသလို အပေါ်တက် အောက်ဆင်း ဖြေးဖြေးခြင်း ဇိမ်ယူကာ ပွတ်ပေးနေမိသည်၊ ထိုအခိုက်မှာပင် ဒေါ်စောမြပွင့်က အိပ်နေရာမှ လူးလိမ့်လိုက်ပြီး အနေအထားပြင်ရင်း သူ့ဘက်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း သူဖတ်နေသော စာအုပ်ဖြင့် လီးကြီးကို ဖိထားလိုက်ရသည်၊
...ဟဲ..ကောင်လေး မအိပ်သေးဘူးလား ..တော်ကြာ မနက်ဖြန် ဘက်ထရီ အားသွားသွင်းနေရအုန်းမယ်၊..
...ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး ကျနော် အိပ်တော့မယ်...
ထူးသာ အသာလေးကုန်းပြီး စားပွဲ အောက်က ဘက်ထရီ ကလစ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်၊ အခန်းတခုလုံး မှောင်ကျ သွားသည်၊ သို့သော်လညိး တချက်တချက် လျှတ်ပြက်လိုက်သည့် အလင်းရောင်က မှန်ပြတင်းပေါက်မှ တဆင့် အခန်းထဲကို ဝင်လာသဖြင့် သူ့အနေနှင့် ကုတင်ပေါ် တက်ခြင် ထောင်ထဲ ဝင်ရသည်မှာ မခက်ပေ၊ ခက်သည်မှာ ထောင်မတ် နေသော လီးကြီးပင်၊ တခုကောင်းသည်က ဒေါ်စောမြပွင့် က ကုတင်ပေါ်မှာ မွေ့ယာ ပါးပါးလေး နှင့်အိပ်သဖြင့် ခါတိုင်း သင်ဖျူး ဖျာ တချပ်ထည်း နှင့်သာ အိပ်လေ့ရှိ သော ထူးသာ အဖို့ တစောင်းလေး မှောက်အိပ်လို့ရနေပေသည်၊ သင်ဖျူးဖျာ တချပ်ထည်း သစ်သားကြမ်း ခင်းပေါ် မှာ ခင်းအိပ်သည့် အချိန် လီးတောင်ရင် မှောက်အိပ်လို့ မရပေ၊ အရမ်းနာ လေသည်၊ အခုတော့ မွေ့ယာ တွင်း သူ့ လီးကြီး ကို ချက်ပေါ်လှန်ထောင်ရင်း ဘိုက်နှင့် ဖိ၍ အသာလေး မသိမသာ ဖင်လေး ကော့ကော့ ပေးတော့ ကွင်းတိုက် ပေးသလို ဖြစ်နေရ၏၊ သို့သော်လည်း လရည်တွေ ထွက်ပြီး မွေ့ယာပေါ် သူပုဆိုးကနေ စိမ့်ထွက်ကျ သွားမှာလည်း မလိုလား၊ ထူးသာ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိဖြစ်နေရ၏၊
….မောင်ထူးသာ စောင်ယူအုန်းလေ ရော့ မချမ်းဘူးလား....
ဒေါ်စောမြပွင့် က မေးမေး ပြောပြောနှင့် အခုနက သူ့ကိုယ်ပေါ် ခေါက်ရက် ခြုံထားသော အညာစောင်ကို ဖြန့်လျှက် သူကိုယ်တိုင်လည်း ခြုံရင်း ထူးသာကိုယ်ပေါ်ကိုလည်း လှမ်းအုပ်ပေးလိုက်သည်၊ ထူးသာ လည်း နဂိုလ်ထဲက သွေးပူ နေရသည့်အပြင်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ထံမှ သနပ်ခါး နှင့် မိန်းမ အနံ့ က သွေးကို ဆူလာစေခဲ့ သည်။
….ဝုန်း...ဒုံး..ဒလိန်း...ဒလိန်း....
...အမလေး တော့....
ရုတ်တရက် ဝင်းလက်သွားသည့် လျှပ်စီးကြောင်းနှင့် အတူ၊ ပြင်းထန်သော မိုးကြိုးသံက အနီးကပ် ပစ်လိုက်သလို ကျယ်လောင်လှပေရာ၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ၏ အလန့်တကြားအော်သံနှင့် သူ့ အနားကပ်လာပြီး သူ့နောက်ကျော မှ သိမ်းဖက်လိုက်သည်ကို ခံလိုက်ရသည်၊ တပြိုင်နက်ထဲ မှာပင် သူ့ ကျောပြင်မှာ အိကနဲ ခံစားလိုက်ရသော အတွေ့ အထိက ဒေါ်စောမြပွင့် အင်္ကျ ီအောက်မှာ ဘရာဇီယာ မဝတ်ထားမှန်း သိလိုက်ရသည်၊ ဒီ အထိတော့ ထူးသာ မထိန်းချူပ်ထားနိူင်တော့ သူ့ကိုယ်ကို ဒေါ်စောမြပွင့် နှင့် မျက်နှာ ချင်းဆိုင် လှည့်လိုက်ပြီး ဒေါ်စောမြပွင့် ကိုယ်လုံး ကို သူ့ ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲယူပွေ့ ဖက်လိုက်သည်၊
...ဒေါ်လေး ကျနော် ရှိတယ်လေ..မကြောက်ပါနဲ့....
….ငါ ကြောက်တယ်..ထူးသာရယ်..ငါ့ကို ဖက်ထား ပေးစမ်းပါ..
ဒေါ်စောမြပွင့် တကယ်ကြောက်တာလား ဘာလား ထူးသာ ဂရုမစိုက်တော့ ဒေါ်စောမြပွင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ အတင်းကို ဆွဲယူပြီး ဖက်လိုက်ရာ ဒေါ်စောမြပွင့်၏ နိူ့ကြီးများမှာ သူ့ ရင်ခွင်ကို အိကနဲ လာဖိမိသည့် အပြင် သူ့ လီးကြီးမှာလည်း ဒေါ်စောမြပွင့် ပေါင်လုံးကြီး များ အတွင်း သားကို ပွတ်တိုက်ပြီး ပေါင် နှစ်လုံးကြား ခွဆုံ ကို တည့်တည့် ဝင်သွားတော့၏၊
...ဟင့်...
ဒေါ်စောမြပွင့် ဆီ မှ ရုတ်တရက် လှန့် သွားသလို အသံလေး ထွက်ပေါ်လာသော်လည်း ရုန်းမထွက်သွားပဲ ထူးသာ လည်ပင်း နားကို သူ့ မျက်နှာအပ် ၍ ငြိမ်နေလေသည်၊ ထူးသာ အဖို့က တော့ နှာထန်နေပြီ ဖြစ်ရာ အခုနေ ဒေါ်စောမြပွင့် ရုန်းမည် ဆိုရင်လည်း မုဒိန်းကျင့်တော့ မည့် သဘောမှာ ရှိနေသည်၊ အခု လို ငြိမ်နေ တယ် ဆိုတော့ သဘောပေါက်လိုက်ပြီ၊ သူပြုသမျှ နုတော့ မည် ဆိုတဲ့ သဘော၊ မှောင်လိုက်တာက လည်း ပိန်း နေတာ ဆိုတော့ တယောက်နဲ့ တယောက်လည်း ရှက်စရာ မျက်နှာပူ စရာ မလိုတော့၊ ထူးသာလက် တွေက ဒေါ်စောမြပွင့် ကျောပြင်ကို ပွတ်သတ်ပေးနေရင်းက အောက်ကို လျှောဆင်း သွားပြီး ပြေလျော့နေ သော ထမိန်အောက်ကို ဝင်သွား၏၊ ထူးသာ လက်တွေက ဒေါ်စောမြပွင့်၏ ချောမွတ် နေသော ဖင်လုံးကြီး တွေကို ပွတ်သတ် ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းက ပေါင်အရှေ့ ဘက်ကို ရောက်လာပြီး ပေါင်ခွဆုံကို လှမ်းစမ်းလိုက် သည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ၏ အမွှေးအုပ်အုပ်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ရှောက်ထိုးဖွဆော့ရင်း အရည်တွေ စိုနေ သော စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို စမ်းမိသွား၏၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ဆီမှ ဘာသံမှ တော့ မထွက်သော်လည်း ထူးသာ ၏ကိုယ်လုံးကို အတင်း ဖက်တွယ်လာပြီး သူ့ တကိုယ်လုံးတုန်ခါနေသည်ကို ထူးသာ သတိထား လိုက်မိသည်၊ ထူးသာ စိတ်ထဲ ၌ ဒီအပျိုကြီး တခါမှ အတွေ့ အကြုံရှိ ပုံမရ လို့လည်း တွေးမိတယ်။ ထူးသာ ရဲ့ လက်ချောင်း တွေက ဒေါ်စောမြပွင့် အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားတွေကို ပွတ်သတ်ပြီး စောက်ခေါင်းထဲ တိုးဝင် မယ်လုပ်တော့ ဒေါ်စောမြပွင့် ဆီက မပီမသ ငြီးသံလေး ထွက်လာပြီး ထူးသာရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို အတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်၊ ရှေ့ဆက်တိုး မရအောင်လည်း တွန်းထားတယ်၊ အပျိုကြီး ကြည့်ရတာ သူ့ အဖုတ်ကိုင် တာကို ရှက်ပုံရတယ်၊ ထူးသာလက်တွေက ဒေါ်စောမြပွင့် ဘိုက်သား ပြင်ကို လျှောတိုက်ပွတ် ပေးရင်း အင်းကျီအောက်ကနေ နိူ့ကြီး တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်၊ အဲဒါကိုတော့ မငြင်းရှာဘူး၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ထူးသာကို ပိုတိုးပြီး ဖက်လာတယ်၊ ထူးသာရဲ့ လက်ဖဝါးပေါ်မှာ ဒေါ်စောမြပွင့် နိူ့သီးခေါင်းတွေက မာတင်း ထောင်ထ နေတာ ကို တွေ့ရလို့ ထူးသာက လက်မ လက်ညိုးလေး နဲ့ ညှပ်ပြီး လှိမ့်လိုက်တော့ ဒေါ်စောမြပွင့် ကိုယ်လုံးတုန်တက် သွားတာကို ထူးသာ တွေ့ရတယ်၊ ထူးသာ လည်း အရမ်း ကိုတင်းနေပြီ မို့ အဓိက ဟာကို ပဲ လုပ်တော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊ သန်းအိနွယ်တုန်းက လည်း သူ လက်လွတ်သွားခဲ့ ရတယ် မဟုတ်လား၊ ထူးသာက သူ့ပုဆိုးကို ကန်ထုတ်ရင်းနဲ့ ဒေါ်စောမြပွင့် ရဲ့ ထမိန်ကို ပါခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီး ဆွဲချလိုက်တယ်၊ အခုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် ပေါင်လုံး အသားချင်း ပွတ်နေပြီပေါ့၊ ထူးသာက သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒေါ်စောမြပွင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ထိုးထည့်ပြီး၊ ဒေါ်စောမြပွင့်ကို ဖက်ရက် အနေအထားက လှိမ့်တက်လိုက်တယ်၊ အခုတော့ ဒေါ်စောမြပွင့်က ပက်လက် သူက အပေါ်က မှောက်ရက် ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ၊ အခန်းထဲ မှာ မှောင်ပိန်းလို့ ဘာမှ မမြင်ရပေမဲ့ သူ့ အတွက်က တော့ မလိုတော့ဘူးလေ၊ သူ့ ရဲ့ မာတောင် နေတဲ့ လီးကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း အဲဒီလက်က လက်ချောင်း နှစ်ချောင်း လောက်နဲ့ ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝ စမ်းရှာရင်း တေ့ပေးလိုက် တယ်၊ သူ့ လီးထိပ် က ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ အဖုတ်ဝကို တေ့မိတာနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်၊ အပျိုကြီး က အရည်တွေ တအားရွဲနေလို့လား မသိ ဒစ်မြုပ်တဲ့ အထိကတော့ ဝင်သွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ က တော်တော်လေး ကျပ်နေတယ်၊ ထူးသာရဲ့ လီးကြီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ထားသလို ဖြစ်နေ တော့ ထူးသာလည်း သူ့လီးပြဲ သွားမှာ စိုးလို့ အရမ်း ဆောင့်မချရဲဘူး၊ တော်ကြာ မြင့်ကြာဖြူ တုန်းက လို သူ့လီးကြီး နောက် နှစ်ရက်လောက်ထိ စပ်ဖြင်းဖြင်း ဖြစ်နေမှာ လည်း စိုးသည်၊ နောက်တခုက ဒီအဆင့်ရောက်နေ မှတော့ ရ သလောက် အရသာ ခံရမယ် မဟုတ်လား၊ ယောက်ကျား တယောက် တသက်မှာ အပျိုစင် ကို ပါကင်ဖွင့်ခွင့် ဘယ်နှစ်ခါ ရ နိူင်မလဲ ၊ မြင့်ကြာဖြူ တုန်းကတော့ အပျိုစစ်တာ သေခြာသည်၊ သူတို့ နှစ်ယောက်စလုံးလဲ ငယ်သေးတာကိုး၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ကြတော့ ငယ်ငယ်တုန်းက အတွေ့အကြုံရှိရင် ရှိဘူးမှာပေါ့လို့ ထူးသာ တွေးမိခဲ့ဘူးသော်လည်း အခုလို ကျပ်နေပုံ မျိုးက အပျို ဖြစ်ဖို့ များသည် လို့ ထူးသာ စိတ်ထဲ မှာထင်နေသည်၊ ထူးသာ သူ့လီးခံနိူင်သလောက် ချော့သွင်းပြီး ပြန်ထုတ် ပြန်သွင်း ဖြေးဖြေးချင်း စလုပ်လာခဲ့တော့ တော်တော်လေး ခရီးရောက်နေပြီ၊ ဒေါ်စောမြပွင့်လည်း ထူးသာကို တိုးဖက်လာပြီး သူ အသက်ပြင်းပြင်း ရှုမှုတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ လေပူတွေက ထူးသာရဲ့ လည်ပင်းပေါ်မှာ နွေးနေသည်၊ ထူးသာ လည်း နည်းနည်း အရှိန်ရလာတော့ စိတ်က မထိန်းနိူင်တော့ အရသာကို ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ခံစားချင်လာသည်၊ အဲဒါနဲ့ ဒီတခါတော့ အရှိန်ပြင်းပြင်းနှင့် ဖိကာ ဖတ်ကနဲ့ ပစ်ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။
...အိ..အု....
..အား...
အိအု ဆိုတာက ဒေါ်စောမြပွင့် ပါးစပ်က အသံထွက်ငြီးရမှာ ရှက်လို့ ထူးသာ လည်ပင်းမှာကပ်ဖိ ပြီး ငြီးနေရာက ယောင်ပြီး၊ ထူးသာ ပုခုံးကို ကိုက်လိုက်တာ၊ အား ဆိုတာက ထူးသာ ခမျာ လီး ကလည်း ပူကနဲ ဖြစ် သွား ပုခုံးမှာလည်း အကိုက်ခံရလို့ စစ်ကနဲ ဖြစ်ပြီး အော်လိုက်မိတာ၊ ပြီးသွားတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ငြိမ်ကျ သွားသည်၊ ထူးသာက သူလီး ကြီး ပူကနဲ ဖြစ်သွားတာကို နည်းနည်း လေး သက်သာသွား အောင် စိမ်ထားရင်း စောင့်နေတာ၊ ဒေါ်စောမြပွင့်ကတော့ သူ့ စောက်ခေါင်းထဲ မှာ ပြည့်သိပ်တင်းကျပ်နေတဲ့ လီးကြီးကြောင့် အောင့်တောင့်တောင့် စပ်တတ်တတ် အရသာ ကို ဖြေးဖြေးချင်း လျော့သွားအောင် စောင့်နေတာ၊ ခနလေး ပါပဲ၊ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် ထိုးဖက်လာလိုက်ကြမိတယ်၊ ထူးသာလည်း အခြေအနေကောင်းပီ ဆိုတာ သိတာနဲ့ ဖြေးဖြေး ချင်း အဝင်အထွက် စလုပ်ပေးတော့တယ်၊ ပထမတော့ ဒေါ်စောမြပွင့် တင်ပါးနှစ်ခုအောက် သူ့ လက်ဖဝါး တဖက်တချက် ထိုးထည့်ပြီး ဆွဲ မမ ဆောင့်သည်၊ သိပ်မကြာ ဒေါ်စောမြပွင့် ရဲ့ တင်းကြပ်တဲ့ အဖက်အတွယ်တွေ နည်းနည်း လျှော့သွားသည်၊ ကြည့်ရတာ တချီပြီးသွားပြီ ထင်တယ် လို့ ထူးသာက တွေးရင်း ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်ပြီး မှ ဒေါ်စောမြပွင့် ပေါင်ကြီး နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ မ၊ သူ့ ပုခုံးပေါ်တင်ပြီး အားရ ပါးရ ဆောင့်နေမိပါတော့တယ်၊
..ဖုတ်..ဖတ်...ဖုတ်..ဖတ်..
..အင့်...အင်...ဟင့်...ဟင်း....အိ...အား...
ဒီတခါတော့ ဒေါ်စောမြပွင့်လည်း အသံ မထိန်းတော့ပဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကို အော်ဟစ်နေပါတော့တယ်၊ ထူးသာလည်း အရမ်းကို အရှိန်တက်လာလို့ အချက်၂၀လောက် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ပြီး တာနဲ့ သုပ်ရေတွေ တဖုတ်ဖုတ် နဲ့ ဒေါ်စောမြပွင့် စောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရပါတော့တယ်။

အခုတော့ မိုးတွေထစ်ချုံး လျှတ်စီးတွေ လက်နေပေမဲ့ ဒေါ်စောမြပွင့် တယောက် မကြောက်ရှာတော့ ထူးသာ ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ ခေါင်းလေး အုန်းပြီး ထူးသာကြောပြင်ကြီးကို သိုင်းဖက် အိပ်မောကျနေတော့သည်၊ သူနူတ် ခမ်းပေါ်မှာတော့ အပြုံးလေးတပွင့်၊ ထူးသာ တယောက်လည်း ယုံထောင်ကြောင်မိ ဆိုသလို၊ သန်းအိနွယ် ချိန်ပြီး ဒေါ်စောမြပွင့်ကို ရခဲ့လိုက် ပေမဲ့၊ ကြောင်ကြီးက အားရပါးရကြီး မို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် အလွန်သဘော ကျနေခဲ့ရသည်၊ သူ့ရင်ခွင်ထဲက ဒေါ်စောမြပွင့်၏ ကိုယ်လုံးထွားထွား ကြီးကို အားရ ပါးရ ဖက်ထားရင်း မနက်ဖြန် တောင် ကျောင်းမသွားပဲ အိမ်မှာ တနေကုန် လိုး ကြရရင် ကောင်းမှာပဲ လို့ တွေးနေမိသည်။
ထူးသာ တရေးနိူးလာတော့ အာရုံဦး၊ ကြက်တွန်သံ တော့ကြားနေရပြီ၊ အပြင်မှာတော့ မှောင်သေးသည်၊ ဆီးအရမ်းသွားချင် နေလို့ သူ့ကို ဖက်ထားသော ဒေါ်စောမြပွင့် လက်ကလေးကို အသာမ ကာကုတင်ပေါ် က ဆင်းလိုက်သည်၊
...အင်..မောင်ထူးသာ..ဘယ်သွားမလို့လဲ...
...ဆီးသွားချင်လို့ ဒေါ်လေး....
...အေး ..ငါလည်းသွားချင်တယ်..
ဒေါ်စောမြပွင့်လည်း ထူးလဲထလာပြီး ပြေလျှော့နေသော ထမိန်ကို ကောက်ဝတ်လိုက်ကာ ထူးသာ၏လက်ကို ဆွဲ၍ လျှောက်လာခဲ့လေသည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် အိမ်သာထဲ ဝင်သွားတော့၊ ထူးသာလည်း စောင့်မနေတော့ နောက်ဘေးတံခါး အသာဖွင့်ကာ တံစက်မြိတ်အောက်ထွက်ပြီး တဖွဲဖွဲ ရွာနေသေးသော မိုးတွေထဲ သူ့ သေးကိုရောပေါက်ချလိုက်သည်၊ နောက်တော့ တံစက်မြိတ်မှာချိတ်ဆွဲ ပြီး၊ အနောက်က စဥ့်အိုးကြီးထဲ သွယ်ထားသော ဝါးဘိုးဝါး တခြမ်းခွဲ ရေတံလျှောက် မှ ရေ တွေကို အနားရှိ ပလတ်စတစ်ခွက်နှင့်ခံယူ လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ သူ့ကောင်ကြီးကို ဆေးကြောလိုက်သည်၊ ဒီအချိန် က သူတို့ အိပ်ယာထလေ့ရှိ သည့် အချိန်မဟုတ်သေးတော့ အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်ရအုန်းမည်၊ အိပ်ယာ ဆိုမှ သူခါတိုင်းအိပ်နေကျ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ညက ခြင်ထောင်တောင် မထောင်မိ၊ အခု လည်း ဒေါ်စောမြပွင့် ကုတင်ပေါ်သွားအိပ်ရအုန်းမှာ ပါလားဟူ သောအသိက၊ စောစောက မိုးရေ အေးအေး နဲ့ ဆေးခဲ့လို့အေးနေသည့် သူ့ဖွားဘက်တော်ကို သွေး နွေးလာ စေသည်၊ မိုး ကလည်း ခုထိ တဖွဲဖွဲ၊ ရာသီဥတုက တော့ ကစားသမားတွေ အကြိုက် ပေါ့၊ ဟု ပြောလေ့ရှိသော ရေဒီယို မှ ဘောလုံးပွဲ ကြေငြာသူ ပြောတာကို သွားသတိရမိ ပြီး တယောက်ထဲ ပြုံးလိုက်မိ၏၊
သူ အခန်းထဲရောက်တော့ ဒေါ်စောမြပွင့် တယောက် စောင်ခေါင်းမြီးခြုံအိပ်နေတာကို အာရုံဦး အလင်းရောင်ပြပြ လေးမှာ တွေ့ရ၏၊ ထူးသာက ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ဒေါ်စောမြပွင့်ခြုံ ထားသော စောင်ထဲ တိုးခွေ့ ဝင်လိုက်ရာ၊
...ဟဲ ကောင်လေး..ဒါက ဘာလာလုပ်တာလဲ၊ ကိုယ့်အိပ်ယာကိုယ်သွားမအိပ်ဘူးလား..ခစ်ခစ်..
ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ ရီကျဲကျဲ နှင့် ပြောလိုက်သည့် အသံအနေအထားရ၊ သူလည်း ကစားပွဲ အတွက် ရယ်ဒီ ဖြစ်နေပြီ ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ ထူးသာက ခပ်သွက်သွက်ပဲ အနောက်က လှမ်းဖက်ပြီး ဒေါ်စောမြပွင့် ရဲ့ နိူ့ကြီးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်၊
...ဟင့်အင်း...ဒီမှာက ပိုနွေး တယ်လေ..ဒီလောက်မိုးကောင်းနေတာ၊ ဒေါ်လေး ကြောက်နေမှာစိုးလို့လေ..
တချိန်ထဲ မှာပဲ ထောင်မတ်လာပြီ ဖြစ်တဲ့ ထူးသာရဲ့ မြွေကြီးက ဒေါ်စောမြပွင့် ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြား အမြှောင်း လိုက်ကပ်ပြီး တိုးဝင်နေပါတယ်၊ ဒေါ်စောမြပွင့်က ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတာဆိုတော့ ထူးသာက အနောက်ဘက်ကနေ ပုဇွန်ထုတ်ကွေးလေး ဝင်ကပ်ပွတ်နေတာပေါ့၊
..အမလေး ..တော်ပါ..ကျားကြောက်လို့ ရှင်ကြီး ကိုးမိပါတယ်...
အဲ လို ပြောရင်း ဆိုရင်း တွန်းရင်းထိုးရင်းနဲ့ လက်သွက်လှတဲ့ထူးသာကြောင့် ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ ထမိန်က ခါးပေါ်လိပ်တင်ရင် ဖြစ်ပြီး ထူးသာပုဆိုးကလည်း ကုတင်အောက်ပုံကျနေပါပြီ၊ ထူးသာရဲ့ နွေးထွေး တောင့်တင်း နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဖွားဘက်တော်ကတော့ ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြား၊ ပေါင်ခွဆုံကနေ တိုးဝင်ပြီး ဒေါ်စောမြပွင့် ရဲ့ စောက်ဖုတ် နူတ်ခမ်းပေါ် မှာ လွှတိုက်သလို ပွတ်နေပါပြီ၊ ဒေါ်စောမြပွင့် အဖုတ်ထဲက စိမ့်ကျလာတဲ့ အရည် စိုစိုစွတ်စွတ် ကို သူ့ ကောင်ကြီး မှာ လာစိုတော့ အချိန်ကျ ပြီ ဆိုတာ ထူးသာလည်း သိလိုက်ပါတယ်၊ သူ့ကိုယ်ကို အသာလေး နှိမ့်ချပြီး ထောင်တက် လာတဲ့ သူ့ ညီတော်မောင်ခေါင်းကို ဒေါ်စောမြပွင့်ရဲ့ နူတ်ခမ်းလွှာ နှစ်ခုကြားမှာတေ့ လိုက်ပြီး ဖင်ကို ကော့ ကာ ဖြေးဖြေး ချင်း ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်၊ သူ့ ဒူးနှစ်လုံးကိုလည်း ဒေါ်စောမြပွင့် ပေါင်နှစ်လုံးကြားကို အတင်း ထိုးသွင်း လိုက်သည်၊ပြီးမှ သူ့ လိင်ချောင်းကြီးကို ဒေါ်စောမြပွင့် စောက်ခေါင်းထဲ၊ သူ့ ဆီးခုံနဲ့ ဒေါ်စောမြပွင့် ဖင်ကြီးတွေ ကို ဖိကပ်သွားသည်အထိ၊ ကော့သွင်းလိုက်သည်။
...အား..ရှီး......
ဒေါ်စောမြပွင့် ကိုယ်လုံးကြီးတုန်သွားသည်၊ အခု မှပဲ လီးကြီးရဲ့ အရသာကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရလို့ထင်တယ်၊ ညတုန်းကတော့ ပထမဆုံးအကြိမ် မို့ ရှက်နေသလား ၊သွေးပူနေသလား မသိ၊ ပြီးတာတော့ ခံစားလိုက်ရတယ်၊ သို့ပေမဲ့ ပူပူနွေးနွေး လီးချောင်းကြီး စောက်ခေါင်းနံရံတွေကို အခုလို တရစ်ချင်း ထိုးဝင်လာတာကို သေသေခြာခြာ မခံစားလိုက်ရ၊ အခုတော့ ထူးသာ စိမ်ပြေ နပြေ ဆွဲ နေခြေ ပြီ၊ သူ့လက်တွေကလည်း ဒေါ်စောမြပွင့် နိူ့ကြီးတွေကို အားရ ပါးရ ဆုပ်နှယ်ရင်း လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်းသာ ဇိမ်ခံလျှက် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေသည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် မနေနိူင်တော့ သူ့ဖင်ကြီးကို ပြန်ပြန်ကော့ပေးရင်း ထူးသာကို သွက်သွက်ကလေး လုပ်စေချင်ကြောင်း အချက်ပြနေသလို ရှိလေသည်၊ ထူးသာလည်း အခုတော့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လေး ဆောင့်ချင်လာပြီမို့ သူ့လီးကြီးကို ဒေါ်စောမြပွင့် အဖုတ်ထဲ အဆုံးထိ ဖိကပ်သွင်း ထားလိုက်ရင်း ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ခါးကိုလည်း ဆုပ်ကိုင် ပြီး ဆွဲမ လိုက်တာမို့၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ခမျာ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်ရက်ကလေး ဖြစ်သွားသည်၊ အဲဒီအခါမှာတော့ ထူးသာ ဒေါ်စောမြပွင့် ပေါင်းရင်းကို ကိုင်ဆွဲကာ ကောင်းကောင်းဆောင့်လေတော့သည်၊ ညက လုပ်ထားတဲ့အရှိန်ကြောင့် ထူးသာ မှာ တော်တော်နဲ့ မပြီး၊ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်၊ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုက်ဖြင့် အရှိန်အမျိုးမျိုးပြောင်းကာ ဆော့ကစားနေသည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့်ကတော့ တခါမှ မခံစားရဘူးတဲ့ အရ သာတွေကြောင့် တအင်းအင်း တအားအား နဲ့ ခံလို့ကောင်းနေသည်၊ အရသာ အထွတ်အထိတ်ကိုလည်း ၂ခါလောက်ရောက်သွားသည်၊ နောက်ဆုံး ထူးသာ ပြီးသွားတော့ ဒေါ်စောမြပွင့် တယောက် သူ့စောက်ခေါင်းထဲကို ခပ်နွေးနွေး အရည်တွေ ထုတ်ထုတ် ပန်းဝင်လာတာကို ခံစား သိလိုက်ရလေသည်၊ အား...ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒီလောက်ကောင်းမှန်း သိရင် စောစောစီးစီးက ယောက်ကျားယူလိုက်ပါတယ်၊ လို့တောင် တွေးမိလေတော့သည်။
အဲဒီနေ့ မနက်က ဒေါ်စောမြပွင့် ကျောင်းမသွားဖြစ်တော့၊ ဒေါ်စောမြပွင့် နေမကောင်း ဟု ထူးသာကိုယ်တိုင်စက်ဘီး ဖြင့် ဒေါ်စောမြပွင့် ကျောင်းသို့ သွားကာ ဆရာမ တွေကို ပြောပေးခဲ့ရသည်၊
နောက်တော့ ဈေးက မုန်တီတွေ စားစရာတွေ တခါထဲ ဝင်ဝယ်လာခဲ့ရသည်၊ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဒေါ်စောမြပွင့် အိပ်ယာထဲ မှာကွေးတုန်း၊ ကိုယ်တွေလက်တွေလည်း နာ၊ အဖုတ်လည်း ကျိန်းနေ ပြီ ဟု ဆိုသည်၊ တရေးနိူးပြီးမှ ထူးသာ နှစ်ခါတွယ်လိုက်လို့ဖြစ်သည်၊
 ထူးသာက လည်း အခု မှ ၂၀ ပြည့်ခါနီး အရွယ်၊ သွေးဆူတုန်း၊ ဟိုမုန်းကြွတုန်းအရွယ်၊ အရင်က လည်း စားဘူးခဲ့သူမို့ ငတ်ပြတ်နေ တော့ နွားသိုး ကြိုးပြန် ကြမ်းလိုက်တာလည်း ပါသည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့်ကလည်း အခုမှ အသက် ၃၀ ကျော်ရုံလေး၊ အမျိုးသမီးများမှာ ကာမဆန္ဒ ခံစားမှု အထွတ်အထိတ် ရောက်တာ အသက် ၃၅ နှစ် လောက်ဟု သုတေသန စာအုပ်တွေ မှာရေးကြသည်၊ သူတို့ နှစ်ယောက် တအိမ်ထဲ အတူ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတော့၊ လင်မယား ဟန်းနီးမွန်းထွက်တာထက် ဆိုးသည် ခေါ်ရမည်၊ ကျောင်းသွားရမည့် ရက်တွေ မှာ မခွဲချင်ပဲ ခွဲကြရပြီး၊ စနေ၊တနင်္ဂနွေ လိုနေ့တွေမှာ ဘယ်မှ မထွက်ကြ တော့၊ အိမ်ထဲ မှာအောင်းပြီး ချစ်ဗျူဟာခင်း ကြသည်၊ လနဲ့ချီကြာလာတော့ နည်းနည်း ရိုးလာသဖြင့်၊ ထူးသာ က ဗီဒီယိုတွေ စာအုပ်တွေ ထဲ မှာပါသည့်၊ ပုံတွေ နည်းလမ်း တွေ စမ်းကြည့်သည်၊ ဒေါ်စောမြပွင့် ကလည်း အလိုလိုက်သည်၊ သူတို့ နှစ်ယောက် မလုပ်ဖူးတာ မရှိတော့ ဟု ပင် ပြောလို့ ရပေမည်။
အဲဒါကြောင့် ထူးသာ ဘွဲ့ရ သည်အထိ ရီးစားတောင် မရှိခဲ့၊ ထူးသာ ဘွဲ့ရပြီး ကိုယ့်မြို့ကိုယ်ပြန်၊ ရိုးရိုးဘွဲ့ နဲ့ ဆိုတော့ အလုပ်အကိုင်ကလည်း ရှာလို့ မလွယ်၊ နောက်တော့ ကျောင်းဆရာ တွေ အများကြီးခေါ်တာနဲ့ ကြုံပြီး သူ့ မွေးစား အဖေအမေတို့ မြို့မှာပင် အလုပ်ပြန်ရခဲ့လေသည်။ နောက်တော့ ကျောင်းက လုပ်ဖေါ်ကိုင် ဘက်၊ ကျောင်းဆရာမ စောစောဦး နှင့် ချစ်ကျွမ်းဝင်ကာ အိမ်ထောင်ပြုလိုက် လေတော့သည်၊ အဲဒီအချိန်မှာ ထူးသာ အသက်က ၂၅ နှစ်သာရှိသေးသည်။
….ကဲ ဆရာ ရေ၊ ပြန်သွားအိပ်လိုက်အုန်းမယ် ၊မိုးလင်းဖို့ အတော်လိုသေးတယ်..
စံလှအောင် ရဲ့ အသံကြားလိုက်မှ ထူးသာ တယောက် ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိပြန်ရလာသည်၊
..အေးအေး ..ငါလည်း ပြန်နှပ်လိုက် အုန်းမယ်ကွာ....
အင်း အဲဒီအချိန်က ငါလည်း စံလှအောင်လိုပဲ အချိန်ရသ၍ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ စဉ်းစားနေတာပဲလေ၊ အချိန်တွေ ဘယ်လိုကုန်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ရဘူး၊ အခုတော့ ဒေါ်လေးလည်း အသက်ကြီးမှ အိမ်ထောင်ပြု လိုက်ပြီး ခလေး တယောက်ရ ပြီး ခလေးတောင် ကောလိပ်ရောက်နေပြီ လို့ ကြားတယ်၊

Zawgyi fnots
......
ေဒၚေစာ်မျပင့္(အ်ပာစာအုပ္)
*********************
   ထုူးသာ ဆယၱႏ္းေအာင္ ကို ေအာင္ေတာ့ ဘာမြ ဂုဏၳဴးေၾတ ဘာေၾတ မပါ ၊ တကယ္ေတာ့ ေအာင္ရံုေလး သာ ေအာငၡဲ့်ခင္း ်ဖစ္သၫ္၊ သို႔ေသာ္ သူ႕ ေျမးစား မိဘ မ္ားက သူ႕ကို တကၠသိုလ္ ေတာ့ ဆကၱက္ၿပီး ႀဘဲ႕ေလး တခု ေရစခ္င္သၫ္၊ သူတို႔ ်မိဳ႕ေလး မြာ က ေကာလိပ္ မ႐ြိ ေတာ့ ေကာလိပ္ေက္ာင္း႐ြိရာ ်ပၫၷယ္်မိဳ႕ သို႔ သူ႕ကို ၾသားေစခဲ့သၫ္၊ ထို်ပၫၷယ္်မိဳ႕မြာ သူ႕ ေျမးစား ေအမ၏ ညီမ အပ္ိဳႀကီး ေဒၚေစာ်မျပင့္ ႐ြိသၫ္၊
အပ္ိဳႀကီး ေဒၚေစာ်မျပင့္ မြာ အသက္ ၃၂ ႏြစ္သာ႐ြိေသးၿပီး အိမ္ တလံုးလံုးမြာ သူႏြင့္ ခိုင္းတဲ့ေကာေငၼလး သႏ္းအိႏၾယ္ ဆိုတဲ့ ၁၄-၅ ႏြစ္ အျရယ္ ေကာေငၼလး ေတယာကၸဲ ေနသၫ္၊ ဆိုေတာ့ ေနစရာက အဆင္ေ်ပ သၫ္။ အိမ္ တလံုးလံုး ဆိုေပမဲ့ ်ခံဝႏ္း ႀကီး တခုထဲ မြာ အိမ္သံုးလံုး ေဆာကၳား်ခင္းသာ၊ သူတို႔ အိမၠ တထပ္ ေဘး အျစႏ္ဆံုးမြာ၊ အလယၼြာ ကႏြစၳပၸ္ၪ္ေထာင္အိမ္ ႏြင့္ မိသားစု ေၾတ ေခလး အငယ္ေၾတလၫ္း ႐ြိသၫ္။ ေနာကၱဘကၠ တထပ္အိမ္၊ လငၼယား တစံုႀတဲ သာေနသၫ္။ အပ္ိဳႀကီး ေစာ်မျပင့ၠ အဲဒီ်မိဳ႕ မြာ အလယၱႏ္းေက္ာင္း ေတက္ာင္းရဲ႕ ေက္ာင္းအုပ္၊ အသားညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ဆံပင္အဳပ္ေကာင္းေကာင္း၊ ဆံထံုး အႀကီးႀကီး နဲ႕၊ မ္က္ႏြာေခတၱၫၱၫ္ ေနတတ္သၫ္၊ သူ႕ ကို တူ ေတယာက္ ေအန်ဖင့္ ေခၚထားေသာႅၫ္း မ္က္ႏြာက ခတၱၫၱၫၼို႔ ထူးသာက နၫ္းနၫ္း ေတာ့ လႏ္႕သၫ္၊ ထို႔ေၾကာင့ႅၫ္း မ္က္ႏြာေရအာင္ အိမၼြာ လုပၥရာ႐ြိတာ ေၾတ သိမ္းက္ဳံဳးလုပ္သၫ္၊ ေရခတ္ ထင္းၿခဲ၊ တခါတရံ ထမင္းဟင္း ခ္က္်ပဳတ္၊ ေစ္းၾသား အစ႐ြိသၫ္ တို႔ေပါ့၊ ထူးသာ ေမရာကၡငၠ ဝယ္သံုးခဲ့ရသည့္ ထင္းတို႔ ေရ တို႔ အခုေတာ့ ပိုက္ဆံနၫ္းနၫ္း သက္သာ ၾသားသၫ္၊ အရင္ က တခါေတလ ထမင္းခ္ိဳင့္ ႀဆဲစား ေသာႅၫ္း အခု ထူးသာက ေစ္းဝယ္၊ ခ္က္်ပဳတ္ ကူညီသ်ဖင့္ ၊ သူတို႔ သံုးေယာက္ တလြည့ၥီ လုပ္ၾကရာ ထမင္းဟင္း လၫ္း ကုႏၠ္ သက္သာ လာရ၏။ ေစာ်မျပင့္ လၫ္း ထူးသာ ႐ြိေနတာ သူ႕ အၾတက္ ပိုအဆင္ေ်ပတာ ေၾတ႕ေရတာ့ ေသဘာက္ ေနမိသၫ္။
ထူးသာ အၾတကၠ ေတာ့ ေနာက္်ပႆနာတခု ကို မရႈတ္ေရအာင္ ေ႐ြာင္ေနရသၫ္၊ အဲဒါက သႏ္းအိႏၾယ္၊ ဒီေကာေငၼလး က အပ္ိုဖ္ႏ္း ဆပၥလူး၊ ကိုယႅံုးေကလး ကလၫ္း တစၱစ္ ရစ္ရစ္ နဲ႕ မ္က္ႏြာဝိုင္းစကၥက္ မို႔ ထူးသာ က ေရာကၱာနဲ႕ သတိထားမိသၫ္၊ မိႏ္းမ ေအၾတ႕ အႀကံဳကလၫ္း ႏြစ္ေယာက္ႀကီးမ္ားေတာင္ ႐ြိၿပီ ဆိုေတာ့ ရ မၫ္ ဆိုတာ သိေေနပမဲ့ ၊သူ႕ ေအဒၚကို ေၾကာက္ေရတာ့ မစ်ဖစ္ ေအာင္ ေ႐ြာင္ေနရသၫ္၊ ဒါေပမဲ့ တအိမၳဲ ေနတဲ့သူေၾတ ေလ ဘယ္ေ႐ြာငႅို႔ ၾလတၼလဲ၊ သူ႕ မ္က္ေစ့ေ႐ြ႕မြာ ေၾတ႕ေနရတာကလား၊ အိမ္ေနာက္ေဖး ထူးသာ ေရထမ္းထည့္ေနခ္ိႏ္ ေကာေငၼလး ထမိႏ္ရငႅြ္ားနဲ႕ ေရခ္ိဳး၊ အဝတ္ေလြ္ာ္ လုပ္ေနရင္ ်မင္ေနရသည့္ အသားစိုင္ေၾတ၊ ထမိႏ္ေရစိုေအာကၠ ေပါငၱႏ္ေလး ေၾတ၊ မီးဖိုေခ္ာငၼြာ ေဆာင့္ေၾကာင့ၳိုင္ ထမင္းဟင္းခ္က္၊ မီးေမႊး၊ ေအာကၥၾလတ္၊ ေ်ပာမယ္ ဆိုရင္ စာအုပၱအုပၥာ ေလာက္ ရမၫ္၊ ထားလိုကၸါေတာ့၊ အပ္ိဳေမလး နံ႕တဲ့ အျရယ္၊ နဲ႕ တအိမၳၫ္း ေနရတဲ့ လူပ္ိဳ ေပါက္ရဲ႕ ဘဝကို ေၾတးၾကည့္ ေတာ့ ဘယႅိုေနမလဲ ဆိုတာ ၊ အ်မဲတႏ္း အိပ္ယာထဲ မြာ ပုဆိုးကို ဟိုလြည့ၵီလြည့္ အိပ္ရတာ ညတိုင္း ေပါ့၊ ေနာက္ေန႕ ဆို အဲဒီ ပုဆိုး ကို ေရလဲ လုပၡ္ိဳးပစႅိုက္ေရရာ၊ အဟီး၊ အဲဒီ အပ္ိဳေမလး တငၼက ထူးသာ ရဲ႕ စိတၠဴးထဲ ဝင္ဝငႅာတာက ေဒၚေစာ်မျပင့္၊ သူက လၫ္း ေျမးစား ေအမရဲ႕ ညီမ ဆိုေတာ့ ေၾသးေတာၱာ မဟုတ္၊ တကယ္ဆိုရင္ တစိမ္းပဲ၊ အပ္ိဳႀကီး ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း က ဖင္ႀကီးက နၫ္းတာႀကီး မဟုတၻဴး ကားျစင့္ေနတာ၊ ေက္ာင္းက သူငယၡ္င္းေၾတ ေ်ပာေလ့႐ြိတဲ့ အပ္ိဳႀကီးဖင္ ဆိုတာ၊ အဲဒါမ္ိဳးေၾတ လားမသိ၊ တခ္ိဳ႕ေၾတက ဖင္သာ ကားတာ ်ပားခ္ပၡ္ပႅိုပဲ၊ ေစာ်မျပင့ၠေတာ့ လံုးၿပီး ေမာေကၳနတယ္၊ ေကာကၱယႅို႔ေတာင္ ေ်ပာလို႔ရမယ္၊ မတၱပၱည့ၱည့္ရပ္ရင္ နငယ္ လို ်ဖစ္ေနသၫ္၊ ရင္ အစံုကလၫ္း ထူးသာ ဆံုခဲ့ဘူးသည့္ မ်မခိုငၳက္ မသာရင္သာ ႐ြိရမၫ္၊ သိပ္ေတာ့ အၾကာႀကီး မဟုတႅြ၊ အိမ္ေနရင္း တခါေတလ ေရခ္ိဳးေခါင္းေလြ္ာ္ၿပီး သူ႕ရဲ႕ အုပ္ေကာင္းလြတဲ့ ဆံပင္ႀကီးကို ်ဖႏ္႕ခ္ ေအ်ခာကၡံထားရင္ သူ႕ တငၸါးဆံုႀကီးေၾတ ေပၚထိက္ေနတာ၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကို ေဘးေစာင္းတို႔ ေနာကၻကၱို႔ ေကန တခါေတလ ထူးသာ ေတယာက္ စာဖတ္ရင္း ကၾကည့ၼိလို႔ ညီေတာ္ေမာငၳၾၾကလာ ၿပီး ကုလားထိုင္ေပၚက ေတာ္ေတာၷဲ႕ ေတာင္ မထ နိူင္၊ အဲ လို ေအ်ခေအန ေၾတ ၾကားထဲ သႏ္းအိႏၾယၠ ပိုဆိုးလာသၫ္၊ ထူးသာ ကို ျပတ္သီးျပတ္သတ္ လုပႅာသၫ္၊ ထူးသာက ေ႐ြာင္ေလ၊ ပိုသာဆိုးေလ လုပႅာသၫ္၊ ထူးသာ ကလၫ္း အသက္၁၇-၁၈ လူပ္ိဳဖားဖား၊ ်ဖစ္ေနၿပီ၊ ေနာက္ ေရခပ္၊ ထင္းေပါက္ လုပ္ေနရသည့္ အ်ပင္၊ တခါေတလ သူငယၡ္င္းေၾတ နဲ႕ ေဘာႅံုးေက္ာက္ ေလ့႐ြိသၫ္၊ ဆိုေတာ့ လူက ေဘာၵီေလး ဘာေလး ၾထက္ေနၿပီ၊ တခါေတလ ေနာက္ေဘး မြာ သူ ပုဆိုးတိုတုိ ႏြင့္ ေအပၚပိုင္း အကၤ္ ီ ကၽၾတၷဲ႕ ေရ်ဖည့္ ေန တုႏ္း ေဒၚေစာ်မျပင့္ က ေၾတ႕ရင္ တခါေတလ ေငးၾကည့ၼိေလ့႐ြိသၫ္။ အပ္ိဳႀကီး စိတၳဲ မြာလၫ္း ဘာလိုလိုေလး ်ဖစၼိသလိုပဲ။
ေတန႕ သူတို႔ ျရာနီး ခ္ဴပၥပၠ ဘုရားၿပဲ ကို ၾသားၾကသၫ္၊ အ်ပႏၠ္ေတာ့ သူတို႔ စီးလာသည့ၻတၥကား မြာ လူေၾတ က္ပ္သိပ္ၿပီး ်ပႏၸါလာၾကသၫ္၊ သိေပၼဝးသည့္ေနရာမို႔ ေန႕ခ္င္း်ပႏ္ၾသား်ခင္း ်ဖစ္ရာ၊ ်ပႏႅာေတာ့ ေညေနစာင္းေနၿပီ၊ ကားကလၫ္း ေဘးခံုတႏ္းႏြစၱႏ္းသာ ႐ြိၿပီး အလယၼြာ လူေၾတ မတၱတ္ရပႅိုက္ၾက ေရသာ ကား်ဖစ္သၫ္၊လမ္းကလၫ္း ၾကမ္းေတာ့ လူေၾတ ဟိုယိမ္းဒီထိုးႏြင့္်ဖစ္ေနသၫ္၊ သႏ္းအိႏၾယၠ ထူးသာႏြင့္ ေဒၚေစာ်မျပင့္ၾကား မြာ ထိုင္သၫ္၊ ကား ေအဆာင့ၼြာ လူေၾတ ေ်မြာက္ေ်မြာက္ၾသားရာ မြ သႏ္းအိႏၾယ္၏ ေပါငၱလံုးက ထူးသာ ေပါငၱဘက္ေပၚ လာတင္ေနသၫ္၊ ေမြာငၠလၫ္း ေမြာင္ေနၿပီ ်ဖစ္ရာ၊ ထူးသာလၫ္း ဘယ္သဴမြ မ်မငၸါဘူးေလ ဆုိၿပီး ၾလတၳားလိုက္၏၊ ေနာက္ ကားက ကုႏ္းဆင္းေတာ့ လူေၾတ အကုႏႅံုး ေ႐ြ႕ကို ၾတႏ္းထည့ႅိုက္သလို ်ဖစ္ၾသားၿပီး သႏ္းအိႏၾယ္ ေနရာေပ္ာက္ၾသားေတာ့၏၊ လူေၾတက ေတဟးေဟး တဟားဟား ဆူညံေနရာ ်ပႏ္ေျရ႕ခိုင္းလို႔လၫ္း မေရတာ့ေ်ခ၊ သႏ္းအိႏၾယၠို နင္ငါ့ေနရာထိုင္ ငါမတၱပ္ရပႅိုကၼယ္ ဆိုေတာ့လၫ္း ေ်ခခ္စရာေနရာ မ႐ြိ၊ မထူးေတာ့ ဟု ဆိုကာ သႏ္းအိႏၾယၠ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေပါငၱဘက္ႏြင့္ ထူးသာ ေပါငၱဘက္ေပၚ မြ္ထိုင္သၫ္၊ ထူးသာ ႏြင့္ ေဒၚေစာ်မျပင့ႅၫ္း ေပါင္်ခင္းကပ္ေနၿပီး ထူးသာ၏ မာေနၿပီ်ဖစ္ေသာ ညီေတာ္ေမာငၠ သႏ္းအိႏၾယ္ ၏ ေပါငၠို ျပတၼိေန၏၊
ထူးသာ လက္ေမာင္းေၾတကလၫ္း တခ္ကၱခ္က္ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ႏိူ႕ႀကီးေၾတ ၾသားၾသားထိမိသၫ္။ ထူးသာ ေမနႏိူင္ေတာ့၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ မ်မင္ႏိူငၱဲ့ ဘကၠ သူ႕လကၹဝါးက သႏ္းအိႏၾယ္ ၏ ေပါင္ေေၾတပၚေရာက္ေနၿပီ၊ လူေၾတ ၾကပ္၊ ေမြာငၼဲ လို႔ ဘယ္သဴမြ မ်မင္ႏိူင္ေသာႅၫ္း သႏ္းအိႏၾယ္ႏြင့္ ထူးသာေကတာ့ သိေနသၫ္၊ ထူးသာ ရဲ႕ လကၠ ေတ်ဖးေ်ဖး သႏ္းအိႏၾယ္ ေပါင္ ေပၚက မြ တဆင့္၊ ထမိႏ္ေအခါက္ေအာကၠို ဝင္ၿပီး ထမိႏ္အသား တလႊာ ႏြင့္ အၾတင္းခံ ေဘာင္းဘီ ေလး ပဲ်ခားေသာ သႏ္းအိႏၾယ္၏ အဖုတ္ေလးကို ျပတ္ေနမိၿပီ၊
သႏ္းအိႏၾယ္ လၫ္း ေကာင္းေကာင္းသိသၫ္၊ သူ႕ အဖုေတၠလးက အရၫ္ေၾတ ၿရဲေနၿပီ၊ ကဲလိုကၱာဟု ေ်ပာခ္ငၱာလား၊ ထူးသာလုပ္ေနတာ သူသိတယ္ လို႔ေ်ပာခ္ငၱာလား မသိ၊ ထူးသာ လကၹ္ံကို သူ႕ လက္သၫ္းနဲ႕ လာဆိပ္သၫ္၊ ထူးသာ သူ႕ ပုဆိုးထဲ မြာ ၿပီးလုကာနီး မြာမြ သူတို႔ အိမ္ေ႐ြ႕ လို႔ ကား ဆိုက္ လိုက္ရာ ကမႏ္းကတႏ္း တိုးဆင္း လိုက္ၾကရသၫ္။
ထိုေညနာက္ ပိုင္းမြာေတာ့ ထူးသာ ေမ႐ြာင္ေတာ့၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ လစ္ရင္ လစ္သလို သႏ္းအိႏၾယၠို လက္သရမ္း သၫ္၊ အဆံုးျစႏ္ေတာ့ သူမလုပ္ရဲ၊ ေကာေငၼလးက ငယႅၫ္း ငယ္သၫ္၊ သူက လူမိၾသားလို႔ ယူရမၫ္ဆိုရငႅၫ္း မယူႏိူင္၊ သူ႕ဦးေႏြာကၠို ဖ္စ္ၫြစ္ၿပီး စၪ္းစားသၫ္၊ ေနာကၱခု က ေဒၚေစာ်မျပင့္ က ထူးသာ မလာခင္ က သႏ္းအိႏၾယ္ ေတယာကၳဲ အိမၼြာ က္ႏၠ္ႏ္ ေနခဲ့ေတာ့ အိမၠို သိပ္ စိတၼခ္၊ ေဘးအိမ္ မြ လူေၾတကို အိမၠို ေစာင့္ၾကည့္ေပးဖို႔ မြာထား ခဲ့သၫ္၊ ထိုအိမၼြ လူက မ္ားေတာ့ ေတယာကၼဟုတ္ ေတယာက္ေတာ့ ႐ြိေနသၫ္၊ အခု လၫ္း ေ်ပာလို႔ မရ ေစာင့္ၾကည့ၳားခိုင္းႏိူင္သၫ္ လို႔ ထူးသာ ေၾတးမိေသးသၫ္၊ သို႔ေသာႅၫ္း တဏြာေၾကာ ထလာေတာ့ အရဲျစႏ္႕သၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ မ႐ြိတဲ့ အခ္ိႏ္၊ အိမ္ ကို ေစာ်ပႏႅာသၫ္၊ မိုးကလၫ္း မိုးၾတင္း ဆိုေတာ့ ေဘးက အိမၠ လၫ္း ေတာ္ရံုဆို လြမ္း မ်မင္ႏိူင္၊ သူတို႔ ေဒသ ကလၫ္း မိုးျရာၿပီ ဆိုရင္ သၫ္းႀကီးမၫ္းႀကီးကို ျရာသၫ္၊ ကမ္းရိုးတႏ္းေဒသ ဆိုေတာ့ မိုးေကာင္းသၫ္၊ တခါေတလ ေလ်ပင္းေတာင္ က္ တတ္ေသးသၫ္၊ တရက္ ထူးသာ ေန႕ခင္းဘက္ အိမ္်ပႏႅာ ေတာ့ သႏ္းအိႏၾယ္ စာအုပၹတ္ေနသၫ္၊
...ေဟာ ကိုႀကီး ေအစာႀကီး ပါလား..
..ေအး ဒီေန႕ ေနသိပ္ ေမကာင္းလို႔..အိႏၾယ္ ဘာစာအုပ္ေၾတဖတ္ေနတာလၫ္း...
...ၾလႏ္းထားထားေလ အကိုႀကီးရဲ႕ အရမ္းေကာင္းတယ္၊...
..ငါ အဲဒီစာအုပၼ္ိဳးေၾတ မႀကိဳကၸါဘူးဟယ္..ငါ ေဆးေသာကၹို႔ ေေရႏျး တျခက္ေလာက္ ယူလာ ေပးစမ္း..
ထူးသာ က လုပ္ရိုးလုပၥၪ္ လိုလို ေလသံ ပံုမြႏ္်ဖင့္ လြမ္းေ်ပာရင္း သူ႕ အခႏ္းထဲ ဝင္ၾသားလိုက္၏၊ သႏ္းအိႏၾယၠ ေနာက္ေဖးခႏ္းၾသားၿပီး ခနၾကာေတာ့ ေေရႏျး ၾကမ္းတျခက္်ဖင့္ ထူးသာ အခႏ္းထဲ ဝငႅာ၏၊
...ဇက္ေၾကာေၾတ တကႅိုကၱာဟာ ငါ့ ကို ဇက္ေၾကာနၫ္းနၫ္း ႀဆဲေပးစမ္းပါ..
ေကာေငၼလး ကုတင္ေပၚ ေရာကႅာၿပီး ထူးသာ ပုခံုးေပၚ သူ႕လေကၠလးေၾတနဲ႕ ႏြိပ္ေပး လို႔ သိပၼၾကာခင္ ထူးသာ လုပ္ငႏ္းေစတာ့သၫ္၊
..အို ..ကိုႀကီးကလၫ္း ဘယ္ေၾတ ေ႐ြာကၠိုင္ေနတာ လဲ.
...နင့္ အသားေလးေၾတက ေခ္ာျမတ္ေနတာပဲေနာ္..
..ၾလတၸါကိုႀကီးရယ္ ေမကာင္းပါဘူး၊...
သႏ္းအိႏၾယ္ ထူးသာ ကုတင္ေပၚမြာ၊ ထူးသာ အတင္း ေျမ႕ဖက္ နမ္းရႈံ႕ ရင္း သူ႕ တကိုယႅံုးကို ေလြ္ာကၠိုင္ေေနလၿပီ၊ အပ္ိုဳေမလး မြာ စိတၠ လၫ္း လႈပ္႐ြားသၫ္၊ ေယာကၠ္ားေတယာက္၏ ေအျပ႕ အဖက္ ကိုလၫ္း မခံဖူးေတာ့ ေအၾသး အသားက ဆူျပကႅာသၫ္၊ သို႔ေသာႅၫ္း အရမ္းေၾကာက္သည့္ စိတၠ ပိုမ္ားေတာ့ အတင္း ႐ုႏ္းကႏ္သၫ္၊ ထူးသာ ေတယာက္၊ ႏိူ႕ေကလး ဖငႅံုးေကလး နၫ္းနၫ္း ဖ္စ္ညစ္ ရံုႏြင့္ ပါးေလး မ္က္ႏြာေကလး ကို တရံႈ႕ရံႈ႕ နမ္း လိုက္ရတာႏြင့္ ေက္နပႅိုက္ရသၫ္၊ ေရာမ ၿမိဳ႕ကို ေတန႕ထဲနဲ႕ တၫႅို႔ မရ ႏိူငၻဴး မဟုတႅား၊ ေကာေငၼလး ႐ြက္႐ြကၷဲ႕ သူ႕ အခႏ္းထဲက ေ်ပးၾထက္ၾသားတာ ၿပံဳးၿပံဳးေလး နဲ႕ ၾကည့္ရင္း က္ႏၡဲ့လိုက္သၫ္၊ ဒါက အစဦး အဝင္ေလ၊ ေနာက္ေတာ့ ်ဖစႅာမြာေပါ့၊ ဟုေၾတးေနလိုကၼိ သၫ္။
ဒါေပမဲ့ မထငၼြတၱာေၾတက ်ဖစၸ္ကၡဲ့ရသၫ္။

အဲဒါေကတာ့ သႏ္းအိႏၾယ္ ေတယာက္ သူ႕ ေအမ ေနေမကာင္းလို႔ ဆိုၿပီး သူတို႔ ျရာသို႔ ်ပႏ္ၾသား ရ်ခင္းပင္၊ ခုေတာ့ ထူးသာ ေတယာက္ ကုိယ့ၠို ကိုယ္ ေဒါျပ ေနမိသၫ္၊ လုပၥရာ ႐ြိ လုပႅိုကၱာ မဟုတၻဴး တခါထဲ ဇိမ္ႀဆဲ ေနတယ္ လို႔ အ်ပစၱင္ေနမိသၫ္၊
သႏ္းအိႏၾယ္ ်ပႏ္ၾသားၿပီး သံုးေလးရက္ အၾကာ၊
ထူးသာ အၾတက္ ေမမ့ႏိူငၥရာ ညတည၊ ၊ မိုးေၾတ အရမ္းခ္လာသၫ္၊ မုႏၱိုင္း ပဲ ဝငၼြာလား အဖ္ားခတၼလား မသိ၊ ေလ ေၾတက လၫ္း တဝုႏ္းဝုႏ္း၊ လြ္ပၥီးေၾတ လက္ လို႔၊ သူတို႔ အိမႅၫ္း ယိမ္းခါေနသၫ္၊ တခ္ကၱခ္က္ သိမ့ၠနဲ သိမ့ၠနဲ၊
ေဒၚေစာ်မျပင့္ ထူးသာကို သူ႕ အခႏ္းထဲ လာေနဖို႔ေခၚသၫ္၊ သူက မိုးႀကီးေလႀကီး အဲ လို လြ္ပၥီး ေၾတ လကႅြ္င္ ေၾကာကၱယ္ ဟု ဆိုသၫ္၊ ခါတိုင္း ဆိုရင္ သႏ္းအိႏၾယ္ ႐ြိေနသၫ္၊ အခုေတာ့ သႏ္းအိႏၾယ္ မ႐ြိေတာ့ ထူးသာကို ေခၚထားသၫ္၊ ပထေမတာ့ ထူးသာက ကုတင္ေဘး က ပကႅကၠဳလားထိုငၼြာ ထိုင္ ၿပီး ေဒၚေစာ်မျပင့ၠ ကုတင္ေပၚ လြဲေလ္ာင္းရင္း စာအုပၠိုယၥီႏြင့္၊ ေခါင္းရင္းဘကၼြာ ဘကၳရီအိုး ႏြင့ၡ္ိၾတၳႏ္း ထားေသာ ၂ေပ မီးေခ္ာင္းေလး ်ဖင့္ စာဖတ္ေနၾကသၫ္၊ လြ္ပၥစၼီးက ေတာ့ ထံုးစံ အတိုင္း ေန႕မြာလာၿပီး ညမြာ ပ္က္ေနၾကပင္၊ တခုေတာ့ ခတ္ေကာင္းေကာင္းပင္၊ အခု လို ေလႀကီးမိုးႀကီးက္လို႔ ဓါတ္ႀကိဳးေၾတ ်ပတၠ္လၫ္း ဓါတ္အား မ႐ြိေတာ့ ဓါတႅိုက္ေသမြာ ေၾကာကၥရာလို၊ ဟု ထူးသာ ႀကံႀကံဖႏၹႏ္ ေၾတးမိေသးသၫ္။
ေနာက္ေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ က ကုတင္ေပၚ မြာ လြဲေလြ္ာင္း ရင္း ထူးသာကို သူနဲ႕ ပဲ အိပႅိုကၹို႔ ေ်ပာရင္း တဖက္သို႔ လြည့္ၿပီး အိပ္ေေနလသၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကုတငၼြာ သူႏြင့္ သႏ္းအိႏၾယၱို႔ အိပ္ေေနသာ ကုတင္်ဖစ္သ်ဖင့္ ႏြစ္ေယာက္အိပ္ ်ဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ ေလး က္ယ္ဝႏ္းပါသၫ္၊ ယိုးဒယား ဇာ်ခင္ေထာင္ အႀကီးပႏ္းေရာင္ ကို ေထာငၳားသ်ဖင့္ အၾတင္း ကို ထိုးယိုေပါက္ ်မင္ေနရသၫ္၊ ထူးသာက စာဖတ္ရင္း မြ ေဒၚေစာ်မျပင့္ အိပ္ေနရာကို လြမ္းၾကည့ႅိုက္ရာ ေၾသးနၫ္းနၫ္း ပူၾသား၏၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ မြာ သူ႕ ေအဒၚ ဆိုေသာႅၫ္း ေၾသးရင္းသားရင္း ေအဒၚ လၫ္း မဟုတ္၊ ေနာက္ၿပီး အလယၱႏ္းေက္ာင္းအုပ္ ဆရာမႀကီး၊ မို႔ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဟုသာ ေခၚေနေရသာႅၫ္း အသကၠ ၃၂ ႏြစ္သာ ႐ြိေသးသၫ္၊ သူ႕ ပထမဆံုး ကာမကိစၥ အဝဝ ကို ဆရာ စား မခ္ႏ္ ၾသႏ္သင္်ပသ ေပးခဲ့သူ ေဒၚ်မခိုငၳက္ ဆိုရင္ သံုးေလးႏြစ္ေလာက္ ငယ္ေသးသၫ္၊ ထို႔ အ်ပင္ ေဒၚ်မခိုငႅို႔ ေခလး ေအမ မဟုတ္၊ အလုပ္ၾကမ္း မလုပၻဴးသူ၊ အပ္ိဳႀကီး မို႔ ေအတာ္ႏုသၫ္၊ အခု ထူးသာကို ေက္ာေပးၿပီး ေတစာင္းေလး အိပ္ေနတာကို လြမ္းၾကည့ႅိုက္ေတာ့ အညာေစာင္ ပါးပါးေလး ကို ေအခါေကၼ်ဖပဲ ကိုယ္ေအပၚပိုင္းမြာသာ ်ခံဳထား သ်ဖင့္ ၊ေသးက္င္ေသာ ခါးေကလးက ေန ၿစံကား လံုးတင္း ၾထက္ေေနသာ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ၏ တငၸါးစိုင္ႀကီး မ္ားက ထူးသာ ကို လီးေတာငႅာေစခဲ့သၫ္၊ ထူးသာက ေဒၚေစာ်မျပင့္ ၏ ဖငႅံုးႀကီး မ္ားကို ၾကည့္ရင္း၊ သူ႕ပုဆိုးခါးပံုစ ကို အသာေ်ဖကာ မာေတာင္ေနၿပီ ်ဖစ္ေသာ သူ႕ ငပဲႀကီး ကို လက္်ဖင့္ ဆုပၠိုင္ လိုကၼိသၫ္၊ သႏ္းအိႏၾယ္ ကို ဟိုေတလာက ကိုငၱဳႏ္းက မာေတာင္ေေနသာ လီးႀကီး မြာ ေတာ္ေတာ္ႏြင့္ ်ပႏၼက္ ပဲ ေဘာေအာင့ႅာ သ်ဖင့္ ၾကင္းတိုက္ ၿပီး ထုတႅိုကၼြ သက္သာ ၾသားသၫၠို ်ပႏ္သတိရ မိသ်ဖင့္၊ သူ အခုေတာ့ အိပ္ယာ မဝငၡင္ အ်ပတ္႐ြင္းလိုကၹို႔ စၪ္းစားရင္း၊ လီးႀကီးကို ဆုပၠိုငၳားသည့္ သူ႕လကၹဝါးေၾတကို င႐ုပ္သီး ေထာင္းသလို ေအပၚတက္ ေအာက္ဆင္း ေ်ဖးေ်ဖး်ခင္း ဇိမ္ယဴကာ ျပတ္ေပးေနမိသၫ္၊ ထိုအခိုကၼြာပင္ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠ အိပ္ေနရာမြ လူးလိမ့ႅိုက္ၿပီး ေအနအထား်ပင္ရင္း သူ႕ဘကၠို မ္က္ႏြာခ္င္းဆိုင္ လြည့ႅာသ်ဖင့္ ကမႏ္းကတႏ္း သူဖတ္ေေနသာ စာအုပ္်ဖင့္ လီးႀကီးကို ဖိထားလိုက္ရသၫ္၊
...ဟဲ..ေကာင္ေလး မအိပ္ေသးဘူးလား ..ေတာ္ၾကာ မနက္်ဖႏ္ ဘကၳရီ အားၾသားၾသင္းေနရအုႏ္းမယ္၊..
...ဟုတၠဲ့ ေဒၚေလး က္ေနာ္ အိပ္ေတာ့မယ္...
ထူးသာ အသာေလးကုႏ္းၿပီး စားၿပဲ ေအာကၠ ဘကၳရီ ကလစၠို ်ဖဳတႅိုက္သၫ္၊ အခႏ္းတခုလံုး ေမြာငၠ္ ၾသားသၫ္၊ သို႔ေသာႅညိး တခ္ကၱခ္က္ လြ္တ္်ပကႅိုက္သည့္ အလင္းေရာငၠ မြႏ္်ပတင္းေပါကၼြ တဆင့္ အခႏ္းထဲကို ဝငႅာသ်ဖင့္ သူ႕ေအနႏြင့္ ကုတင္ေပၚ တက္်ခင္ ေထာငၳဲ ဝင္ရသၫၼြာ မခက္ေပ၊ ခက္သၫၼြာ ေထာငၼတ္ ေေနသာ လီးႀကီးပင္၊ တခုေကာင္းသၫၠ ေဒၚေစာ်မျပင့္ က ကုတင္ေပၚမြာ ေျမ႕ယာ ပါးပါးေလး ႏြင့္အိပ္သ်ဖင့္ ခါတိုင္း သငၹ္ဴး ဖ္ာ တခ္ပၳၫ္း ႏြင့္သာ အိပ္ေလ့႐ြိ ေသာ ထူးသာ အဖို႔ ေတစာင္းေလး ေမြာက္အိပႅို႔ေရေနပသၫ္၊ သငၹ္ဴးဖ္ာ တခ္ပၳၫ္း သစ္သားၾကမ္း ခင္းေပၚ မြာ ခင္းအိပ္သည့္ အခ္ိႏ္ လီးေတာင္ရင္ ေမြာက္အိပႅို႔ မေရပ၊ အရမ္းနာ ေလသၫ္၊ အခုေတာ့ ေျမ႕ယာ ၾတင္း သူ႕ လီးႀကီး ကို ခ္က္ေပၚလြႏ္ေထာင္ရင္း ဘိုက္ႏြင့္ ဖိ၍ အသာေလး မသိမသာ ဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့ ေပးေတာ့ ၾကင္းတိုက္ ေပးသလို ်ဖစ္ေနရ၏၊ သို႔ေသာႅၫ္း လရၫ္ေၾတ ၾထက္ၿပီး ေျမ႕ယာေပၚ သူပုဆိုးေကန စိမ့ၳၾကၠ္ ၾသားမြာလၫ္း မလိုလား၊ ထူးသာ ဘာလုပ္ရမြႏ္း မသိ်ဖစ္ေနရ၏၊
….ေမာငၳဴးသာ ေစာင္ယဴအုႏ္းေလ ေရာ့ မခ္မ္းဘူးလား....
ေဒၚေစာ်မျပင့္ က ေမးေမး ေ်ပာေ်ပာႏြင့္ အခုနက သူ႕ကိုယ္ေပၚ ေခါက္ရက္ ်ခံဳထားေသာ အညာေစာငၠို ်ဖႏ္႕လြ္က္ သူကိုယၱိုငႅၫ္း ်ခံဳရင္း ထူးသာကိုယ္ေပၚကိုလၫ္း လြမ္းအုပ္ေပးလိုက္သၫ္၊ ထူးသာ လၫ္း နဂိုလၳဲက ေၾသးပူ ေနရသည့္အ်ပင္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ထံမြ သနပၡါး ႏြင့္ မိႏ္းမ အနံ႕ က ေၾသးကို ဆူလာေစခဲ့ သၫ္။
….ဝုႏ္း...ဒံုး..ဒလိႏ္း...ဒလိႏ္း....
...အေမလး ေတာ့....
႐ုတၱရက္ ဝင္းလက္ၾသားသည့္ လြ္ပၥီးေၾကာင္းႏြင့္ အတူ၊ ်ပင္းထႏ္ေသာ မိုးႀကိဳးသံက အနီးကပ္ ပစႅိုက္သလို က္ယ္ေလာေငႅြပရာ၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ၏ အလႏ္႕တၾကားေအာ္သံႏြင့္ သူ႕ အနားကပႅာၿပီး သူ႕ေနာက္ေက္ာ မြ သိမ္းဖကႅိုက္သၫၠို ခံလိုက္ရသၫ္၊ တ်ပိဳငၷကၳဲ မြာပင္ သူ႕ ေက္ာ်ပငၼြာ အိကနဲ ခံစားလိုက္ေရသာ ေအၾတ႕ အထိက ေဒၚေစာ်မျပင့္ အကၤ္ ီေအာကၼြာ ဘရာဇီယာ မဝတၳားမြႏ္း သိလိုက္ရသၫ္၊ ဒီ အထိေတာ့ ထူးသာ မထိႏ္းခ္ဴပၳားႏိူင္ေတာ့ သူ႕ကိုယၠို ေဒၚေစာ်မျပင့္ ႏြင့္ မ္က္ႏြာ ခ္င္းဆိုင္ လြည့ႅိုက္ၿပီး ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကိုယႅံုး ကို သူ႕ ရျငၡငၳဲ ႀဆဲယူေျပ႕ ဖကႅိုက္သၫ္၊
...ေဒၚေလး က္ေနာ္ ႐ြိတယ္ေလ..ေမၾကာကၸါနဲ႕....
….ငါ ေၾကာကၱယ္..ထူးသာရယ္..ငါ့ကို ဖကၳား ေပးစမ္းပါ..
ေဒၚေစာ်မျပင့္ တကယ္ေၾကာကၱာလား ဘာလား ထူးသာ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠို သူ႕ရျငၡငၳဲ အတင္းကို ႀဆဲယူၿပီး ဖကႅိုက္ရာ ေဒၚေစာ်မျပင့္၏ ႏိူ႕ႀကီးမ္ားမြာ သူ႕ ရျငၡငၠို အိကနဲ လာဖိမိသည့္ အ်ပင္ သူ႕ လီးႀကီးမြာလၫ္း ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေပါငႅံုးႀကီး မ္ား အၾတင္း သားကို ျပတၱိုက္ၿပီး ေပါင္ ႏြစႅံုးၾကား ျခဆံု ကို တည့ၱည့္ ဝင္ၾသားေတာ့၏၊
...ဟင့္...
ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဆီ မြ ႐ုတၱရက္ လြႏ္႕ ၾသားသလို အသံေလး ၾထက္ေပၚလာေသာႅၫ္း ႐ုႏ္းမၾထက္ၾသားပဲ ထူးသာ လၫၸင္း နားကို သူ႕ မ္က္ႏြာအပ္ ၍ ်ငိမ္ေေနလသၫ္၊ ထူးသာ အဖို႔က ေတာ့ ႏြာထႏ္ေနၿပီ ်ဖစ္ရာ အခုေန ေဒၚေစာ်မျပင့္ ႐ုႏ္းမၫ္ ဆိုရငႅၫ္း မုဒိႏ္းက္င့္ေတာ့ မည့္ ေသဘာမြာ ႐ြိေနသၫ္၊ အခု လို ်ငိမ္ေန တယ္ ဆိုေတာ့ ေသဘာေပါကႅိုက္ၿပီ၊ သူ်ပဳသမြ္ ႏုေတာ့ မၫ္ ဆိုတဲ့ ေသဘာ၊ ေမြာငႅိုကၱာက လၫ္း ပိႏ္း ေနတာ ဆိုေတာ့ ေတယာကၷဲ႕ ေတယာကႅၫ္း ႐ြကၥရာ မ္က္ႏြာပူ စရာ မလိုေတာ့၊ ထူးသာလက္ ေၾတက ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေက္ာ်ပငၠို ျပတ္သတ္ေပးေနရင္းက ေအာကၠို ေလြ္ာဆင္း ၾသားၿပီး ေ်ေပလ္ာ့ေန ေသာ ထမိႏ္ေအာကၠို ဝင္ၾသား၏၊ ထူးသာ လက္ေၾတက ေဒၚေစာ်မျပင့္၏ ေခ္ာျမတ္ ေေနသာ ဖငႅံုးႀကီး ေၾတကို ျပတ္သတ္ ဆုပ္ႏြယ္ေပးရင္းက ေပါင္ေအ႐ြ႕ ဘကၠို ေရာကႅာၿပီး ေပါျငၡဆံုကို လြမ္းစမ္းလိုက္ သၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ၏ ေအမႊးအုပ္အဳပၠို သူ႕လက္ေခ္ာင္းေၾတနဲ႕ ေ႐ြာကၳိုးေျဖဆာ့ရင္း အရၫ္ေၾတ စိုေန ေသာ ေစာကၸတ္အႀကဲေၾကာင္းကို စမ္းမိၾသား၏၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဆီမြ ဘာသံမြ ေတာ့ မၾထက္ေသာႅၫ္း ထူးသာ ၏ကိုယႅံုးကို အတင္း ဖၾကၱယႅာၿပီး သူ႕ တကိုယႅံုးတုႏၡါေနသၫၠို ထူးသာ သတိထား လိုကၼိသၫ္၊ ထူးသာ စိတၳဲ ၌ ဒီအပ္ိဳႀကီး တခါမြ ေအၾတ႕ အႀကံဳ႐ြိ ပံုမရ လို႔လၫ္း ေၾတးမိတယ္။ ထူးသာ ရဲ႕ လက္ေခ္ာင္း ေၾတက ေဒၚေစာ်မျပင့္ အဖုတ္ႏူတၡမ္းသားေၾတကို ျပတ္သတ္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ တိုးဝင္ မယႅဳပ္ေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဆီက မပီမသ ်ငီးသံေလး ၾထကႅာၿပီး ထူးသာရဲ႕ လက္ေကာက္ဝတၠို အတင္း ဆုပၠိုငၳားတယ္၊ ေ႐ြ႕ဆကၱိုး မေရအာငႅၫ္း ၾတႏ္းထားတယ္၊ အပ္ိဳႀကီး ၾကည့္ရတာ သူ႕ အဖုတၠိုင္ တာကို ႐ြကၸံုရတယ္၊ ထူးသာလက္ေၾတက ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဘိုက္သား ်ပငၠို ေလြ္ာတိုၾကၸတ္ ေပးရင္း အင္းက္ီေအာေကၠန ႏိူ႕ႀကီး ေၾတကို ဆုပၠိုငႅိုကၱယ္၊ အဲဒါကိုေတာ့ မ်ငင္း႐ြာဘူး၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ထူးသာကို ပိုတိုးၿပီး ဖကႅာတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ လကၹဝါးေပၚမြာ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ႏိူ႕သီးေခါင္းေၾတက မာတင္း ေထာငၳ ေနတာ ကို ေၾတ႕ရလို႔ ထူးသာက လကၼ လက္ညိဳးေလး နဲ႕ ၫြပ္ၿပီး လိြမ့ႅိုက္ေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကိုယႅံုးတုႏၱက္ ၾသားတာကို ထူးသာ ေၾတ႕ရတယ္၊ ထူးသာ လၫ္း အရမ္း ကိုတင္းေနၿပီ မို႔ အဓိက ဟာကို ပဲ လုပ္ေတာ့ဖို႔ ဆံုး်ဖတႅိုကၱယ္၊ သႏ္းအိႏၾယၱဳႏ္းက လၫ္း သူ လၾကႅတ္ၾသားခဲ့ ရတယ္ မဟုတႅား၊ ထူးသာက သူ႕ပုဆိုးကို ကႏၳဳတ္ရင္းနဲ႕ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ရဲ႕ ထမိႏၠို ပါေ်ခမနဲ႕ ၫြပ္ၿပီး ႀဆဲခ္လိုကၱယ္၊ အခုေတာ့ သူတို႔ ႏြစ္ေယာက္ ေပါငႅံုး အသားခ္င္း ျပတ္ေနၿပီေပါ့၊ ထူးသာက သူ႕ေပါင္ႏြစႅံုးကို ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေပါင္ႏြစႅံုးၾကားထဲ ထိုးထည့္ၿပီး၊ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠို ဖက္ရက္ ေအနအထားက လိြမ့ၱကႅိုကၱယ္၊ အခုေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠ ပကႅက္ သူက ေအပၚက ေမြာက္ရက္ ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ ေပါင္ႏြစႅံုးၾကားမြာ၊ အခႏ္းထဲ မြာ ေမြာငၸိႏ္းလို႔ ဘာမြ မ်မင္ေရပမဲ့ သူ႕ အၾတကၠ ေတာ့ မလိုေတာ့ဘူးေလ၊ သူ႕ ရဲ႕ မာေတာင္ ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လကၱဖကၷဲ႕ ဆုပၠိုင္ရင္း အဲဒီလကၠ လက္ေခ္ာင္း ႏြစ္ေခ္ာင္း ေလာကၷဲ႕ ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ စိုျစတ္ေနတဲ့ ေစာကၹဳတ္ဝ စမ္း႐ြာရင္း ေတ့ေပးလိုက္ တယ္၊ သူ႕ လီးထိပ္ က ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ အဖုတ္ဝကို ေတ့မိတာနဲ႕ ေ်ဖးေ်ဖးခ္င္း ဖိၾသင္းလိုကၱယ္၊ အပ္ိဳႀကီး က အရၫ္ေၾတ တအားၿရဲေနလို႔လား မသိ ဒစ္်မဳပၱဲ့ အထိေကတာ့ ဝင္ၾသားတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ မြာ က ေတာ္ေတာ္ေလး က္ပ္ေနတယ္၊ ထူးသာရဲ႕ လီးႀကီးကို တင္းတင္းက္ပၠ္ပ္ ဆုပၳားသလို ်ဖစ္ေန ေတာ့ ထူးသာလၫ္း သူ႕လီး်ပဲ ၾသားမြာ စိုးလို႔ အရမ္း ေဆာင့ၼခ္ရဲဘူး၊ ေတာ္ၾကာ ်မင့္ၾကာ်ဖဴ တုႏ္းက လို သူ႕လီးႀကီး ေနာက္ ႏြစ္ရက္ေလာကၳိ စပ္်ဖင္း်ဖင္း ်ဖစ္ေနမြာ လၫ္း စိုးသၫ္၊ ေနာကၱခုက ဒီအဆင့္ေရာက္ေန ေမြတာ့ ရ ေသလာက္ အရသာ ခံရမယ္ မဟုတႅား၊ ေယာကၠ္ား ေတယာက္ တသကၼြာ အပ္ိဳစင္ ကို ပါကျငၹင့ၡျင့္ ဘယ္ႏြစၡါ ရ နိူငၼလဲ ၊ ်မင့္ၾကာ်ဖဴ တုႏ္းေကတာ့ အပ္ိဳစစၱာ ေသ်ခာသၫ္၊ သူတို႔ ႏြစ္ေယာကၥလံုးလဲ ငယ္ေသးတာကိုး၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ၾေကတာ့ ငယ္ငယၱဳႏ္းက ေအၾတ႕အႀကံဳ႐ြိရင္ ႐ြိဘူးမြာေပါ့လို႔ ထူးသာ ေၾတးမိခဲ့ဘူးေသာႅၫ္း အခုလို က္ပ္ေနပံု မ္ိဳးက အပ္ိဳ ်ဖစၹို႔ မ္ားသၫ္ လို႔ ထူးသာ စိတၳဲ မြာထင္ေနသၫ္၊ ထူးသာ သူ႕လီးခံႏိူင္ေသလာက္ ေခ္ာ့ၾသင္းၿပီး ်ပႏၳဳတ္ ်ပႏ္ၾသင္း ေ်ဖးေ်ဖးခ္င္း စလုပႅာခဲ့ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ခရီးေရာက္ေနၿပီ၊ ေဒၚေစာ်မျပင့ႅၫ္း ထူးသာကို တိုးဖကႅာၿပီး သူ အသက္်ပင္း်ပင္း ရႈမႈတၳဳတႅိုကၱဲ့ ေလပူေၾတက ထူးသာရဲ႕ လၫၸင္းေပၚမြာ ေႏျးေနသၫ္၊ ထူးသာ လၫ္း နၫ္းနၫ္း အ႐ြိႏ္ရလာေတာ့ စိတၠ မထိႏ္းႏိူင္ေတာ့ အရသာကို ဒင္်ပည့္ က္ပ္်ပည့္ ခံစားခ္ငႅာသၫ္၊ အဲဒါနဲ႕ ဒီတခါေတာ့ အ႐ြိႏ္်ပင္း်ပင္းႏြင့္ ဖိကာ ဖတၠနဲ႕ ပစ္ေဆာင့ၳည့ႅိုက္သၫ္။
...အိ..အု....
..အား...
အိအု ဆိုတာက ေဒၚေစာ်မျပင့္ ပါးစပၠ အသံၾထက္်ငီးရမြာ ႐ြကႅို႔ ထူးသာ လၫၸင္းမြာကပၹိ ၿပီး ်ငီးေနရာက ေယာင္ၿပီး၊ ထူးသာ ပုခုံုးကို ကိုကႅိုကၱာ၊ အား ဆိုတာက ထူးသာ ခမ္ာ လီး ကလၫ္း ပူကနဲ ်ဖစ္ ၾသား ပုခံုးမြာလၫ္း အကိုကၡံရလို႔ စစၠနဲ ်ဖစ္ၿပီး ေအာႅိုကၼိတာ၊ ၿပီးၾသားေတာ့ ႏြစ္ေယာကၥလံုး ်ငိမၠ္ ၾသားသၫ္၊ ထူးသာက သူလီး ႀကီး ပူကနဲ ်ဖစ္ၾသားတာကို နၫ္းနၫ္း ေလး သက္သာၾသား ေအာင္ စိမၳားရင္း ေစာင့္ေနတာ၊ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠေတာ့ သူ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ မြာ ်ပည့္သိပၱင္းက္ပ္ေနတဲ့ လီးႀကီးေၾကာင့္ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ စပၱတၱတ္ အရသာ ကို ေ်ဖးေ်ဖးခ္င္း ေလ္ာ့ၾသားေအာင္ ေစာင့္ေနတာ၊ ခေနလး ပါပဲ၊ ႏြစ္ေယာကၥလံုး ေတယာကၠို ေတယာက္ ထိုးဖကႅာလိုက္ၾကမိတယ္၊ ထူးသာလၫ္း ေအ်ခေအေနကာင္းပီ ဆိုတာ သိတာနဲ႕ ေ်ဖးေ်ဖး ခ္င္း အဝင္အၾထက္ စလုပ္ေပးေတာ့တယ္၊ ပထေမတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ တငၸါးႏြစၡဳေအာက္ သူ႕ လကၹဝါး တဖကၱခ္က္ ထိုးထည့္ၿပီး ႀဆဲ မမ ေဆာင့္သၫ္၊ သိပၼၾကာ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ရဲ႕ တင္းၾကပၱဲ့ အဖက္အၾတယ္ေၾတ နၫ္းနၫ္း ေလြ္ာ့ၾသားသၫ္၊ ၾကည့္ရတာ တခ္ီၿပီးၾသားၿပီ ထငၱယ္ လို႔ ထူးသာက ေၾတးရင္း ဒူးေထာက္ ထိုငႅိုက္ၿပီး မြ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေပါင္ႀကီး ႏြစႅံုးကို လက္ႏြစၻကၷဲ႕ မ၊ သူ႕ ပုခံုးေပၚတင္ၿပီး အားရ ပါးရ ေဆာင့္ေနမိပါေတာ့တယ္၊
..ဖုတ္..ဖတ္...ဖုတ္..ဖတ္..
..အင့္...အင္...ဟင့္...ဟင္း....အိ...အား...
ဒီတခါေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့ႅၫ္း အသံ မထိႏ္းေတာ့ပဲ ၾလၾတႅတႅပႅပၠို ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္၊ ထူးသာလၫ္း အရမ္းကို အ႐ြိႏၱကႅာလို႔ အခ္က္၂၀ေလာက္ ်ပင္း်ပင္း ေဆာင့္ၿပီး တာနဲ႕ သုပ္ေေရၾတ တဖုတၹဳတ္ နဲ႕ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ပႏ္းထုတၸစႅိုက္ရပါေတာ့တယ္။

အခုေတာ့ မိုးေၾတထစၡ္ံဳး လြ္တၥီးေၾတ လက္ေေနပမဲ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေတယာက္ ေမၾကာက္႐ြာေတာ့ ထူးသာ ရငၻတ္ေပၚမြာ ေခါင္းေလး အုႏ္းၿပီး ထူးသာေၾကာ်ပင္ႀကီးကို သိုင္းဖက္ အိပ္ေမာက္ေေနတာ့သၫ္၊ သူႏူတ္ ခမ္းေပၚမြာေတာ့ အ်ပံဳးေလးတျပင့္၊ ထူးသာ ေတယာကႅၫ္း ယံုေထာင္ေၾကာငၼိ ဆိုသလို၊ သႏ္းအိႏၾယ္ ခ္ိႏ္ၿပီး ေဒၚေစာ်မျပင့ၠို ရခဲ့လိုက္ ေပမဲ့၊ ေၾကာင္ႀကီးက အားရပါးရႀကီး မို႔ ကိုယ့ၠိုကိုယ္ အၾလႏ္ေသဘာ က္ေနခဲ့ရသၫ္၊ သူ႕ရျငၡငၳဲက ေဒၚေစာ်မျပင့္၏ ကိုယႅံုးၾထားၾထား ႀကီးကို အားရ ပါးရ ဖကၳားရင္း မနက္်ဖႏ္ ေတာင္ ေက္ာင္းမၾသားပဲ အိမၼြာ ေတနကုႏ္ လိုး ၾကရရင္ ေကာင္းမြာပဲ လို႔ ေၾတးေနမိသၫ္။
ထူးသာ ေတရးႏိူးလာေတာ့ အာရံုဦး၊ ၾကၾကၱႏ္သံ ေတာ့ၾကားေနရၿပီ၊ အ်ပငၼြာေတာ့ ေမြာင္ေသးသၫ္၊ ဆီးအရမ္းၾသားခ္င္ ေနလို႔ သူ႕ကို ဖကၳားေသာ ေဒၚေစာ်မျပင့္ လေကၠလးကို အသာမ ကာကုတင္ေပၚ က ဆင္းလိုက္သၫ္၊
...အင္..ေမာငၳဴးသာ..ဘယ္ၾသားမလို႔လဲ...
...ဆီးၾသားခ္ငႅို႔ ေဒၚေလး....
...ေအး ..ငါလၫ္းၾသားခ္ငၱယ္..
ေဒၚေစာ်မျပင့ႅၫ္း ထူးလဲထလာၿပီး ေ်ေပလြ္ာ့ေေနသာ ထမိႏၠို ေကာက္ဝတႅိုကၠာ ထူးသာ၏လကၠို ႀဆဲ၍ ေလြ္ာကႅာခဲ့ေလသၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ အိမ္သာထဲ ဝင္ၾသားေတာ့၊ ထူးသာလၫ္း ေစာင့ၼေေနတာ့ ေနာက္ေဘးတံခါး အသာျဖင့ၠာ တံစက္်မိတ္ေအာၾကၳက္ၿပီး တၿဖဲၿဖဲ ျရာေေနသးေသာ မိုးေၾတထဲ သူ႕ ေသးကိုေရာေပါကၡ္လိုက္သၫ္၊ ေနာက္ေတာ့ တံစက္်မိတၼြာခ္ိတ္ႀဆဲ ၿပီး၊ ေအနာကၠ စဥ့္အိုးႀကီးထဲ ၾသယၳားေသာ ဝါးဘိုးဝါး တ်ခမ္းၿခဲ ေရတံေလြ္ာက္ မြ ေရ ေၾတကို အနား႐ြိ ပလတၥတျစၡက္ႏြင့ၡံယူ လိုက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့ၳိုငၠာ သူ႕ေကာင္ႀကီးကို ေဆးေၾကာလိုက္သၫ္၊ ဒီအခ္ိႏ္ က သူတို႔ အိပ္ယာေထလ့႐ြိ သည့္ အခ္ိႏၼဟုတ္ေသးေတာ့ အိပ္ယာထဲ ်ပႏ္ဝင္ရအုႏ္းမၫ္၊ အိပ္ယာ ဆိုမြ သူခါတိုင္းအိပ္ေနက္ အိမ္ေ႐ြ႕ခႏ္းမြာ ညက ်ခင္ေထာင္ေတာင္ ေမထာငၼိ၊ အခု လၫ္း ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကုတင္ေပၚၾသားအိပ္ရအုႏ္းမြာ ပါလားဟူ ေသာအသိက၊ ေစာေစာက မိုးေရ ေအးေအး နဲ႕ ေဆးခဲ့လို႔ေအးေနသည့္ သူ႕ျဖားဘက္ေတာၠို ေၾသး ေႏျးလာ ေစသၫ္၊ မိုး ကလၫ္း ခုထိ တၿဖဲၿဖဲ၊ ရာသီဥတုက ေတာ့ ကစားသမားေၾတ အႀကိဳက္ ေပါ့၊ ဟု ေ်ပာေလ့႐ြိေသာ ေရဒီယို မြ ေဘာလံုးၿပဲ ေၾက်ငာသူ ေ်ပာတာကို ၾသားသတိရမိ ၿပီး ေတယာကၳဲ ်ပံဳးလိုကၼိ၏၊
သူ အခႏ္းထဲေရာက္ေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေတယာက္ ေစာင္ေခါင္းၿမီးၿခံဳအိပ္ေနတာကို အာရံုဦး အလင္းေရာင္်ပ်ပ ေလးမြာ ေၾတ႕ရ၏၊ ထူးသာက ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ေဒၚေစာ်မျပင့္်ခံဳ ထားေသာ ေစာငၳဲ တိုးေျခ႕ ဝငႅိုက္ရာ၊
...ဟဲ ေကာင္ေလး..ဒါက ဘာလာလုပၱာလဲ၊ ကိုယ့္အိပ္ယာကိုယ္ၾသားမအိပၻဴးလား..ခစၡစ္..
ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ ရီက္ဲက္ဲ ႏြင့္ ေ်ပာလိုက္သည့္ အသံေအနအထားရ၊ သူလၫ္း ကစားၿပဲ အၾတက္ ရယၵီ ်ဖစ္ေနၿပီ ဆိုတာ သိလိုက္ေရတာ့ ထူးသာက ခပ္ၾသက္ၾသကၸဲ ေအနာကၠ လြမ္းဖက္ၿပီး ေဒၚေစာ်မျပင့္ ရဲ႕ ႏိူ႕ႀကီးေၾတကို လြမ္းဆုပၠိုငႅိုကၸါတယ္၊
...ဟင့္အင္း...ဒီမြာက ပိုေႏျး တယ္ေလ..ဒီေလာကၼိုးေကာင္းေနတာ၊ ေဒၚေလး ေၾကာက္ေနမြာစိုးလို႔ေလ..
တခ္ိႏၳဲ မြာပဲ ေထာငၼတႅာၿပီ ်ဖစၱဲ့ ထူးသာရဲ႕ ေ်ျမႀကီးက ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဖငႅံုးႀကီး ႏြစႅံုးၾကား ေအ်မြာင္း လိုကၠပ္ၿပီး တိုးဝင္ေနပါတယ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠ ေၾကးေၾကးေလး အိပ္ေနတာဆိုေတာ့ ထူးသာက ေအနာကၻေကၠန ပုျဇႏၳဳတ္ေၾကးေလး ဝငၠျပၸတ္ေနတာေပါ့၊
..အေမလး ..ေတာၸါ..က္ားေၾကာကႅို႔ ႐ြင္ႀကီး ကိုးမိပါတယ္...
အဲ လို ေ်ပာရင္း ဆိုရင္း ၾတႏ္းရင္းထိုးရင္းနဲ႕ လက္ၾသကႅြတဲ့ထူးသာေၾကာင့္ ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ ထမိႏၠ ခါးေပၚလိပၱင္ရင္ ်ဖစ္ၿပီး ထူးသာပုဆိုးကလၫ္း ကုတင္ေအာကၸံုက္ေနပါၿပီ၊ ထူးသာရဲ႕ ေႏျးေၾထး ေတာင့ၱင္း ေနၿပီ ်ဖစၱဲ့ ျဖားဘက္ေတာၠေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ ဖင္ႀကီးႏြစႅံုးၾကား၊ ေပါျငၡဆံုေကန တိုးဝင္ၿပီး ေဒၚေစာ်မျပင့္ ရဲ႕ ေစာကၹဳတ္ ႏူတၡမ္းေပၚ မြာ လႊတိုက္သလို ျပတ္ေနပါၿပီ၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ အဖုတၳဲက စိမ့ၠ္လာတဲ့ အရၫ္ စိုစိုျစၾတၥတ္ ကို သူ႕ ေကာင္ႀကီး မြာ လာစိုေတာ့ အခ္ိႏၠ္ ၿပီ ဆိုတာ ထူးသာလၫ္း သိလိုကၸါတယ္၊ သူ႕ကိုယၠို အသာေလး ႏြိမ့ၡ္ၿပီး ေထာငၱက္ လာတဲ့ သူ႕ ညီေတာ္ေမာင္ေခါင္းကို ေဒၚေစာ်မျပင့္ရဲ႕ ႏူတၡမ္းလႊာ ႏြစၡဳၾကားမြာေတ့ လိုက္ၿပီး ဖငၠို ေကာ့ ကာ ေ်ဖးေ်ဖး ခ္င္း ထိုးၾသင္းလိုကၸါတယ္၊ သူ႕ ဒူးႏြစႅံုးကိုလၫ္း ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေပါင္ႏြစႅံုးၾကားကို အတင္း ထိုးၾသင္း လိုက္သၫ္၊ၿပီးမြ သူ႕ လိင္ေခ္ာင္းႀကီးကို ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ၊ သူ႕ ဆီးခံုနဲ႕ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ဖင္ႀကီးေၾတ ကို ဖိကပ္ၾသားသၫ္အထိ၊ ေကာ့ၾသင္းလိုက္သၫ္။
...အား..႐ြီး......
ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကိုယႅံုးႀကီးတုႏ္ၾသားသၫ္၊ အခု မြပဲ လီးႀကီးရဲ႕ အရသာကို ်ပည့္်ပည့္ဝဝ ခံစားရလို႔ထငၱယ္၊ ညတုႏ္းေကတာ့ ပထမဆံုးအႀကိမ္ မို႔ ႐ြက္ေနသလား ၊ေၾသးပူေနသလား မသိ၊ ၿပီးတာေတာ့ ခံစားလိုက္ရတယ္၊ သို႔ေပမဲ့ ပူပူေႏျးေႏျး လီးေခ္ာင္းႀကီး ေစာက္ေခါင္းနံရံေၾတကို အခုလို တရစၡ္င္း ထိုးဝငႅာတာကို ေေသသ်ခာ်ခာ မခံစားလိုက္ရ၊ အခုေတာ့ ထူးသာ စိမ္ေ်ပ ေန်ပ ႀဆဲ ေေန်ခ ၿပီ၊ သူ႕လက္ေၾတကလၫ္း ေဒၚေစာ်မျပင့္ ႏိူ႕ႀကီးေၾတကို အားရ ပါးရ ဆုပ္ႏြယ္ရင္း လီးႀကီးကို ေ်ဖးေ်ဖးခ္င္းသာ ဇိမၡံလြ္က္ အၾသင္းအထုတႅဳပ္ေပးေနသၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေမနႏိူင္ေတာ့ သူ႕ဖင္ႀကီးကို ်ပႏ္်ပႏ္ေကာ့ေပးရင္း ထူးသာကို ၾသက္ၾသေကၠလး လုပ္ေစခ္င္ေၾကာင္း အခ္က္်ေပနသလို ႐ြိေလသၫ္၊ ထူးသာလၫ္း အခုေတာ့ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလး ေဆာင့ၡ္ငႅာၿပီမို႔ သူ႕လီးႀကီးကို ေဒၚေစာ်မျပင့္ အဖုတၳဲ အဆံုးထိ ဖိကပ္ၾသင္း ထားလိုက္ရင္း ဒူးေထာကၳိုငႅိုက္သၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ခါးကိုလၫ္း ဆုပၠိုင္ ၿပီး ႀဆဲမ လိုကၱာမို႔၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ခမ္ာ ဖငၻဴးေတာင္းေထာင္ရေကၠလး ်ဖစ္ၾသားသၫ္၊ အဲဒီအခါမြာေတာ့ ထူးသာ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေပါင္းရင္းကို ကိုင္ႀဆဲကာ ေကာင္းေကာင္းေဆာင့္ေေလတာ့သၫ္၊ ညက လုပၳားတဲ့အ႐ြိႏ္ေၾကာင့္ ထူးသာ မြာ ေတာ္ေတာၷဲ႕ မၿပီး၊ ဆကၱိုက္ေဆာင့ႅိုက္၊ တခ္ကၡ္င္း ေဆာင့ႅိုက္်ဖင့္ အ႐ြိႏ္အမ္ိဳးမ္ိဳးေ်ပာင္းကာ ေဆာ့ကစားေနသၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠေတာ့ တခါမြ မခံစားရဘူးတဲ့ အရ သာေေၾတၾကာင့္ တအင္းအင္း တအားအား နဲ႕ ခံလို႔ေကာင္းေနသၫ္၊ အရသာ အၾထတ္အထိတၠိုလၫ္း ၂ခါေလာက္ေရာက္ၾသားသၫ္၊ ေနာက္ဆံုး ထူးသာ ၿပီးၾသားေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေတယာက္ သူ႕ေစာက္ေခါင္းထဲကို ခပ္ေႏျးေႏျး အရၫ္ေၾတ ထုတၳဳတ္ ပႏ္းဝငႅာတာကို ခံစား သိလိုက္ေရလသၫ္၊ အား...ေကာင္းလိုကၱာ၊ ဒီေလာက္ေကာင္းမြႏ္း သိရင္ ေစာေစာစီးစီးက ေယာကၠ္ားယူလိုကၸါတယ္၊ လို႔ေတာင္ ေၾတးမိေေလတာ့သၫ္။
အဲဒီေန႕ မနကၠ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေက္ာင္းမၾသား်ဖစ္ေတာ့၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေနေမကာင္း ဟု ထူးသာကိုယၱိုငၥကၻီး ်ဖင့္ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ေက္ာင္းသို႔ ၾသားကာ ဆရာမ ေၾတကို ေ်ပာေပးခဲ့ရသၫ္၊
ေနာက္ေတာ့ ေစ္းက မုႏၱီေၾတ စားစရာေၾတ တခါထဲ ဝင္ဝယႅာခဲ့ရသၫ္၊ အိမ္်ပႏ္ေရာက္ေတာ့ ေဒၚေစာ်မျပင့္ အိပ္ယာထဲ မြာေၾကးတုႏ္း၊ ကိုယ္ေၾတလက္ေၾတလၫ္း နာ၊ အဖုတႅၫ္း က္ိႏ္းေန ၿပီ ဟု ဆိုသၫ္၊ ေတရးႏိူးၿပီးမြ ထူးသာ ႏြစၡါၾတယႅိုကႅို႔်ဖစ္သၫ္၊
 ထူးသာက လၫ္း အခု မြ ၂၀ ်ပည့ၡါနီး အျရယ္၊ ေၾသးဆူတုႏ္း၊ ဟိုမုႏ္းၾၾကတုႏ္းအျရယ္၊ အရငၠ လၫ္း စားဘူးခဲ့သူမို႔ ငတ္်ပတ္ေန ေတာ့ ႏျားသိုး ႀကိဳး်ပႏ္ ၾကမ္းလိုကၱာလၫ္း ပါသၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့ၠလၫ္း အခုမြ အသက္ ၃၀ ေက္ာ္ရံုေလး၊ အမ္ိဳးသမီးမ္ားမြာ ကာမဆႏၵ ခံစားမႈ အၾထတ္အထိတ္ ေရာကၱာ အသက္ ၃၅ ႏြစ္ ေလာက္ဟဳ သုေတသန စာအုပ္ေၾတ မြာေရးၾကသၫ္၊ သူတို႔ ႏြစ္ေယာက္ တအိမၳဲ အတူ ၾလၾတႅတႅပႅပ္ ဆိုေတာ့၊ လငၼယား ဟႏ္းနီးျမႏ္းၾထကၱာထက္ ဆိုးသၫ္ ေခၚရမၫ္၊ ေက္ာင္းၾသားရမည့္ ရက္ေၾတ မြာ မၿခဲခ္ငၸဲ ၿခဲၾကရၿပီး၊ ေစန၊တနေဂၤႏျ လိုေန႕ေၾတမြာ ဘယၼြ မၾထက္ၾက ေတာ့၊ အိမၳဲ မြာေအာင္းၿပီး ခ္စၺ္ဴဟာခင္း ၾကသၫ္၊ လနဲ႕ခ္ီၾကာလာေတာ့ နၫ္းနၫ္း ရိုးလာသ်ဖင့္၊ ထူးသာ က ဗီဒီယိုေၾတ စာအုပ္ေၾတ ထဲ မြာပါသည့္၊ ပံုေၾတ နၫ္းလမ္း ေၾတ စမ္းၾကည့္သၫ္၊ ေဒၚေစာ်မျပင့္ ကလၫ္း အလိုလိုက္သၫ္၊ သူတို႔ ႏြစ္ေယာက္ မလုပၹဴးတာ မ႐ြိေတာ့ ဟု ပင္ ေ်ပာလို႔ ေရပမၫ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ထူးသာ ႀဘဲ႕ရ သၫ္အထိ ရီးစားေတာင္ မ႐ြိခဲ့၊ ထူးသာ ႀဘဲ႕ရၿပီး ကိုယ့္်မိဳ႕ကိုယ္်ပႏ္၊ ရိုးရိုးႀဘဲ႕ နဲ႕ ဆိုေတာ့ အလုပ္အကိုငၠလၫ္း ႐ြာလို႔ မၾလယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ေက္ာင္းဆရာ ေၾတ အမ္ားႀကီးေခၚတာနဲ႕ ႀကံဳၿပီး သူ႕ ေျမးစား ေအဖေအမတို႔ ်မိဳ႕မြာပင္ အလုပ္်ပႏ္ရခဲ့ေလသၫ္။ ေနာက္ေတာ့ ေက္ာင္းက လုပ္ေဖၚကိုင္ ဘက္၊ ေက္ာင္းဆရာမ ေစာေစာဦး ႏြင့္ ခ္စၠၽျမ္းဝငၠာ အိမ္ေထာင္်ပဳလိုက္ ေေလတာ့သၫ္၊ အဲဒီအခ္ိႏၼြာ ထူးသာ အသကၠ ၂၅ ႏြစ္သာ႐ြိေသးသၫ္။
….ကဲ ဆရာ ေရ၊ ်ပႏ္ၾသားအိပႅိုက္အဳႏ္းမယ္ ၊မိုးလင္းဖို႔ ေအတာႅိုေသးတယ္..
စံေလြအာင္ ရဲ႕ အသံၾကားလိုကၼြ ထူးသာ ေတယာက္ ပတ္ဝႏ္းက္ငၠို သတိ်ပႏ္ရလာသၫ္၊
..ေအးေအး ..ငါလၫ္း ်ပႏ္ႏြပႅိုက္ အုႏ္းမၾယၠာ....
အင္း အဲဒီအခ္ိႏၠ ငါလၫ္း စံေလြအာငႅိုပဲ အခ္ိႏ္ရသ၍ ဘယႅို လုပ္ရမလဲ စၪ္းစားေနတာပဲေလ၊ အခ္ိႏ္ေၾတ ဘယႅိုကုႏ္ၾသားမြႏ္းေတာင္ မသိလိုက္ရဘူး၊ အခုေတာ့ ေဒၚေလးလၫ္း အသက္ႀကီးမြ အိမ္ေထာင္်ပဳ လိုက္ၿပီး ေခလး ေတယာက္ရ ၿပီး ေခလးေတာင္ ေကာလိပ္ေရာက္ေနၿပီ လို႔ ၾကားတယ္၊