ေဆြမာမာထြန္း
.....
ဆွေမာမာထွန်(အပြာစာအုပ်)
...................................
ဒီနေ့လည်း အောင်မိုးခြိမ့် သူ့ရုံးခန်းကို စောစောစီးစီး ရောက်နေတယ် ။ သူ့ထက် စောတာက သူ့တပည့် သိန်းအုပ်ကျော် ။ သူ့ကား ထိုးဆိုက်လိုက်တာနဲ့ သိန်းအုပ်ကျော် ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်ဆွဲအိတ်အပြားလေးကို သိန်းအုပ်ကျော်က လှမ်းယူလိုက်တဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က
“ ဒီနေ့ ရှိုင်းတို့အမှု ရုံးချိန်း ရှိတယ် မဟုတ်လား…. တပည့်…”
လို့ မေးလိုက်တယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က ချက်ချင်းဘဲ..
“ ဟုတ်တယ်..ဆရာ…၁၁နာရီ …”
လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ ရုံးခန်းပေါ်ကို တက်လာတဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က
“ တပည့်ရေ..ဆရာ့အတွက် ကော်ဖီ ဖျော်တဲ့ အချိန်မှာ အောက်ထပ်ဆိုင်က ဘဲသားမုန့်လေးပါ မှာလိုက်ကွာ.. ဟီး..အိမ်က ဘာမှ မစားခဲ့ရသေးလို့ ..”
လို့ သိန်းအုပ်ကျော်ကို ပြောလိုက်တယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က
“ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ….”
လို့ ဖြေတယ် ။ မနေ့ညနေက ရေချိုးခန်းထဲမှာ မယားချောလေးနဲ့ စလိုက်တဲ့ ကာမပွဲကြမ်းလေးက အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်သွားပြီး ပီပီပြင်ပြင် ဆွဲဖြစ်ခဲ့ကြပြီးတော့ အစရှိသွားတာနဲ့ ဆက်တိုက် ဆိုသလိုဘဲ တပွဲပြီး တပွဲဆွဲဖြစ်သွားကြတာ လေးချီတိုင်တိုင်ဘဲ ။ မနက်ကျတော့ မယားဖြစ်သူလည်း အိပ်ရာက ခါတိုင်းလို မထဘဲ နှပ်နေလို့ ဘရိတ်ဖတ်စ် ဘာမှ မစားခဲ့ရသေးတာ ..။ သူ့ရုံးခန်းကို သိန်းအုပ်ကျော်က ကြိုတင်ရောက်နှင့်ပြီး အဲကွန်းဖွင့်ပေးထားတာကြောင့် သူ၀င်သွားတာနဲ့ စိမ့်အေးနေတယ် ။
ဒီနေ့ ရုံးချိန်းမှာ ရှိုင်းရဲ့ ကွန်ပိုဇာ (တေးရေးဆရာတွေ ) အာမခံရမယ်လို့သူ ကြိမ်းသေတွက်ထားတယ် ။ ပေးကမ်းခြင်းသည် အတားမဆီး ဆူးညှောင့်ခလုပ်တွေကို ဖယ်ရှားပစ်မှာ သေချာတယ်လေ ။ ကော်ဖီပူပူ တခွက်နဲ့ ဘဲသားမုန့် တပုဂံ သူ့စားပွဲပေါ်ကို ရောက်လာသည် ။ ဟာနေတဲ့ ၀မ်းဘိုက်ကို ဖြည့်တင်းပြီးချိန်မှာ သိန်းအုပ်ကျော်က အပြင်ကနေ အင်တာကွန်းနဲ့
“ ဆရာ..ဆရာ့သူငယ်ချင်း ဦးအာကာကျော်ကျော် နဲ့ ဇနီး ရောက်နေပါတယ်.. ဆရာ တွေ့နိုင်ပါမလား…”
လို့ ပြောလိုက်တာကို သူ ကြားလိုက်ရလို့ သူ့သူငယ်ချင်း အာကာကျော်ကျော် သူ့မိန်းမကို ခေါ်လာ မိတ်ဆက်ပေးမယ် လို့ ပြောခဲ့တာကို သတိရလိုက်တယ်…။
“ တပည့်ရေ..လွှတ်လိုက်ပါကွယ်…”
လို့ သူ ပြန်ပြောလိုက်ရင်း နံရံက မှန်မှာ သူ့ကိုယ်သူ ပြန် စစ်ဆေးလိုက်တယ် ။ ဘဲသားမုန့်ကြောင့် ပေနေတဲ့ ဆီတွေကို လက်သုတ်ပုဝါနဲ့ သေသေချာချာ သုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ အာကာကျော်ကျော်နဲ့ သူ့မိန်းမ ၀င်လာတယ် ။
“ လာ သူငယ်ချင်း..ထိုင်ကြပါ…”
အာကာကျော်ကျော်ရဲ့ မိန်းမက တော်တော် ငယ်တာဘဲ ။ သူ့မိန်းမ ဒီလောက် ချောလိမ့်မယ်လို့ အောင်မိုးခြိမ့် ထင်မထားခဲ့ဘူး ။ အသား၀င်းဝါဝါ စွဲဆောင်မှုအပြည့် ရှိတဲ့ မျက်လုံးမျက်ခုံးနဲ့ နှာတန်ပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းလှလှနဲ့ ကုလားဆင်လေး ။ ရုတ်တရက် ကြည့်ရင် မဂိုကုလားဖြူမလေး နဲ့ တူသည် ။
“ အောင်မိုးခြိမ့်..ဒါ ငါ့မိန်းမ ..ဆွေဆွေမာထွန်း.. ဆွေဆွေ..ဒါ မောင့် အချစ်ဆုံး သူူငယ်ချင်းကြီး အောင်မိုးခြိမ့် ….မောင်မပါဘဲ ရန်ကုန်ကို လာတဲ့အခါ ဒီကောင်ကြီးကို အစစ အားကိုးနိုင်တယ် …”
အာကာကျော်ကျော်က သူ့မိန်းမ ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ကို မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်က
“ ဘာဘဲလိုလို ပြောပါ ..အာကာ မပါလည်း ကျနော့်ဆီကို ၀င်ပါ …ဆွေဆွေ…”
လို့ ပြောတယ် ။ အာကာကျော်ကျော်နဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းတို့ကို အောက်ထပ်က ဆိုင်က ဘဲသားမုန့်နဲ့ လဖက်ရည်နဲ့ မှာခိုင်းပြီး ကျွေ း တယ် ။ သူတို့ လင်မယား ပြန်ဖို့ ထကြတော့ အောင်မိုးခြိမ့် သူ့ရုံးခန်း အပြင်ဖက်အထိ လိုက်ပို့နုတ်ဆက်တယ် ။ သူ
သတိထားမိလိုက်တာက အာကာကျော်ကျော်ရဲ့ ဇနီးချောလေး ဆွေဆွေမာထွန်းက သူ့မိန်းမ ခင်ဦးဦးမြင့် ထက်တောင် ပိုပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းနေတာပါဘဲ ။ အချိုးကျ လှပလွန်းတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်အောက်က တင်ပါးလှလှကော့ကော့ကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တန်သွယ်လှလှတွေကို မသိမသာ ကြည့်ပြီး သွားရေယိုသွားရတယ် ။
သူတို့ ပြန်သွားပြီး ခဏခဏ ဘဲ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ တင်ပါးလှလှတွေကို ပြန်လည် မြင်ယောင်မိပြီး သဘောကျနေမိတယ် ။ ငယ်သူငယ်ချင်းရဲ့ မိန်းမ..လင်ရှိမိန်းမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂရုမစိုက်
တော့ဘဲ ကာမရာဂစိတ်ကို ထိန်းချုပ်ဆင်ခြင်မှု လုံး၀ မရှိတော့ဘူး ။
သိန်းအုပ်ကျော် ဒီနေ့ ရုံးခန်းကို တက်လာတော့ ဘောစ် အောင်မိုးခြိမ့် ရုံးခန်းကို သူ့ထက် စောပြီး ရောက်နှင့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဒီလို ခဏ ခဏ ဖြစ်တတ်ပါတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်က နံမည်ကျော်တာ အောင်မြင်တာလည်း မပြောနဲ့ ။ ၀ိရိယက ရှိတယ် ။ ကြိုးစားတယ် ။ ဒါပေမယ့် ဆရာ ကော်ဖီသောက်မလား.. ဘာ ဘရိတ်ဖတ်စ် စားမလဲ မေးမလို့ သူ့သီးသန့်ရုံးခန်းထဲကို ၀င်ဖို့ ကြိုးစားတော့ အထဲက သော့ပိတ်ထားတာကို သိန်းအုပ်ကျော် သိလိုက်ရတယ် ။ ဆရာက ဒီလို လုပ်လေ့ မရှိဘူး ။ အထူးသဖြင့် ကော်ဖီ လာပို့ပေးမယ့် ဒီလို မနက်စောစော အချိန် ။
သည်အခိုက်မှာ ဆ၇ာ့ရုံးခန်းထဲ့ အသံတချိ ု့ကို ကြားလိုက်ရတယ် ။ မိန်းမ တယောက်ရဲ့ အသံ ။
ဟာ….ဘယ်က မိန်းမများပါလိမ့် ..။ ဟို ရှိုင်းဆိုတဲ့ အဆိုတော်လေးများလား …။ ဒါမှ မဟုတ် သုန်တြာ လား.. ခရစ်တီရာနာ လား …။ အထဲက အသံဘလံတွေကို နားထောင်ကြည့်ဖို့ ဆရာ့ရုံးခန်း နံရံနားကို သိန်းအုပ်ကျော် တိုးကပ်လိုက်တယ် ။
ဆရာ့အခန်းနံရံနား ကပ်ပြီး နားထောင်ပေမယ့် မိန်းမတယောက်ရဲ့ တခိခိ တခစ်ခစ် ရယ်သံတွေကိုဘဲ ကြားရပြီး ဒီမိန်းမဟာ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သူ မခန့်မှန်းတတ်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်သည် သူ့ဆရာ အောင်မိုးခြိမ့် ဇ ရှိတာကို သိနေတာ ကြာပါပြီ ။
ဆရာအောင်မိုးခြိမ့်သည် မိန်းမကိစ္စမှာ နံမည်ကြီးတာကိုလည်း တပည့်ရင်းမို့ သိနေတာ ကြာပြီ ။ ဆ၇ာအောင်မိုးခြိမ့်သည် သူ့ဆီမှာ ရှေ့နေပညာ လာသင်ကြတဲ့ မိန်းကလေး တပည့်မများကို တယောက်မှ အလွတ်မပေးတာလည်း သိနေတွေ့နေရတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်သည် သူ့အပေါ် အလွန် စေတနာထားပြီး သူ့ကို ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ထားတာကြောင့် ဆရာအောင်မိုးခြိမ့် ဘယ်လောက် သောင်းကျန်း သောင်းကျန်း သူကတော့ သစ္စာရှိ လေးစားနေမှာ ဘဲ ။
ဆရာ့ရုံးခန်းထဲကို စောစောစီးစီး ရောက်နေပြီး တခိခိ ရွနေတဲ့ မိန်းမဟာ ဘယါသူလည်း ဆိုတာကို သိန်းအုပ်ကျော် သိချင်စိတ် တအား ပြင်းပြနေတယ် ။ ဒါကြောင့် ဘိုက်ဆာနေတာတောင် အောက်ထပ်က ဆိုင်မှာ သွား မစားသေးဘဲ ဆရာ့ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာမယ့် မိန်းမကို တွေ့ရဖို့ အောင့်အီးပြီး ဟိုဟာ လုပ်သလိုလို ဒီဟာ လုပ်သလိုလိုနဲ့ စောင့်နေလိုက်တယ် ။
မကြာပါဘူး ။ ရုံးခန်းထဲကနေ ဆရာ့ခေါ်သံ ကြားလိုက်ရတယ် ။
“ သိန်းအုပ်ကျော်ရေ…..ဆရာ့အတွက် အောက်က ဆိုင်က ကြက်ဥကြော်.. အိုဗာတင်း.. မှာပေးပါကွယ် … ဧည့်သည်အတွက်ပါ ၂ ယောက်စာပေါ့….”
လို့ ပြောလိုက်တဲ့ ဆရာ့အသံက မောဟိုက်နေသလိုလိုဘဲ ။
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ…”
လို့ ပြန်ဖြေရင်း သိန်းအုပ်ကျော် အောက်ထပ်က ဆိုင်ကို ဖုန်းနဲ့ ဆက်ပြီး မှာလိုက်တယ် ။စားစရာတွေ လင်ဘန်းနဲ့ လာပို့တော့ သိန်းအုပ်ကျော် အထဲကို ၀င်ပို့ရတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော် တအား အံ့အားသင့်သွားတယ် ။ အထဲမှာ ရောက်နေတဲ့ မိန်းမက ဆရာ့သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ဦးအာကာ
ကျော်ကျော်ရဲ့ ဇနီး မဆွေဆွေမာထွန်း ဖြစ်နေတယ် ။
ဘယ်လို အစောကြီး ရုံးခန်းထဲ ရောက်နေကြသလဲတော့ မသိဘူး ။ ဆရာအောင်မိုးခြိမ့်က ကြက်ဥကြော်နဲ့ ပေါင်မုန့်မီးကင်ကို အားရပါးရ စားရင်း
“ သိန်းအုပ်ကျော် ရေ..မင်း ဒီနေ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ရုံးကိစ္စလေးတွေ သွားပေးရမယ်ကွာ..”
လို့ ပြောတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်လည်း သွားဖြီးပြပြီး
“ စိတ်ချပါ ဆရာ..လိုတာပြောပါ..ကျနော် သွားပေးမယ်..”
လို့ ပြန်ပြောရင်း အခန်းထဲက အထွက် ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ရှိုးလိုက်တယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့် ဒီနေ့ အမှုတခု ရှိတာကြောင့်ဆွေဆွေမာထွန်းကို ရှော့ပ်စန်တာ တခုကို လိုက်ပို့လိုက်ပြီး အမှုပြီးတဲ့အချိန် ပြန်တွေ့ကြဖို့ ချိန်းထားလိုက်တယ် ။
ဒီနေ့ ရင်ဆိုင်ရမယ့် အမှုက အပြန်အလှန် တရားစွဲဆိုထားတဲ့မယားခိုးမှုနဲ့ နာကျင်စေမှု ။
ယောကျ်ားဖြစ်တဲ့လူက မိန်းမကို တခြားလူတယောက်နဲ့ ကာမမှုပြုနေတာကို ပက်ပင်းမိတော့ ဆွဲလားထိုးလားတွေ ဖြစ်ကုန်တဲ့အခါ ကြာခိုတဲ့ လူကို လိုက်ရိုက်နှက်တဲ့အခါ မိန်းမက ကြား၀င်ခံလိုက်လို့ မိန်းမလက်ကျိုးသွားတယ် ။ ဒီလူက ကြာခိုတဲ့ လူကို မယားခိုးမှုနဲ့ တရားစွဲတော့ မိန်းမကလည်း လင်ငယ်ကို ထိလို့မခံချင်ဘဲ သူ့ယောကျ်ားကို နာကျင်စေမှုနဲ့ ပြန်စွဲတယ် ။
အောင်မိုးခြိမ့်ကို ယောကျ်ားဖြစ်တဲ့လူက ငှားတာ ။
အောင်မိုးခြိမ့်လည်း အမှုအခြေအနေကို ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဖက်စလုံးက ထောင်ကျနိုင်တဲ့ ဟာချည်းဘဲ ။ တရားရုံးကို ရောက်တော့ သူ့အမှုသည်က ကြိုရောက်နေတယ် ။ အမှုသည်က အစိုးရ ရုံးတရုံးမှာ အရာရှိတယောက် ဖြစ်တော့ ထောင်ကျ မခံနိုင်ဘူး ။ ထောင်ကျရင် အလုပ်ပါ ပြုတ်မှာ ။ သူ့မိန်းမကို ကြာခိုတဲ့ကောင်ကလည်း သူ့ထက်တောင် ပိုဆိုးသေးတယ် ။ အစိုးရလက်နက်ကိုင် တပ်ဖွဲ့တခုက အရာရှိ ။ ထောင်ကျရင် သူလည်း
အလုပ်ပြုတ်မယ်လေ ။
ဒီတော့ တင်းမာနေတာကို ကြားကနေ ညှိပေးလိုက်တာက နှစ်ဦးနှစ်ဖက် မနစ်နာဘူးလို့ အောင်မိုးခြိမ့် တွက်ဆသလို တဖက်က မိန်းမရဲ့ ရှေ့နေကလည်း အောင်မိုးခြိမ့်လိုဘဲ ထင်မြင်တယ် ။ ဒါနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း တ၇ားသူကြီး ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ ၀င်ထွက်လို့ ရမယ့် တရားသူကြီးလည်း ဖြစ်နေတာနဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဖက်စလုံး နာမယ့်သဘော ပြသနေတယ် . ညှိလိုက်တာက အကောင်းဆုံးဘဲ တဲ့ ။
ဒါနဲ့ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ကြေအေးလိုက်ဖို့ လုပ်ကြတယ် ။
ကြေအေးလိုက်ကြပေမယ့် သူ့အမှုသည်နဲ့ ဟိုဖက်က ကြာခိုတဲ့ ငတိတို့ရဲ့ တင်းမာမှုကတော့ နိုင်းလောက်ရှိတယ် ။ သူက သူ့အမှုသည်ကို ကိုယ်ကလည်း အလုပ်အကိုင်နဲ့ ဆိုတော့ ထပ်ပြီး မညိရင် ကောင်းတယ်…စိတ်လျှော့ပါ လို့ အကြံပေးတယ် ။ အမှုသည်ကလည်း သူပြောတာကို လက်ခံပါတယ် ။
အမှုသည်က ထမင်းကျွေးလို့ တရားရုံးနားက ထမင်းဆိုင်မှာ ကုန်းဘောင်ကြော်..ကိုက်လန်ကြော်နဲ့ ကောင်းကောင်းဆွဲနေတုံး ဖုန်းလာတယ် ။ အိုး..ရှိုင်းလေး ခေါ်တာ ။ ကိုချ ုပ်တို့ အာမခံ ရတဲ့နေ့က ဆရာနဲ့တနေရာ မသွားလိုက်ရဘူး.. ဆောရီးဘဲ လို့ ရှိုင်းက တီတီတာတာ ဘာညာဘာညာ ပြောတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ရှိုင်းနဲ့ တွေ့ဖို့ ချိန်းလိုက်တယ် ။
ထမင်းစားပြီးလို့ အမှုသည်ကို နုတ်ဆက်ပြီး သူ့ကားဆီကို လျှောက်သွားလိုက်တဲ့အချိန် ဖုန်းတခု ထပ်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်း ဖြစ်နေတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းက
“ အကိုအောင်…ဆွေ ရှော့ပင် လုပ်လို့ပြီးပြီ … အကိုအောင် လာခေါ်နိုင်ပြီလားဟင်…”
လို့ မေးတယ် ။
“ လာခေါ်နိုင်ပြီ…ဆွေလေး….လာပြီ..လာပြီ….ဒါနဲ့ ဆွေလေးကို တခု ရီကွက်စ် လုပ်လို့ ရမလားဟင်…”
လို့ အောင် မိုးခြိမ့် မေးလိုက်တယ် ။
“ ဘာများလဲ အကိုအောင်..”
“ အကို့ကိုလေ..အကိုဘဲ ခေါ်ပါလား..ဟီး… အကိုအောင် ဆိုတော့ တမျိုးကြီးဘဲ….”
“ ဟုတ်ကဲ့…အကို…”
အောင်မိုးခြိမ့်သည် သူငယ်ချင်း အာကာကျော်ကျော်ရဲ့ မိန်းမ ဆွေဆွေမာထွန်း ကိုလည်း အလွတ်မပေးချင် ။ ဆွေ
ဆွေမာထွန်းကလည်း သူ့လိုဘဲ တဏှာရမက် ကြီးတဲ့ မိန်းမ ။ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင် တယ် ။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့လင် လိုက်မလာတဲ့ ရန်ကုန်ခရီးစဉ်မှာ အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ အပြတ်ကဲပစ်တော့မည် ။အောင်မိုးခြိမ့် ဆွေဆွေမာထွန်းကို ချိန်းထားတဲ့နေရာမှာ သွားခေါ်လိုက်ပြီး သူကဲနေကျ သူခေါ်သွားနေကျ ကွန်ဒို အခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။
တနေ့ကျရင် ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အာကာကျော်ကျော်တို့ ၀ယ်တဲ့အခါ အိုင်ဒီယာ ရအောင် လိုက်ကြည့် ဆိုပြီး ခေါ်သွားတာ ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း အောင်မိုးခြိမ့် အကြံကို သိတယ် ။ ဒီလူကြီး ကြံစည်တော့မယ် ဆိုတာ ။ ဒီလို သိသိကြီးနဲ့ လိုက်သွားရတာက ရင်ခုံစရာကြီး ။ ဆွေဆွေမာထွန်း စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှားနေတယ် ။
အောင်မိုးခြိမ့်ကလည်း သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာရဲ့ မိန်းမ အပေါ် စည်းမစောင့်ဘဲ အခုလို ကြံစည်ရတာကို သဘောကျနေတယ် ။ သူ့စိတ်တွေက မလုပ်သင့်တာကို လုပ်ရတာကို ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားသလိုဘဲ ။ ပထမ တခါ
အာကာကျော်ကျော်နဲ့ လာကထဲက ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ စွင့်ကား တောင့်တင်းတဲ့ အိုးကြီးတွေကို သူ့လင် အလစ်မှာ ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားနေခဲ့တာ ။
“ အကိုအောင်..အဲလေ..အကိုက တအား ချမ်းသာတာဘဲနော်…တိုက်ခန်းတွေ အပို ၀ယ်ထားနိုင်တယ်…”
“ နဲနဲပါးပါးပါး ဆွေဆွေရယ်..ဟဲဟဲ….”
ကွန်ဒို အဆောက်အဦးရဲ့ အေ၇့ှမှာ ကားကို ရပ်လိုက်တဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့် ပေါင်ကြားက မြွေဟောက်က တအားကို ပါးပျဉ်းထောင်နေလို့ ကားပေါ်က အဆင်းရ ခက်နေတယ် ။ သူ့လက်ဆွဲအိတ် အပြားလေးနဲ့ ကာပြီးထားရတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အပေါ်ထပ် သူ့တိုက်ခန်းကို တက်ကြတဲ့အခါ ဆွေဆွေမာထွန်းကို လုပ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့ စိတ်က အောင်မိုးခြိမ့်ကို တအား ပိုပို ထန်စေတယ် ။ တိုက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်တောာ့ သော့တန်ကို သော့ပေါက်ထဲ ထိုးလို့ မရဘူး ။ သူ့လက်တွေ တုန်နေလို့ ။ ဝါရင့်နေတဲ့ လူတယောက် ဖြစ်ပေမယ့် လင်ရှိမိန်းမတယောက်ကို ခိုးစားရမှာမို့ လူငယ်လူသစ်လေး တယောက်လိုဘဲ အောင်မိုးခြိမ့် စိတ်တွေ မတည်ငြိမ် ..။
“ အကို့လက်တွေ တုန်နေတယ်…ခိခိ..”
ဆွေဆွေမာထွန်းက ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ အောင်မိုးခြိမ့်က ဒါက မီးဖိုခန်း.. ဒီမှာက ရေချိ ုးခန်းနဲ့ အိမ်သာ…ဆိုပြီး လိုက်ပြတယ် ။ အိပ်ခန်းထဲကို ေ၇ာက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းက ထူထဲ တဲ့ မွေ့ယာကြီးပေါ် ထိုင်ကြည့်တယ် ။
“ အကို့ ကုတင်နဲ့မွေ့ယာက တကယ့် အပျံစားဘဲကွာ.. အိပ်ချင်စိတ်တောင် ပေါက်လာပြီ….”
“ အိပ်ချင် အိပ်လိုက်ပေါ့ ဆွေဆွေရဲ့…”
ဆွေဆွေမာထွန်းက ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်လှဲချလိုက်တယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ဆွေဆွေမာထွန်း ဘေးမှာ ၀င်ထိုင်လိုက်တယ် ။
“ အကို..အကို့သူငယ်ချင်း အကြောင်း သိထားလား…”
“ ဟင်..ဘာအကြောင်းလဲ…မသိထားဘူး…”
“ အင်း…သူ..သူ….ဟိုဒင်း မလာတော့ဘူး အကို…”
“ ဟင်..ဟုတ်လား…ကြာပြီလား….”
“ အင်း…နဲနဲကြာပြီ …သူသောက်နေတဲ့ ဆေးတွေကြောင့် ထင်တာဘဲ …”
“ မသိဘူး..ဆွေဆွေ..သူကလည်း မပြောပြဘူး … ဒါဆို ဆွေဆွေနဲ့ သူ ဟိုဟာ မဖြစ်ကြဘူးပေါ့နော်..”
“ အင်း…ကြာပြီ …”
“ အို..ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ…ဆွေဆွေရယ်….”
“ ဒီလိုဘဲပေါ့ အကိုရယ်…ဆွေလည်း…စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ရတာပေါ့..သူကမှ မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘဲလေ….”
အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ပန်းသေနေတဲ့ သူငယ်ချင်း ကိုယ်စား သူ့မိန်းမ တောင့်တောင့် တင်းတင်းလေးကို တာ၀န်ယူပေးချင်စိတ်တွေက ပိုများလာတယ် ။
“ ဆွေဆွေ့ကို သနားလိုက်တာ….”
“ အို..အကိုက ဘာတတ်နိုင်တာမို့လဲ..''
“ တတ်နိုင်တာပေါ့ ဆွေဆွေရဲ့..ဆွေဆွေ့အခက်အခဲ လိုအပ်ချက်တွေကို အကိုက သူငယ်ချင်း ကိုယ်စား ဖြေရှင်းပေးနိုင်တယ် .. ဆွေဆွေ လက်ခံရင်ပေါ့..”.
“ အင်း..အကိုရယ်..ဒီကိစ္စ ပေါက်ကြားလို့တော့ လုံး၀ မဖြစ်ဘူး .. သူက စိတ်ကြီးတယ် .. သိလို့ကတော့ ဆွေဆွေ့ကို သတ်ပစ်မှာ…”
ဒီအချိန်မှာ ပက်လက်လှဲနေတဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ပေါင်တန်တွေ အပေါ်ကို အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်တဖက်ကရောက်နေပြီး သာသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် ။
“ လှို့၀ှက်ပြီး လုပ်ကြရင် ဘယ်လိုမှ မသိနိုင်ပါဘူး …”
“ ဆွေလေ..လိုလည်း လိုချင်တယ်… ကြောက်လဲ ကြောက်တယ်….”
“ မကြောက်နဲ့..ဆွေ့လိုအင်တွေ ဆန္ဒတွေကို အကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါရစေ…. ဆွေ ကျေနပ်တဲ့အထိ အကို တာ၀န်ယူပေးချင်တယ်…”
“ အကို..ဆွေ့ကို အပေါစားလို့ ထင်သွားလားဟင်…”
“ မထင်ပါဘူး ဆွေရယ်…ဆွေ့အခက်အခဲကို ကိုယ် သဘောပေါက် စာနာပါတယ်…”
အောင်မိုးခြိမ့်က ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ဘေးကို ယှဉ်တွဲ လှဲချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းပြဲပြဲထူထူတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ငုံ စုတ်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး အလိုက်သင့် ပြန်လည် နမ်းစုတ်ပါတော့တယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း စိတ်ထဲက “ ရပြီကွ..” လို့ ပြောမိ၇င်း တအား ပျော်သွားတယ် ။ အစလေးဘဲ ခက်ခဲတာလေ ..။ အိုကေပြီဆိုရင် စိုပြေပြီဘဲ ။
ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာကြီးနဲ့ ကလိပေးလိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း သူကလိတဲ့အတိုင်း ပြန်ကလိပေးလာလို့ လျာချင်း စီချင်းထိုးပွဲလေးက တော်တော် ပြင်းထန်သွားရတယ် ။ လက်မြန်ခြမြန် ရှိတဲ့ စားနေကြ ကြောင်ပါးကြီး အောင်မိုးခြိမ့်က လျာချင်း ကလိနေတဲ့ အချိန်မှာ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။
ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း ခံချင်စိတ် ပြင်းပြလွန်းနေတော့ အကျ် ီကို သူမဖါသာ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ပင်တီလေးကို အောင်မိုးခြိမ့် ချွတ်ပစ်နေတဲ့အချိန် ဆွေဆေမာထွန်းက သူမ ဘရာစီယာကို ချိတ်ဖြုတ် ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားပြီ ။
ဖွံ့ထွားလွန်းတဲ့ ရင်စိုင်ကြီးတွေက ကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ သားကောင်းမိခင် တယောက် လို့ ပြသဖေါ်ညွှန်းနေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း သူ့ကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်တွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။
နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးတွေ နဲ့ ဖြစ်ကုန်ပြီ ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်နက်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်း တအံ့တသြ ဖြစ်နေတယ် ။
“ ဟယ်..အကိုရယ်…ဆွေ့ယောကျ်ား အကို့ဘော်ဒါရဲ့ ဟာနဲ့ အကို့ဟာနဲ့က တခြားစီဘဲကွာ…အကို့ဟာကြီးက
တအားကြီးတာဘဲ… ရှည်လည်း ရှည်တယ်…''
“ ကြိုက်လား..ဆွေဆွေ..ဟင်းဟင်း….”
ဆွေဆွေမာထွန်းက ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြပြီး
" ကြိုက်တယ် အကို ”
လို့ ပြောရင်း အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဒုတ်ကြီးကို လှမ်း
ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပါတယ် ။
“ စုတ်ပေးရမလား ..အကို…”
“ အင်း..”
ဆွေဆွေမာထွန်းက အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးကို ငုံစုတ်လိုက်သလို တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကိုလည်း သူမ လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်နယ်နေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ဖွံ့ထွားလုံး၀န်းတဲ့ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ဆော့ကစားရင်း ဆွေဆွေမာထွန်း စုတ်တာတွေကို မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ခံယူနေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့် ဆွေဆွေမာထွန်းကို အကြာကြီး စုတ်ခွင့် မပေး ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကို သူ လုပ်ချင်နေပြီ ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း ခံချင်နေတာမှ အဖုတ်ထဲက လှိုက်လှိုက် ယားနေတာ ။
နှစ်ယောက်စလုံး တအား ထန်နေကြတာကြောင့် ပက်လက်ပေါင်ဖြဲကားပေးတဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ နေရာ၀င်ယူလိုက်ပြီး ဖေါင်းမို့နေတဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လိင်တန်ကို ထိုးနှစ်ထည့်ပြီး အောင်မိုးခြိမ့် အသားကုန် ဆောင့်ထည့်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း လိုလားနေတာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ကာမ အရသာတွေကို ရရှိလိုက်ရလို့ ဖင်ကြီးတွေ ရမ်းခါလှုပ်ရင်း ကော့ပင့်ပေးကာ ခံယူနေတယ် ။
ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်က ထူးထူးခြားခြား လုပ်လို့ကောင်းလွန်းနေတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲက သူ့လိင်တန်ကို ဆွဲယူနေသလို ခံစားရတာကြောင့် ထိုးဆောင့်ချက်တိုင်းက အရသာ ရှိနေတယ် ။“ မျှော့ ” ပါတဲ့ စောက်ဖုတ် ဆိုတာမျိ ုးကို တွေ့နေပြီ လို့ အောင်မိုးခြိမ့် ထင်လိုက်တယ် ။ ဆောင့်ကောင်းကောင်းနဲ့ တအားဆောင့်လိုက်တာ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲကလည်း သူ့လိင်တန်ကို တအား ရစ်ပတ်ဆွဲယူနေတာမို့ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ အချက်ပေါင်းများစွာ ထုတ်လွှတ်မိပြီး “ ပြီး ” သွားရတော့တယ် ။
“ ဆွေ..တအားကောင်းတယ်ကွာ..ဆွေ့ အဖုတ်က ကိုယ့်လီးကို ရစ်ဆွဲညှစ်နေသလိုဘဲ ….ဆွေကော ပြီးတယ် မဟုတ်လားဟင်..”
“ ပြီးတယ် အကို..နှစ်ခါတောင် ပြီးတယ်…အကို ကြိုက်တယ် ဆိုလို့ ဆွေ ၀မ်းသာပါတယ် … ဆွေလည်း အကို လိုးတာ အရမ်းကြိုက်တယ်… တ၀ လိုးကြမယ်နော်…အကို စိတ်ကြိုက်သာ လိုး…”
ဆွေဆွေမာထွန်း နဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်တို့ ခဏ လှဲလျောင်း အနားယူလိုက်ကြပြီးတော့ ဆွေဆွေမာထွန်းက ရေချိ ုးခန်းထဲကို မိမွေးတိုင်း ကိုယ်နဲ့ လျှောက်သွားလိုက်တဲ့ အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်လည်း သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေး အောက်က စွင့်ကားတဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတွေ တုန်ခါသွားနေတာကို တွေ့နေရပြီး စိတ်တွေ ပြန်ထကြွလာရတယ် ။
ကုတင်ပေါ်က ဖျတ်ကနဲ ထလိုက်ပြီး ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အနောက်ကို ခပ်သွက်သွက် ပြေးလိုက်သွားလိုက်တယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း အိမ်သာခွက်ပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး သေးပေါက်နေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲက သေးတွေ ထွက်နေတာကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တဟုန်ထိုး ထကြွလာရတယ် ။ သူ့လိင်တန်လည်း ချက်ချင်းဘဲ တောင်မတ်လာတယ် ။
ဆွေဆွေမာထွန်း သေးပေါက်အပြီး ထလိုက်တဲ့ အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က ဆွေဆွေမာထွန်းကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ယူလိုက်သလို လက်တွေကလည်း ဖင်တုန်း ထယ်ထယ်ကြီးတွေကို ဖမ်းညှစ်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း
“ အကို ရေဆေးကြရအောင်ကွာ..အကိုက အားကြီးလိုက်တာ..”
လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ပြန်တောင်မာနေတဲ့ လိင်ချောင်းကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပေးလိုက်တယ် ။
“ ဆွေက ဘယ်ကိုမှ ထွက်ပြေးမှာျွှ မဟုတ်တာ အကိုရယ်..အကို စိတ်ကြိုက်သာ လိုး..ဆွေက လိုးလေ ကြိုက်လေဘဲ….”
လို့ ညုတုတုနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကိုလည်း ဆပ်ပြာနဲ့ ကျကျနန ဆေးကြောလိုက်ပါတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့် တချီပြီး တချီ ဆွဲကြတာ မိုးကြီး ချုပ်လို့ ချုပ်မှန်းတောင် သူတို့ မသိကြတော့ ။
by apyosarpay on January 8, 2019
Zawgyi Fonts
.......
ေၾဆမာမာၾထႏ္(အ်ပာစာအုပ္)
...................................
ဒီေန႕လၫ္း ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ သူ႕ရံုးခႏ္းကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနတယ္ ။ သူ႕ထက္ ေစာတာက သူ႕တပၫ္႕ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ ။ သူ႕ကား ထိုးဆိုကႅိုကၱာနဲ႕ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ ကားဆီကို ေၿပးလာတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ရဲ႕ လက္ႀဆဲအိတ္အၿပားေလးကို သိႏ္းအုပ္ေက္ာၠ လြမ္းယူလိုကၱဲ႕အခ္ိႏ္ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က
“ ဒီေန႕ ႐ြိဳင္းတို႔အမြဳ ရံုးခ္ိႏ္း ႐ြိတယ္ မဟုတႅား…. တပၫ္႕…”
လို႔ ေမးလိုကၱယ္ ။ သိႏ္းအုပ္ေက္ာၠ ခ္ကၡ္င္းဘဲ..
“ ဟုတၱယ္..ဆရာ…၁၁နာရီ …”
လို႔ ေၿဖလိုကၱယ္ ။ ရံုးခႏ္းေပၚကို တကႅာတဲ႕အခ္ိႏ္ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က
“ တပၫ္႕ေရ..ဆရာ႕အၾတက္ ေကာၹီ ေဖ္ာၱဲ႕ အခ္ိႏၼြာ ေအာကၳပ္ဆိုငၠ ဘဲသားမုႏ္႕ေလးပါ မြာလိုၾကၠာ.. ဟီး..အိမၠ ဘာမြ မစားခဲ႕ေရသးလို႔ ..”
လို႔ သိႏ္းအုပ္ေက္ာၠို ေၿပာလိုကၱယ္ ။ သိႏ္းအုပ္ေက္ာၠ
“ ဟုတၠဲ႕ဆရာ….”
လို႔ ေၿဖတယ္ ။ ေမန႕ေညနက ေရခ္ိဳးခႏ္းထဲမြာ မယားေခ္ာေလးနဲ႕ စလိုကၱဲ႕ ကာမၿပဲၾကမ္းေလးက အိပၡႏ္းထဲကို ေရာက္ၾသားၿပီး ပီပီၿပင္ၿပင္ ႀဆဲၿဖစၡဲ႕ၾကၿပီးေတာ႕ အစ႐ြိၾသားတာနဲ႕ ဆကၱိုက္ ဆိုသလိုဘဲ တၿပဲၿပီး တၿပဲႀဆဲၿဖစ္ၾသားၾကတာ ေလးခ္ီတိုငၱိုငၻဲ ။ မနကၠ္ေတာ႕ မယားၿဖစ္သဴလၫ္း အိပ္ရာက ခါတိုင္းလို မထဘဲ ႏြပ္ေနလို႔ ဘရိတၹတၥ္ ဘာမြ မစားခဲ႕ေရသးတာ ..။ သူ႕ရံုးခႏ္းကို သိႏ္းအုပ္ေက္ာၠ ႀကိဳတင္ေရာက္ႏြင္႕ၿပီး အဲၾကႏ္းျဖင္႕ေပးထားတာေၾကာင္႕ သူ၀င္ၾသားတာနဲ႕ စိမ္႕ေအးေနတယ္ ။
ဒီေန႕ ရံုးခ္ိႏ္းမြာ ႐ြိဳင္းရဲ႕ ၾကႏၸိုဇာ (ေတးေရးဆရာေၾတ ) အာမခံရမယႅို႔သူ ႀကိမ္းေသၾတကၳားတယ္ ။ ေပးကမ္းၿခင္းသၫ္ အတားမဆီး ဆူးေၫြာင္႕ခလုပ္ေၾတကို ဖယ္႐ြားပစၼြာ ေသခ္ာတယ္ေလ ။ ေကာၹီပူပူ တျခကၷဲ႕ ဘဲသားမုႏ္႕ တပုဂံ သူ႕စားၿပဲေပၚကို ေရာကႅာသၫ္ ။ ဟာေနတဲ႕ ၀မ္းဘိုကၠို ၿဖၫ္႕တင္းၿပီးခ္ိႏၼြာ သိႏ္းအုပ္ေက္ာၠ အၿပေငၠန အငၱာၾကႏ္းနဲ႕
“ ဆရာ..ဆရာ႕သူငယၡ္င္း ဦးအာကာေက္ာ္ေက္ာ္ နဲ႕ ဇနီး ေရာက္ေနပါတယ္.. ဆရာ ေၾတ႕ႏိုငၸါမလား…”
လို႔ ေၿပာလိုကၱာကို သူ ၾကားလိုက္ရလို႔ သူ႕သူငယၡ္င္း အာကာေက္ာ္ေက္ာ္ သူ႕မိႏ္းမကို ေခၚလာ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ လို႔ ေၿပာခဲ႕တာကို သတိရလိုကၱယ္…။
“ တပၫ္႕ေရ..လႊတႅိုကၸါၾကယ္…”
လို႔ သူ ၿပႏ္ေၿပာလိုက္ရင္း နံရံက မြႏၼြာ သူ႕ကိုယ္သဴ ၿပႏ္ စစ္ေဆးလိုကၱယ္ ။ ဘဲသားမုႏ္႕ေၾကာင္႕ ေေပနတဲ႕ ဆီေၾတကို လက္သဳတၸဳ၀ါနဲ႕ ေေသသခ္ာခ္ာ သုတၸစႅိုကၱယ္ ။ အာကာေက္ာ္ေက္ာၷဲ႕ သူ႕မိႏ္းမ ၀ငႅာတယ္ ။
“ လာ သူငယၡ္င္း..ထိုင္ၾကပါ…”
အာကာေက္ာ္ေက္ာ္ရဲ႕ မိႏ္းမက ေတာ္ေတာ္ ငယၱာဘဲ ။ သူ႕မိႏ္းမ ဒီေလာက္ ေခ္ာလိမ္႕မယႅို႔ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ထငၼထားခဲ႕ဘူး ။ အသား၀င္း၀ါ၀ါ ၿစဲေဆာငၼြဳအၿပၫ္႕ ႐ြိတဲ႕ မ္ကႅံုးမ္ကၡံုးနဲ႕ ႏြာတႏ္ေပၚေပၚ ႏြဳတၡမ္းလြလြနဲ႕ ကုလားဆင္ေလး ။ ႐ုတၱရက္ ၾကၫ္႕ရင္ မဂိုကုလားၿဖဴေမလး နဲ႕ တူသၫ္ ။
“ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕..ဒါ ငါ႕မိႏ္းမ ..ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း.. ေေၾဆၾဆ..ဒါ ေမာင္႕ အခ္စ္ဆံုး သူူငယၡ္င္းႀကီး ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ….ေမာငၼပါဘဲ ရႏၠဳႏၠို လာတဲ႕အခါ ဒီေကာင္ႀကီးကို အစစ အားကိုးႏိုငၱယ္ …”
အာကာေက္ာ္ေက္ာၠ သူ႕မိႏ္းမ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းနဲ႕ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က
“ ဘာဘဲလိုလို ေၿပာပါ ..အာကာ မပါလၫ္း က္ေနာ္႕ဆီကို ၀ငၸါ …ေေၾဆၾဆ…”
လို႔ ေၿပာတယ္ ။ အာကာေက္ာ္ေက္ာၷဲ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းတို႔ကို ေအာကၳပၠ ဆိုငၠ ဘဲသားမုႏ္႕နဲ႕ လဖက္ရၫၷဲ႕ မြာခိုင္းၿပီး ေၾက္ း တယ္ ။ သူတို႔ လငၼယား ၿပႏၹို႔ ထၾေကတာ႕ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ သူ႕ရံုးခႏ္း အၿပငၹက္အထိ လိုကၸို႔ႏုတ္ဆကၱယ္ ။ သူ
သတိထားမိလိုကၱာက အာကာေက္ာ္ေက္ာ္ရဲ႕ ဇနီးေခ္ာေလး ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက သူ႕မိႏ္းမ ခင္ဦးဦးၿမင္႕ ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး က္ႏ္းမာေရးေကာင္းေနတာပါဘဲ ။ အခ္ိဳးက္ လြပၾလႏ္းတဲ႕ ခါးသိမ္သိမ္ေအာကၠ တငၸါးလြေလြကာ႕ေကာ႕ႀကီးေၾတနဲ႕ ေပါငၱႏ္ၾသယႅြေလြၾတကို မသိမသာ ၾကၫ္႕ၿပီး ၾသားေရယိုၾသားရတယ္ ။
သူတို႔ ၿပႏ္ၾသားၿပီး ခဏခဏ ဘဲ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ တငၸါးလြေလြၾတကို ၿပႏႅၫ္ ၿမင္ေယာငၼိၿပီး ေသဘာက္ေနမိတယ္ ။ ငယ္သဴငယၡ္င္းရဲ႕ မိႏ္းမ..လင္႐ြိမိႏ္းမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂ႐ုမစိုက္
ေတာ႕ဘဲ ကာမရာဂစိတၠို ထိႏ္းခ္ဳပ္ဆင္ၿခငၼြဳ လံုး၀ မ႐ြိေတာ႕ဘူး ။
သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ ဒီေန႕ ရံုးခႏ္းကို တကႅာေတာ႕ ေဘာစ္ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ရံုးခႏ္းကို သူ႕ထက္ ေစာၿပီး ေရာက္ႏြင္႕ေနတာကို ေၾတ႕လိုက္ရတယ္ ။ ဒီလို ခဏ ခဏ ၿဖစၱတၸါတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က နံမၫ္ေက္ာၱာ ေအာင္ၿမငၱာလၫ္း ေမၿပာနဲ႕ ။ ၀ိရိယက ႐ြိတယ္ ။ ႀကိဳးစားတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ ဆရာ ေကာၹီေသာကၼလား.. ဘာ ဘရိတၹတၥ္ စားမလဲ ေမးမလို႔ သူ႕သီးသႏ္႕ရံုးခႏ္းထဲကို ၀ငၹို႔ ်ကိဳးစားေတာ႕ အထဲက ေသာ႕ပိတၳားတာကို သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ သိလိုက္ရတယ္ ။ ဆရာက ဒီလို လုပ္ေလ႕ မ႐ြိဘူး ။ အထူးသၿဖင္႕ ေကာၹီ လာပို႔ေပးမယ္႕ ဒီလုိ မနက္ေစာေစာ အခ္ိႏ္ ။
သၫ္အခိုကၼြာ ဆ၇ာ႕ရံုးခႏ္းထဲ႕ အသံတခ္ိ ဳ႕ကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ မိႏ္းမ ေတယာက္ရဲ႕ အသံ ။
ဟာ….ဘယၠ မိႏ္းမမ္ားပါလိမ္႕ ..။ ဟို ႐ြိဳင္းဆိုတဲ႕ အဆိုေတာ္ေလးမ္ားလား …။ ဒါမြ မဟုတ္ သုႏ္ၾတာ လား.. ခရစၱီရာနာ လား …။ အထဲက အသံဘလံေၾတကို နားေထာင္ၾကၫ္႕ဖို႔ ဆရာ႕ရံုးခႏ္း နံရံနားကို သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ တိုးကပႅိုကၱယ္ ။
ဆရာ႕အခႏ္းနံရံနား ကပ္ၿပီး နားေထာင္ေပမယ္႕ မိႏ္းမေတယာက္ရဲ႕ တခိခိ တခစၡစ္ ရယ္သံေၾတကိုဘဲ ၾကားရၿပီး ဒီမိႏ္းမဟာ ဘယ္သဴလဲ ဆိုတာ သူ မခႏ္႕မြႏ္းတတၻဴး ၿဖစ္ေနတယ္ ။ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္သၫ္ သူ႕ဆရာ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ဇ ႐ြိတာကို သိေနတာ ၾကာပါၿပီ ။
ဆရာေအာငၼိုးၿခိမ္႕သၫ္ မိႏ္းမကိစၥမြာ နံမၫ္ႀကီးတာကိုလၫ္း တပၫ္႕ရင္းမို႔ သိေနတာ ၾကာၿပီ ။ ဆ၇ာေအာငၼိုးၿခိမ္႕သၫ္ သူ႕ဆီမြာ ေ႐ြ႕ေနပညာ လာသင္ၾကတဲ႕ မိႏ္းေကလး တပၫ္႕မမ္ားကို ေတယာကၼြ အၾလေတၼပးတာလၫ္း သိေေနၾတ႕ေနရတယ္ ။ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္သၫ္ သူ႕ေအပၚ အၾလႏ္ ေစတနာထားၿပီး သူ႕ကို ၾကၫ္႕႐ြဳေစာင္႕ေ႐ြာကၳားတာေၾကာင္႕ ဆရာေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ဘယ္ေလာက္ ေသာင္းက္ႏ္း ေသာင္းက္ႏ္း သူေကတာ႕ သစၥာ႐ြိ ေလးစားေနမြာ ဘဲ ။
ဆရာ႕ရံုးခႏ္းထဲကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနၿပီး တခိခိ ေျရနတဲ႕ မိႏ္းမဟာ ဘယါသူလၫ္း ဆိုတာကို သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ သိခ္ငၥိတ္ တအား ၿပင္းၿေပနတယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ ဘိုက္ဆာေနတာေတာင္ ေအာကၳပၠ ဆိုငၼြာ ၾသား မစားေသးဘဲ ဆရာ႕ရံုးခႏ္းထဲက ၾထကႅာမယ္႕ မိႏ္းမကို ေၾတ႕ရဖို႔ ေအာင္႕အီးၿပီး ဟိုဟာ လုပ္သလိုလို ဒီဟာ လုပ္သလိုလိုနဲ႕ ေစာင္႕ေနလိုကၱယ္ ။
မၾကာပါဘူး ။ ရံုးခႏ္းထဲေကန ဆရာ႕ေခၚသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။
“ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ေရ…..ဆရာ႕အၾတက္ ေအာကၠ ဆိုငၠ ၾကက္ဥေၾကာ္.. အိုဗာတင္း.. မြာေပးပါၾကယ္ … ဧၫ္႕သၫ္အၾတကၸါ ၂ ေယာကၥာေပါ႕….”
လို႔ ေၿပာလိုကၱဲ႕ ဆရာ႕အသံက ေမာဟိုက္ေနသလိုလိုဘဲ ။
“ ဟုတၠဲ႕ပါ ဆရာ…”
လို႔ ၿပႏ္ေၿဖရင္း သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ ေအာကၳပၠ ဆိုငၠို ဖုႏ္းနဲ႕ ဆက္ၿပီး မြာလိုကၱယ္ ။စားစရာေၾတ လငၻႏ္းနဲ႕ လာပို႔ေတာ႕ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ အထဲကို ၀ငၸို႔ရတယ္ ။ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ တအား အံ႕အားသင္႕ၾသားတယ္ ။ အထဲမြာ ေရာက္ေနတဲ႕ မိႏ္းမက ဆရာ႕သူငယၡ္င္း ဆိုတဲ႕ဦးအာကာ
ေက္ာ္ေက္ာ္ရဲ႕ ဇနီး ေမေၾဆၾဆမာၾထႏ္း ၿဖစ္ေနတယ္ ။
ဘယႅို ေအစာႀကီး ရံုးခႏ္းထဲ ေရာက္ေနၾကသလဲေတာ႕ မသိဘူး ။ ဆရာေအာငၼိုးၿခိမ္႕က ၾကက္ဥေၾကာၷဲ႕ ေပါငၼဳႏ္႕မီးကငၠို အားရပါးရ စားရင္း
“ သိႏ္းအုပ္ေက္ာ္ ေရ..မင္း ဒီေန႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ရံုးကိေစၥလးေၾတ ၾသားေပးရမၾယၠာ..”
လို႔ ေၿပာတယ္ ။ သိႏ္းအုပ္ေက္ာႅၫ္း ၾသားၿဖီးၿပၿပီး
“ စိတၡ္ပါ ဆရာ..လိုတာေၿပာပါ..က္ေနာ္ ၾသားေပးမယ္..”
လို႔ ၿပႏ္ေၿပာရင္း အခႏ္းထဲက အၾထက္ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ တငၸါးႀကီးေၾတကို ႐ြိဳးလိုကၱယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ဒီေန႕ အမြဳတခု ႐ြိတာေၾကာင္႕ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကို ေ႐ြာ႕ပၥႏၱာ တခုကို လိုကၸို႔လိုက္ၿပီး အမြဳၿပီးတဲ႕အခ္ိႏ္ ၿပႏ္ေၾတ႕ၾကဖို႔ ခ္ိႏ္းထားလိုကၱယ္ ။
ဒီေန႕ ရင္ဆိုင္ရမယ္႕ အမြဳက အၿပႏ္အလြႏ္ တရားၿစဲဆိုထားတဲ႕မယားခိုးမြဳနဲ႕ နာက္င္ေစမြဳ ။
ေယာက္္ားၿဖစၱဲ႕လူက မိႏ္းမကို တၿခားလူေတယာကၷဲ႕ ကာမမြဳၿပဳေနတာကို ပကၸင္းမိေတာ႕ ႀဆဲလားထိုးလားေၾတ ၿဖစၠဳႏၱဲ႕အခါ ၾကာခိုတဲ႕ လူကို လိုက္ရိုက္ႏြကၱဲ႕အခါ မိႏ္းမက ၾကား၀ငၡံလိုကႅို႔ မိႏ္းမလကၠ္ိဳးၾသားတယ္ ။ ဒီလူက ၾကာခိုတဲ႕ လူကို မယားခိုးမြဳနဲ႕ တရားၿစဲေတာ႕ မိႏ္းမကလၫ္း လင္ငယၠို ထိလို႔မခံခ္ငၻဲ သူ႕ေယာက္္ားကို နာက္င္ေစမြဳနဲ႕ ၿပႏၥျဲတယ္ ။
ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ကို ေယာက္္ားၿဖစၱဲ႕လူက ငြားတာ ။
ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း အမြဳေအၿခေအနကို ၾကၫ္႕လိုက္ေတာ႕ ႏြစၹကၥလံုးက ေထာငၠ္ႏိုငၱဲ႕ ဟာခ္ၫ္းဘဲ ။ တရားရံုးကို ေရာက္ေတာ႕ သူ႕အမြဳသၫၠ ႀကိဳေရာက္ေနတယ္ ။ အမြဳသၫၠ အစိုးရ ရံုးတရံုးမြာ အရာ႐ြိေတယာက္ ၿဖစ္ေတာ႕ ေထာငၠ္ မခံႏိုငၻဴး ။ ေထာငၠ္ရင္ အလုပၸါ ၿပဳတၼြာ ။ သူ႕မိႏ္းမကို ၾကာခိုတဲ႕ေကာငၠလၫ္း သူ႕ထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေသးတယ္ ။ အစိုးရလကၷကၠိုင္ တျပၹဲ႕တခုက အရာ႐ြိ ။ ေထာငၠ္ရင္ သူလၫ္း
အလုပ္ၿပဳတၼယ္ေလ ။
ဒီေတာ႕ တင္းမာေနတာကို ၾကားေကန ၫြိေပးလိုကၱာက ႏြစ္ဦးႏြစၹက္ မနစၷာဘူးလို႔ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ၾတက္ဆသလို တဖကၠ မိႏ္းမရဲ႕ ေ႐ြ႕ေနကလၫ္း ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လိုဘဲ ထင္ၿမငၱယ္ ။ ဒါနဲ႕ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း တ၇ားသူႀကီး ဘယ္သဴလဲ ဆိုတာကို ၾကၫ္႕လိုက္ေတာ႕ သူ ၀ျငၳကႅို႔ ရမယ္႕ တရားသူႀကီးလၫ္း ၿဖစ္ေနတာနဲ႕ တိုငၸင္ၾကၫ္႕လိုက္ေတာ႕ ႏြစၹကၥလံုး နာမယ္႕ေသဘာ ၿပေသနတယ္ . ၫြိလိုကၱာက ေအကာင္းဆံုးဘဲ တဲ႕ ။
ဒါနဲ႕ ႏြစ္ဦးႏြစၹက္ ေၾေကအးလိုကၹို႔ လုပ္ၾကတယ္ ။
ေၾေကအးလိုက္ၾေကပမယ္႕ သူ႕အမြဳသၫၷဲ႕ ဟိုဖကၠ ၾကာခိုတဲ႕ ငတိတို႔ရဲ႕ တင္းမာမြဳေကတာ႕ ႏိုင္းေလာက္႐ြိတယ္ ။ သူက သူ႕အမြဳသၫၠို ကိုယၠလၫ္း အလုပ္အကိုငၷဲ႕ ဆိုေတာ႕ ထပ္ၿပီး မညိရင္ ေကာင္းတယ္…စိတ္ေလြ္ာ႕ပါ လို႔ အႀကံေပးတယ္ ။ အမြဳသၫၠလၫ္း သူေၿပာတာကို လကၡံပါတယ္ ။
အမြဳသၫၠ ထမင္းေၾက္းလုိ႕ တရားရံုးနားက ထမင္းဆိုငၼြာ ကုႏ္းေဘာင္ေၾကာ္..ကိုကႅႏ္ေၾကာၷဲ႕ ေကာင္းေကာင္းႀဆဲေနတံုး ဖုႏ္းလာတယ္ ။ အိုး..႐ြိဳင္းေလး ေခၚတာ ။ ကိုခ္ ဳပၱို႔ အာမခံ ရတဲ႕ေန႕က ဆရာနဲ႕ေတနရာ မၾသားလိုက္ရဘူး.. ေဆာရီးဘဲ လို႔ ႐ြိဳင္းက တီတီတာတာ ဘာညာဘာညာ ေၿပာတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း ႐ြိဳင္းနဲ႕ ေၾတ႕ဖို႔ ခ္ိႏ္းလိုကၱယ္ ။
ထမင္းစားၿပီးလို႔ အမြဳသၫၠို ႏုတ္ဆက္ၿပီး သူ႕ကားဆီကို ေလြ္ာက္ၾသားလိုကၱဲ႕အခ္ိႏ္ ဖုႏ္းတခု ထပႅာလို႔ ၾကၫ္႕လိုက္ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း ၿဖစ္ေနတယ္ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက
“ အကိုေအာင္…ေၾဆ ေ႐ြာ႕ပင္ လုပႅို႔ၿပီးၿပီ … အကိုေအာင္ လာေခၚႏိုင္ၿပီလားဟင္…”
လို႔ ေမးတယ္ ။
“ လာေခၚႏိုင္ၿပီ…ေေၾဆလး….လာၿပီ..လာၿပီ….ဒါနဲ႕ ေေၾဆလးကို တခု ရီၾကကၥ္ လုပႅို႔ ရမလားဟင္…”
လို႔ ေအာင္ မိုးၿခိမ္႕ ေမးလိုကၱယ္ ။
“ ဘာမ္ားလဲ အကိုေအာင္..”
“ အကို႔ကိုေလ..အကိုဘဲ ေခၚပါလား..ဟီး… အကိုေအာင္ ဆိုေတာ႕ တမ္ိဳးႀကီးဘဲ….”
“ ဟုတၠဲ႕…အကို…”
ေအာငၼိုးၿခိမ္႕သၫ္ သူငယၡ္င္း အာကာေက္ာ္ေက္ာ္ရဲ႕ မိႏ္းမ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း ကိုလၫ္း အၾလေတၼပးခ္င္ ။ ေၾဆ
ေၾဆမာၾထႏ္းကလၫ္း သူ႕လိုဘဲ တဏြာရမက္ ႀကီးတဲ႕ မိႏ္းမ ။ ေၿေျမၿျမခ္င္း ေၿခၿမင္ တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕လၫ္း သူ႕လင္ လိုကၼလာတဲ႕ ရႏၠဳႏၡရီးစၪၼြာ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕နဲ႕ အၿပတၠဲပစ္ေတာ႕မၫ္ ။ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကို ခ္ိႏ္းထားတဲ႕ေနရာမြာ ၾသားေခၚလိုက္ၿပီး သူကဲေနက္ သူေခၚၾသားေနက္ ၾကႏၵို အခႏ္းကို ေခၚၾသားလိုကၱယ္ ။
ေတန႕က္ရင္ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းနဲ႕ အာကာေက္ာ္ေက္ာၱို႔ ၀ယၱဲ႕အခါ အိုငၵီယာ ေရအာင္ လိုက္ၾကၫ္႕ ဆိုၿပီး ေခၚၾသားတာ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကလၫ္း ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ အႀကံကို သိတယ္ ။ ဒီလူႀကီး ႀကံစၫ္ေတာ႕မယ္ ဆိုတာ ။ ဒီလို သိသိႀကီးနဲ႕ လိုက္ၾသားရတာက ရငၡံုစရာႀကီး ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း စိတ္ေၾတ အရမ္း လြဳပ္႐ြားေနတယ္ ။
ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ကလၫ္း သူငယၡ္င္း အရင္းအၿခာရဲ႕ မိႏ္းမ ေအပၚ စၫ္းေမစာင္႕ဘဲ အခုလို ႀကံစၫ္ရတာကို ေသဘာက္ေနတယ္ ။ သူ႕စိတ္ေၾတက မလုပ္သင္႕တာကို လုပ္ရတာကို ပိုၿပီး စိတႅြဳပ္႐ြားသလိုဘဲ ။ ပထမ တခါ
အာကာေက္ာ္ေက္ာၷဲ႕ လာကထဲက ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ျစင္႕ကား ေတာင္႕တင္းတဲ႕ အိုးႀကီးေၾတကို သူ႕လင္ အလစၼြာ ခိုးခိုးၾကၫ္႕ၿပီး စိတၷဲ႕ ၿပစၼြားေနခဲ႕တာ ။
“ အကိုေအာင္..အဲေလ..အကိုက တအား ခ္မ္းသာတာဘဲေနာ္…တိုကၡႏ္းေၾတ အပို ၀ယၳားႏိုငၱယ္…”
“ နဲနဲပါးပါးပါး ေေၾဆၾဆရယ္..ဟဲဟဲ….”
ၾကႏၵို ေအဆာက္အဦးရဲ႕ ေအ၇ြ႕မြာ ကားကို ရပႅိုကၱဲ႕အခ္ိႏ္ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ေပါင္ၾကားက ေၿေျမဟာကၠ တအားကို ပါးပ္ၪ္းေထာင္ေနလို႔ ကားေပၚက အဆင္းရ ခက္ေနတယ္ ။ သူ႕လက္ႀဆဲအိတ္ အၿပားေလးနဲ႕ ကာၿပီးထားရတယ္ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းနဲ႕ ေအပၚထပ္ သူ႕တိုကၡႏ္းကို တက္ၾကတဲ႕အခါ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကို လုပ္ေရတာ႕မယ္ ဆိုတဲ႕ စိတၠ ေအာငၼဳိးၿခိမ္႕ကို တအား ပိုပို ထႏ္ေစတယ္ ။ တိုကၡႏ္းတံခါးကို ျဖင္႕ေတာာ႕ ေသာ႕တႏၠို ေသာ႕ေပါကၳဲ ထိုးလို႔ မရဘူး ။ သူ႕လက္ေၾတ တုႏ္ေနလို႔ ။ ၀ါရင္႕ေနတဲ႕ လူေတယာက္ ၿဖစ္ေပမယ္႕ လင္႐ြိမိႏ္းမေတယာကၠို ခိုးစားရမြာမို႔ လူငယႅဴသစ္ေလး ေတယာကႅိုဘဲ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ စိတ္ေၾတ မတၫ္ၿငိမ္ ..။
“ အကို႔လက္ေၾတ တုႏ္ေနတယ္…ခိခိ..”
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုကၱယ္ ။ အခႏ္းထဲကို ေရာက္ေတာ႕ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က ဒါက မီးဖိုခႏ္း.. ဒီမြာက ေရခ္ိ ဳးခႏ္းနဲ႕ အိမ္သာ…ဆိုၿပီး လိုက္ၿပတယ္ ။ အိပၡႏ္းထဲကို ေ၇ာက္ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက ထူထဲ တဲ႕ ေျမ႕ယာႀကီးေပၚ ထိုင္ၾကၫ္႕တယ္ ။
“ အကို႔ ကုတငၷဲ႕ေျမ႕ယာက တကယ္႕ အပ္ံစားဘဲၾကာ.. အိပၡ္ငၥိတ္ေတာင္ ေပါကႅာၿပီ….”
“ အိပၡ္င္ အိပႅိုက္ေပါ႕ ေေၾဆၾဆရဲ႕…”
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက ကုတင္ေပၚကို ပကႅကႅြဲခ္လိုကၱယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း ေဘးမြာ ၀ငၳိုငႅိုကၱယ္ ။
“ အကို..အကို႔သူငယၡ္င္း ေအၾကာင္း သိထားလား…”
“ ဟင္..ဘာေအၾကာင္းလဲ…မသိထားဘူး…”
“ အင္း…သူ..သူ….ဟိုဒင္း မလာေတာ႕ဘူး အကို…”
“ ဟင္..ဟုတႅား…ၾကာၿပီလား….”
“ အင္း…နဲနဲၾကာၿပီ …သူေသာက္ေနတဲ႕ ေဆးေေၾတၾကာင္႕ ထငၱာဘဲ …”
“ မသိဘူး..ေေၾဆၾဆ..သူကလၫ္း ေမၿပာၿပဘူး … ဒါဆို ေေၾဆၾဆနဲ႕ သူ ဟိုဟာ မၿဖစ္ၾကဘူးေပါ႕ေနာ္..”
“ အင္း…ၾကာၿပီ …”
“ အို..ၿဖစၼြ ၿဖစ္ေရလ…ေေၾဆၾဆရယ္….”
“ ဒီလိုဘဲေပါ႕ အကိုရယ္…ေၾဆလၫ္း…စိတၠို ထိႏ္းခ္ဳပ္ရတာေပါ႕..သူကမြ မျစမ္းေဆာင္ႏိုငၻဲေလ….”
ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း ပႏ္းေေသနတဲ႕ သူငယၡ္င္း ကိုယၥား သူ႕မိႏ္းမ ေတာင္႕ေတာင္႕ တင္းတင္းေလးကို တာ၀ႏ္ယဴေပးခ္ငၥိတ္ေၾတက ပိုမ္ားလာတယ္ ။
“ ေေၾဆၾဆ႕ကို သနားလိုကၱာ….”
“ အို..အကိုက ဘာတတ္ႏိုငၱာမို႔လဲ..''
“ တတ္ႏိုငၱာေပါ႕ ေေၾဆၾဆရဲ႕..ေေၾဆၾဆ႕အခက္အခဲ လိုအပၡ္က္ေၾတကို အကိုက သူငယၡ္င္း ကိုယၥား ေၿဖ႐ြင္းေပးႏိုငၱယ္ .. ေေၾဆၾဆ လကၡံရင္ေပါ႕..”.
“ အင္း..အကိုရယ္..ဒီကိစၥ ေပါက္ၾကားလို႔ေတာ႕ လံုး၀ မၿဖစၻဴး .. သူက စိတ္ႀကီးတယ္ .. သိလို႔ေကတာ႕ ေေၾဆၾဆ႕ကို သတၸစၼြာ…”
ဒီအခ္ိႏၼြာ ပကႅကႅြဲေနတဲ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ေပါငၱႏ္ေၾတ ေအပၚကို ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ရဲ႕ လကၱဖေကၠရာက္ေနၿပီး သာသာေလး ျပတ္သပ္ေပးေနတယ္ ။
“ လြိဳ႕၀ြက္ၿပီး လုပ္ၾကရင္ ဘယႅိုမြ မသိႏိုငၸါဘူး …”
“ ေေၾဆလ..လိုလၫ္း လိုခ္ငၱယ္… ေၾကာကႅဲ ေၾကာကၱယ္….”
“ ေမၾကာကၷဲ႕..ေၾဆ႕လိုအင္ေၾတ ဆႏၵေၾတကို အကို ၿဖၫ္႕ဆၫ္းေပးပါေရစ…. ေၾဆ ေက္နပၱဲ႕အထိ အကို တာ၀ႏ္ယဴေပးခ္ငၱယ္…”
“ အကုိ..ေၾဆ႕ကို ေအပါစားလို႔ ထင္ၾသားလားဟင္…”
“ မထငၸါဘူး ေၾဆရယ္…ေၾဆ႕အခက္အခဲကို ကိုယ္ ေသဘာေပါက္ စာနာပါတယ္…”
ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ေဘးကို ယြၪၱျဲ လြဲခ္လိုက္ၿပီး ႏြဳတၡမ္းၿပဲၿပဲထူထူေၾတကို သူ႕ႏြဳတၡမ္းႀကီးနဲ႕ ငံု စုတႅိုက္ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းလၫ္း သူ႕ကို ၿပႏၹက္ၿပီး အလိုက္သင္႕ ၿပႏႅၫ္ နမ္းစုတၸါေတာ႕တယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း စိတၳဲက “ ရၿပီၾက..” လို႔ ေၿပာမိ၇င္း တအား ေပ္ာ္ၾသားတယ္ ။ အေစလးဘဲ ခကၡဲတာေလ ..။ အိုေကၿပီဆိုရင္ စိုေၿပၿပီဘဲ ။
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ လ္ာေလးကို သူ႕လ္ာႀကီးနဲ႕ ကလိေပးလိုက္ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းလၫ္း သူကလိတဲ႕အတိုင္း ၿပႏၠလိေပးလာလို႔ လ္ာခ္င္း စီခ္င္းထိုးၿပဲေလးက ေတာ္ေတာ္ ၿပင္းထႏ္ၾသားရတယ္ ။ လက္ၿမႏ္ၿခၿမႏ္ ႐ြိတဲ႕ စားေနၾက ေၾကာငၸါးႀကီး ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က လ္ာခ္င္း ကလိေနတဲ႕ အခ္ိႏၼြာ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ထမိႏၠို ႀဆဲျခ္တႅိုကၱယ္ ။
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကလၫ္း ခံခ္ငၥိတ္ ၿပင္းၿပၾလႏ္းေေနတာ႕ အက္္ ီကို သူမဖါသာ ျခ္တၸစႅိုကၱယ္ ။ ပငၱီေလးကို ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ျခ္တၸစ္ေနတဲ႕အခ္ိႏ္ ေေၾဆဆမာၾထႏ္းက သူမ ဘရာစီယာကို ခ္ိတ္ၿဖဳတ္ ျခ္တၸစႅိုက္ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း ကိုယႅံုးတီး ၿဖစ္ၾသားၿပီ ။
ၿဖံ႕ၾထားၾလႏ္းတဲ႕ ရငၥိုင္ႀကီးေၾတက က္ႏ္းမာေရးေကာင္းတဲ႕ သားေကာင္းမိခင္ ေတယာက္ လို႔ ၿပေသဖၚညႊႏ္းေနတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း သူ႕ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေၾတ အားလံုးကို တခုမက္ႏ္ ျခ္တၸစႅိုကၱယ္ ။
ႏြစ္ေယာကၥလံုး ကိုယၱံုးလံုးေၾတ နဲ႕ ၿဖစၠဳႏ္ၿပီ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ရဲ႕ လကၷက္ႀကီးက မတၼတ္ေထာင္ေနတယ္ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း တအံ႕တၾသ ၿဖစ္ေနတယ္ ။
“ ဟယ္..အကိုရယ္…ေၾဆ႕ေယာက္္ား အကို႔ေဘာၵါရဲ႕ ဟာနဲ႕ အကို႔ဟာနဲ႕က တၿခားစီဘဲၾကာ…အကို႔ဟာႀကီးက
တအားႀကီးတာဘဲ… ႐ြၫႅၫ္း ႐ြၫၱယ္…''
“ ႀကိဳကႅား..ေေၾဆၾဆ..ဟင္းဟင္း….”
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက ေခါင္းေလးၫြိမ္႕ၿပၿပီး
" ႀကိဳကၱယ္ အကို ”
လို႔ ေၿပာရင္း ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ရဲ႕ ဒုတ္ႀကီးကို လြမ္း
ကိုင္ဆဳပႅိုကၸါတယ္ ။
“ စုတ္ေပးရမလား ..အကို…”
“ အင္း..”
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ရဲ႕ ဒစ္ၿပဲႀကီးကို ငံုစုတႅိုက္သလို ႀတဲေလာင္းက္ေနတဲ႕ ေျဂးစိႏြစႅံုးကိုလၫ္း သူမ လေကၠလးနဲ႕ ဆုပၷယ္ေနတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ၿဖံ႕ၾထားလံုး၀ႏ္းတဲ႕ ရင္သားေၾတကို လကၷဲ႕ ဆုပၷယ္ေဆာ႕ကစားရင္း ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း စုတၱာေၾတကို မ္ကႅံုးစံုမြိတ္ၿပီး ခံယူေနတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကို အၾကာႀကီး စုၾတၡင္႕ ေမပး ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကို သူ လုပၡ္င္ေနၿပီ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကလၫ္း ခံခ္င္ေနတာမြ အဖုတၳဲက လြိဳကႅြိဳက္ ယားေနတာ ။
ႏြစ္ေယာကၥလံုး တအား ထႏ္ေနၾကတာေၾကာင္႕ ပကႅက္ေပါင္ၿဖဲကားေပးတဲ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲ ေနရာ၀င္ယဴလိုက္ၿပီး ေဖါင္းမို႔ေနတဲ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ အဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႕လိငၱႏၠို ထိုးႏြစၳၫ္႕ၿပီး ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ အသားကုႏ္ ေဆာင္႕ထၫ္႕ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းလၫ္း လိုလားေနတာ ၾကာၿပီ ၿဖစၱဲ႕ကာမ အရသာေၾတကို ရ႐ြိလိုက္ရလို႔ ဖင္ႀကီးေၾတ ရမ္းခါလြဳပ္ရင္း ေကာ႕ပင္႕ေပးကာ ခံယူေနတယ္ ။
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ အဖုတၠ ထူးထူးၿခားၿခား လုပႅို႔ေကာင္းၾလႏ္းေနတယ္ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ အဖုတၳဲက သူ႕လိငၱႏၠို ႀဆဲယူေနသလို ခံစားရတာေၾကာင္႕ ထိုးေဆာင္႕ခ္ကၱိုင္းက အရသာ ႐ြိေနတယ္ ။“ ေမြ္ာ႕ ” ပါတဲ႕ ေစာကၹဳတ္ ဆိုတာမ္ိ ဳးကို ေၾတ႕ေနၿပီ လို႔ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ ထငႅိုကၱယ္ ။ ေဆာင္႕ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ တအားေဆာင္႕လိုကၱာ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ အဖုတၳဲကလၫ္း သူ႕လိငၱႏၠို တအား ရစၸတ္ႀဆဲယူေနတာမို႔ မထိႏ္းႏိုင္ေတာ႕ဘဲ သုတ္ရၫ္ေၾတ အခ္က္ေပါင္းမ္ားျစာ ထုတႅႊတၼိၿပီး “ ၿပီး ” ၾသားေရတာ႕တယ္ ။
“ ေၾဆ..တအားေကာင္းတၾယၠာ..ေၾဆ႕ အဖုတၠ ကိုယ္႕လီးကို ရစ္ႀဆဲၫြစ္ေနသလိုဘဲ ….ေေၾဆကာ ၿပီးတယ္ မဟုတႅားဟင္..”
“ ၿပီးတယ္ အကို..ႏြစၡါေတာင္ ၿပီးတယ္…အကို ႀကိဳကၱယ္ ဆိုလို႔ ေၾဆ ၀မ္းသာပါတယ္ … ေၾဆလၫ္း အကို လိုးတာ အရမ္းႀကိဳကၱယ္… တ၀ လိုးၾကမယ္ေနာ္…အကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုး…”
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း နဲ႕ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕တို႔ ခဏ လြဲေလ္ာင္း အနားယူလိုက္ၾကၿပီးေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းက ေရခ္ိ ဳးခႏ္းထဲကို မိေျမးတိုင္း ကိုယၷဲ႕ ေလြ္ာက္ၾသားလိုကၱဲ႕ အခ္ိႏ္ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း ေသးက္ၪၱဲ႕ ခါးေလး ေအာကၠ ျစင္႕ကားတဲ႕ ဖငၱဳႏ္းႀကီးေၾတ တုႏၡါၾသားေနတာကို ေၾတ႕ေနရၿပီး စိတ္ေၾတ ၿပႏၳၾၾကလာရတယ္ ။
ကုတင္ေပၚက ဖ္တၠနဲ ထလိုက္ၿပီး ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ေအနာကၠို ခပ္ၾသက္ၾသက္ ေၿပးလိုက္ၾသားလိုကၱယ္ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းလၫ္း အိမ္သာျခက္ေပၚမြာ ေဆာင္႕ေၾကာင္႕ထိုင္ၿပီး ေသးေပါက္ေနတယ္ ။ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕လၫ္း ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ အဖုတၳဲက ေသးေၾတ ၾထက္ေနတာကို ေေသသခ္ာခ္ာ စိုက္ၾကၫ္႕ၿပီး စိတ္ေၾတ တဟုႏၳိုး ထၾၾကလာရတယ္ ။ သူ႕လိငၱႏႅၫ္း ခ္ကၡ္င္းဘဲ ေတာငၼတႅာတယ္ ။
ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္း ေသးေပါက္အၿပီး ထလိုကၱဲ႕ အခ္ိႏ္ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕က ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းကို ႀဆဲဖကႅိုက္ၿပီး ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းရဲ႕ ႏြဳတၡမ္းေၾတကို စုတ္ယဴလိုက္သလို လက္ေၾတကလၫ္း ဖငၱဳႏ္း ထယၳယ္ႀကီးေၾတကို ဖမ္းၫြစႅိုက္ေတာ႕ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းလၫ္း
“ အကို ေေရဆးၾကေရအာျငၠာ..အကိုက အားႀကီးလိုကၱာ..”
လို႔ ၿပံဳးစိစိနဲ႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ရဲ႕ ၿပႏ္ေတာငၼာေနတဲ႕ လိင္ေခ္ာင္းႀကီးကို ဆပ္ၿပာနဲ႕ ျပတၱိုက္ ေဆးေၾကာေပးလိုကၱယ္ ။
“ ေၾဆက ဘယၠိုမြ ၾထက္ေၿပးမြာၽျြ မဟုတၱာ အကိုရယ္..အကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုး..ေၾဆက လိုးေလ ႀကိဳက္ေလဘဲ….”
လို႔ ညဳတုတုနဲ႕ ေၿပာလိုက္ၿပီး သူေမစာကၹဳတၠိုလၫ္း ဆပ္ၿပာနဲ႕ က္က္နန ေဆးေၾကာလိုကၸါတယ္ ။ ေေၾဆၾဆမာၾထႏ္းနဲ႕ ေအာငၼိုးၿခိမ္႕ တခ္ီၿပီး တခ္ီ ႀဆဲၾကတာ မိုးႀကီး ခ္ဳပႅို႔ ခ္ဳပၼြႏ္းေတာင္ သူတို႔ မသိၾေကတာ႕ ။
by apyosarpay on January 8, 2019
ဖတ်လို့အရမ်းကောင်းပါတယ်.. ဒီမှာလည်းအသစ်လေးတွေတင်ထားတယ်ဗျ.. ဖတ်ဖို့ဖိတ်ခေါ်ပါတယ် အပြာစာအုပ်
ReplyDelete